Słowa kluczowe
concept of sustainability
interventions
eco-schemes
strategic plan
Jak cytować
Abstrakt
Przedmiotem artykułu są prawne instrumenty ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatu we Wspólnej Polityce Rolnej (WPR) na lata 2023-2027. Ich analiza została przeprowadzona w kontekście przyjętego w Unii Europejskiej modelu rolnictwa. Punktem wyjścia rozważań jest konstrukcja nowej WPR oraz jej budżet, a także kształt, jaki ustawodawca unijny nadał prawnym instrumentom tej polityki. Autorka rozważa ponadto ewentualny wpływ sytuacji geopolitycznej na realizację celów WPR. W konkluzji autorka stwierdza m.in., że w nowej WPR prawne instrumenty ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatu zostały znacząco wzmocnione. Od ich wdrożenia przez państwa członkowskie uzależniona jest również wypłata coraz większych kwot wsparcia. Zielona architektura WPR została rozbudowana. Jej cele są ambitne i dotyczą wielu sfer działalności rolniczej. Ocena skuteczności instrumentów środowiskowo-klimatycznych będzie jednak możliwa dopiero po uzyskaniu doświadczeń z ich wdrażania. Ponadto niewykluczona jest zmiana priorytetów WPR ze względu na potrzebę zapewnienia światowego bezpieczeństwa żywnościowego, nawet ze szkodą dla wyzwań środowiskowych.
Bibliografia
Adamowicz M. (2021), Europejski Zielony Ład a „zazielenienie” rolnictwa i Wspólnej Polityki Rolnej, „Wieś i Rolnictwo” nr 3. https://doi.org/10.53098/wir032021/02
Adamowicz M. (2021), Zielona gospodarka, zielony wzrost i zazielenienie jako formy realizacji koncepcji zrównoważonego rozwoju, „Wieś i Rolnictwo” nr 2. https://doi.org/10.53098/wir022021/01
Budzinowski R. (2007), Międzynarodowy czynnik rozwoju prawa rolnego, „Przegląd Prawa Rolnego” nr 2.
Budzinowski R. (2014), Prawo rolne wobec współczesnych wyzwań, „Przegląd Prawa Rolnego” nr 2. https://doi.org/10.14746/ppr.2014.15.2.1
Cardwell M. (2004), The European Model of Agriculture, Oxford. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199242160.001.0001
Danielsen J.H. (2013), EU Agricultural Law, Alphen aan den Rijn.
Jeżyńska B. (2010), Znaczenie i funkcje zasady cross-compliance w systemie rolniczych dopłat bezpośrednich, „Studia Iuridica Lublinensia” t. 13.
Jurcewicz A., Kozłowska B., Tomkiewicz E. (2000), Wspólna Polityka Rolna. Zagadnienia Prawne, Warszawa.
Klun M., Slabe Erker R. (2012), Perceived Development of Sustainable Agriculture, „Administration” nr 2.
Król M.A. (2013), Ekologizacja Wspólnej Polityki Rolnej, „Polityki Europejskie, Finanse i Marketing” nr 10.
Kugiel P. (2022), Wpływ wojny na Ukrainie na bezpieczeństwo żywnościowe państw rozwijających się, „Biuletyn Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych” nr 63.
Kundzewicz Z.W., Kozyra J. (2011), Ograniczanie wpływu zagrożeń klimatycznych w odniesieniu do rolnictwa i obszarów wiejskich, „Polish Journal of Agronomy” nr 7.
Litwiniuk P. (2016), Kwestia agrarna. Wprowadzenie do problematyki, w: P. Litwiniuk (red.), Kwestia agrarna. Zagadnienia prawne i ekonomiczne, Warszawa.
Matuszak S. (2021), Spichlerz świata? Rozwój rolnictwa na Ukrainie. Raport Ośrodka Studiów Wschodnich, Warszawa.
McMahon J. (2007), EU Agricultural Law, Oxford.
McMahon J. (2019), EU Agricultural Law and Policy, Cheltenham. https://doi.org/10.4337/9781781002551
Popardowski P. (2018), Reguły konkurencji w rolnictwie w prawodawstwie Unii Europejskiej, Warszawa.
Szymańska M. (2016), Zasada zrównoważonego rozwoju rolnictwa w świetle uregulowań gałęzi prawa i polityki rolnej, „Studia Iuridica Lublinensia” t. 25, nr 1. https://doi.org/10.17951/sil.2016.25.1.121
Tomkiewicz E. (2000), Limitowanie produkcji w ustawodawstwie rolnym Wspólnoty Europejskiej, Warszawa.
Wilkin J. (2009), Wielofunkcyjność rolnictwa – konceptualizacja i operacjonalizacja zjawiska, „Wieś i Rolnictwo” nr 4.
Wilkin J. (2011), Wielofunkcyjność wsi i rolnictwa a rozwój zrównoważony, „Wieś i Rolnictwo” nr 4.
Włodarczyk B. (2021), Obrót nieruchomościami rolnymi w świetle traktatowej swobody przepływu kapitału, Warszawa. https://doi.org/10.14746/ppr.2019.25.2.3
Zegar J.S. (2012), Współczesne wyzwania rolnictwa, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Beata Włodarczyk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.