Abstrakt
In this study, we are trying to connect the J. Tynjanov’s theory of the constructive principle of the genre with the M.M. Bahtin’s theory of genre memory, through the analysis of Gogol’s stories Old World Landowners materials A Terrible Vengeance and The Nose. This research is primarily focused on the meaning and the function of their double structure. Double structure principle reflects in levels of genre, in levels of the speech, in levels of chronotope, as well as in literary heroes motivation. Doubling reality and characters that are in the narrative world of Gogol is often transmitted using a mirror, a Double, a dream or a vision, showing, in fact, the inconvenience that every man feels when confronted not only with his „I”, but also when he attempts to explain himself through Others, see himself in someone else’s soul. A symbolic expression of this internal state occurs in a similar manner, using similar concepts and ideas, double structures which it is advisable to bind together the idea and its realization.Bibliografia
Annenskij, I. (1979). Knigi otraženij. Moskva: Nauka.
Bahtin, M.M. (1963). Problemy poètiki Dostoevskogo. Moskva: Hudožestvennaâ literatura.
Bahtin, M.M. (1975). Voprosy literatury i èstetiki. Moskva: Hudožestvennaâ literatura.
Bahtin, M.M. (2002). Sobranie sočinenij v 8 tomah, t. 6. Moskva: Âzyki slavânskih kul’tur.
Belyj, A. (1934). Masterstvo Gogolâ. Moskva–Leningrad: Gosudarstvennoe izdatel’stvo hudožestvennoj literatury.
Bočarov, S.G. (2012). Genetičeskaâ pamât’ literatury. Moskva: Rossijskij gosudarstvennyj gumanitarnyj universitet.
Ermakov, I.D. (1999), Psihoanaliz literatury. Puškin. Gogol’. Dostoevskij. Moskva: Novoe literaturnoe obozrenie.
Gippius, V.V. (1966). Tvorčeskij put’ Gogolâ. U: Ot Puškina do Bloka. Moskva–Leningrad: Nauka.
Gogol’, N.V. (1976–1979). Sobranie sočinenij v 7 tomah. Moskva: Hudožestvennaâ literatura.
Günther, H. (1968). Das Groteske bei N.V. Gogol´. Formen und Funktionen. München: Sagner.
https://doi.org/10.3726/b12376
Holquist, M. (1990). Dialogism: Bakhtin and his World. London-New York: Routledge.
https://doi.org/10.4324/9780203330340
Jovanović, M. (1995). Pripovetke Nikolaja Gogola ili posramlivanje đavola. Beograd: Srpska književna zadruga.
Lotman, Û.M. (1988). V škole poètičeskogo slova. Puškin. Lermontov, Gogol’. Moskva: Prosveŝenie.
Mann, Û.V. (1996). Poètika Gogolâ. Variacii k teme. Moskva: Coda.
Merežkovskij, D. (1906). Gogol i čert. Moskva: Skorpion.
Nabokov V., (1944). Gogol. New York: New Directions.
Remizov, A.M. (1954). Ogon’ veŝej. Sny i predson’e. Pariž: Oplešnik.
Smirnov, I.P. (1994). Psihodiahronologika. Psihoistoriâ russkoj literatury ot romantizma do naših dnej. Moskva: Novoe literaturnoe obozrenie.
Tynânov, Û.N. (1977). Poètika. Istoriâ literatury. Kino. Moskva: Nauka.
Vajskopf, M. (2002). Sûžet Gogolâ. Morfologiâ. Ideologiâ. Kontekst. Moskva: Rossijskij gosudarstvennyj gumanitarnyj universitet.
Vajskopf, M. (2003). Ptica-trojka i kolesnica duši. Moskva: Novoe literaturnoe obozrenie.
Vinogradov, V.V. (1963). Stilistika. Teoriâ poètičeskoj reči. Moskva: АN SSSR.
Virolajnen, M. (2003), Reč’ i molčanie: Sûžety i mify russkoj slovesnosti. Sankt Peterburg: Amfora.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Poznańskich Studiów Slawistycznych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).