Trwałość warsztatu pracy producenta rolnego jako cel wsparcia w ramach wybranych działań Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014–2020
PDF

Słowa kluczowe

Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020
gospodarstwo rolne
klęska żywiołowa
inwestycje

Jak cytować

Kazimierczuk, M. (2020). Trwałość warsztatu pracy producenta rolnego jako cel wsparcia w ramach wybranych działań Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014–2020. Przegląd Prawa Rolnego, (1(26), 125–140. https://doi.org/10.14746/ppr.2020.26.1.8

Abstrakt

Rozważania koncentrują się na analizie regulacji zawartych w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 dotyczących instrumentów wsparcia inwestycji zapobiegających zniszczeniu oraz przywracających potencjał produkcji rolnej. Ich celem jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i w jakim stopniu te formy wsparcia chronią producenta rolnego i zapewniają trwałość jego warsztatu pracy. W konkluzji autor stwierdza, że dwie z nich, czyli „Inwestycje mające na celu ochronę wód przed zanieczyszczeniem azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych” oraz „Wsparcie inwestycji w środki zapobiegawcze, których celem jest ograniczenie skutków prawdopodobnych klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych i katastrof” ze względu na korzystne możliwości finansowe oraz jasne regulacje prawne przyczyniają się do przyjmowania przez rolników postawy aktywnego zarządzania ryzykiem działalności rolniczej, a tym samym do zwiększenia ich odporności na pojawiające się sytuacje kryzysowe. W przypadku „Przywracania potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych” narzędzie to nie wpływa istotnie na ochronę warsztatu producentów rolnych i wymaga zmian legislacyjnych.

https://doi.org/10.14746/ppr.2020.26.1.8
PDF

Bibliografia

Budzinowski R. (2006), Przyrodniczo-techniczny czynnik rozwoju prawa rolnego, „Przegląd Prawa Rolnego” nr 1.

Giemza K. (2016), Kształtowanie się współczesnego modelu europejskiego rolnictwa a kwestia agrarna, w: P. Litwiniuk (red.), Kwestia agrarna. Zagadnienia prawne i ekonomiczne, Warszawa.

Igras J. (2013), Dobre praktyki rolnicze w nawożeniu użytków rolnych, Radom.

Igras J., Pastuszak M. (2009), Udział polskiego rolnictwa w emisji związków fosforu i azotu do Bałtyku, Puławy.

Jarosiewicz M., Kozikowska K., Wujczyk M. (2011), Prawo rolne, Warszawa.

Jeżyńska B. (2008), Producent rolny jako przedsiębiorca, Lublin.

Jędrzejczyk I. (2008), Identyfikacja ryzyka na potrzeby ochrony ubezpieczeniowej sektora rolnego, „Rozprawy Ubezpieczeniowe” nr 4.

Józefaciuk A., Nowocień E., Wawer R. (2014), Erozja gleb w Polsce-skutki środowiskowe i gospodarcze, działania zaradcze, Puławy.

Jóźwiakowski K., Siuda W. (2017), Ochrona i kształtowanie zasobów wodnych na terenach wiejskich, Warszawa.

Jurcewicz A. (2019), Wspólna Polityka Rolna Unii Europejskiej, w: P. Czechowski (red.), Prawo rolne, Warszawa.

Jurcewicz A., Kozłowska B., Tomkiewicz E. (2007), Wspólna polityka rolna. Zagadnienia prawne, Warszawa.

Kremer E. (2015), Ubezpieczenia majątkowe rodzinnych gospodarstw rolnych, w: P. Litwiniuk (red.), Prawne mechanizmy wspierania i ochrony rolnictwa rodzinnego w Polsce i innych państwach Unii Europejskiej, Warszawa.

Kuś A. (2014), Rodzaje kompetencji Unii Europejskiej a unijna polityka podatkowa, „Studia z Polityki Publicznej” nr 2.

Lipińska I. (2017), Prawna ochrona unijnego rynku rolnego w oparciu o nadzwyczajne środki wsparcia, „Przegląd Prawa Rolnego” nr 1.

Lipińska I. (2017), Prawne determinanty bioasekuracji zwierząt gospodarskich w Unii Europejskiej i Polsce, w: P. Litwiniuk (red.), Integracja europejska jako determinanta polityki wiejskiej. Aspekty prawne, Warszawa.

Lipińska I. (2019), Prawne aspekty zarządzania ryzykiem w działalności rolniczej, Warszawa.

Litwiniuk P. (2018), Program Rozwoju Obszarów Wiejskich jako dokument programowy i źródło prawa rolnego, Warszawa.

Niewiadomski A. (2019), Polityka rozwoju obszarów wiejskich, w: P. Czechowski (red.), Prawo rolne, Warszawa.

NIK (2018), Informacja o wynikach kontroli NIK. Zapobieganie zanieczyszczeniu wód związkami azotu ze źródeł rolniczych, Warszawa.

Prutis S. (2009), Dobór instrumentów prawnych służących wsparciu rozwoju obszarów wiejskich, „Studia Iuridica Agraria” t. VII.

Rembisz W. (2013), Kwestie ryzyka, cen, rynku, interwencji i stabilności dochodów w rolnictwie, Warszawa.

Spychalski M. (2004), Wpływ Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej na rozwój sektora rolnego i obszarów wiejskich w Polsce – przewidywane korzyści i koszty w pierwszych latach członkostwa, „International Journal of Management and Economics” t. 16.

Stoksik J. (2013), Projektowanie pomocy unijnej w dziedzinie polityki rozwoju obszarów wiejskich, „Studia Iuridica Agraria” t. XI.

Stankiewicz D. (2008), Polityka rozwoju rolnictwa i wsi, „Studia BAS” nr 12.

Suchoń A. (2011), Wybrane zagadnienia prawne pomocy de minimis w rolnictwie, „Przegląd Prawa Rolnego” nr 1.

Tomkiewicz E., Bocheński M. (2012), Polityka rozwoju obszarów wiejskich w perspektywie lat 2014-2020 w kontekście nowych wyzwań, „Studia Iuridica Agraria” t. X.

Wojciechowski P. (2019), Program Rozwoju Obszarów Wiejskich jako podstawowy instrument polityki rozwoju obszarów wiejskich w Polsce, w: P. Czechowski (red.), Prawo rolne, Warszawa.

Dyrektywa Rady nr 91/676/EWG Rady z 12 grudnia 1991 r.

Wyrok NSA z 30 maja 2014 r., sygn. akt: II GSK 396/13, LEX nr 1579373.

Wyrok NSA z 5 września 2014 r., sygn. akt: II GSK 1101/13, LEX nr 1572590.

Wyrok NSA z 17 września 2015 r., sygn. akt: II GSK 1780/14, LEX nr 1986688.

Wyrok NSA z 31 maja 2016 r., sygn. akt: II FSK 1175/14, LEX nr 2048312.

Wyrok TK z 21 kwietnia 2009 r., sygn. akt: K 50/07, OTK-A Nr 4 poz. 51.

Wyrok WSA w Opolu z 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt: II SA/Op 98/16, LEX Nr 2015473.

Wyrok WSA w Szczecinie z 2 lutego 2017 r., sygn. akt: I SA/Sz 1228/16, LEX Nr 2237668.

Wyrok WSA we Wrocławiu z 23 maja 2018 r., sygn. akt: III SA/Wr 121/18, LEX Nr 2557734.