Abstrakt
With the opening of the twentieth century, the beneficial river of the avant-gardes seemed to flood the entire European continent in a happy contamination of national cultures, giving life to an authentic supranational koine of artists: it was sometimes fusion of forms, styles, environments, cultures, a salutary effort to rejuvenate languages. The particular attention of the Italian Futurists to the new national realities was among the factors of particular attraction to the movement for South Slavs whose representative was Josip (Sibe) Miličić, who called for cultural and political renewal of his country. His direct encounter with Marinetti and Boccioni seems to leave its mark on his poetry both structurally and thematically: in the collection from 1914, Miličić reveals a new sensibility and a new rhythm: in one of his war lyrics, the futurist suggestions materialize in his first onomatopoeic attempt, suitable to undermine the lyricism of the verse by intensifying the link between the phonic aspect and the meaning. Despite their common interventionism, the Great War found the Croat and the Italian Futurists on opposite political positions concerning the Dalmatian islands and the Italian expansionism on the Adriatic. The poet’s war experience lead him to a “mature” phase starting in the twenties with his first article-manifesto. At this time he was able to reprocess his own critical identity: affirming his deeply anti-materialist and anti-industrial spiritualism, his standpoints by then had become very distant from Marinetti’s insights.
Bibliografia
Agnese, G. (1990). Marinetti, una vita esplosiva. Firenze: Camunia.
Balducci, G. (2015). La spiritualità di Marinetti: fra anticlericalismo, spiritismo e cristianesimo, https://www.centrostudilaruna.it/la-spiritualita-di-marinetti-fraanticlericalismo-spiritismo-e-cristianesimo.html, 03.08.2019.
Bošković, I. (2006). Orjuna – ideologija i književnost. Zagreb: HSN.
Ćošić, B. (1931). Deset pisaca deset razgovora. Beograd: Gece Kona, pp. 47–59.
Milanja, C. (2000). Pjesništvo Hrvatskog Ekspresionizma. Zagreb: Matica Hrvatska.
De Michelis, C. (2009). L’avanguardia trasversale. Il Futurismo tra Italia e Russia. Venezia: Marsilio.
Depero, F. (1992). Pestavo anch’io sul palcoscenico dei ribelli. Antologia degli scritti letterari. Trento: Cucù libri.
D’Orsi, A. (2009). Il Futurismo tra cultura e politica. Reazione o rivoluzione. Roma: Salerno Editrice.
Juvančić, F. (1909). Manifest Futuristov. “Ljubljanski zvonˮ XXIX, br. 5, pp. 255–256.
Lešić, J. (1991). U traganju za nestalim pjesnikom. Sarajevo: Veselin Masleša.
Marinetti, F.T. (1909). Fondazione e manifesto del Futurismo. http://www.classicitaliani.it/futurismo/manifesti/marinetti_fondazione.htm, 12.09.2019.
Marinetti, F.T. (1912). Le monoplan du Pape. Roman politique en verses libres. Paris: Sansot. https://archive.org/details/marinetti_monoplan_1912freA, 17.08.2019.
Marinetti, F.T. (1913). Distruzione della sintassi. https://www.futurismo.org/futurismo/manifests/distruzione-sintassi, 23.08.2019.
Marinetti, F.T. (1914). Lo splendore geometrico e meccanico (…). https://www.futurismo.org/futurismo/manifests/lo-splendore-geometrico-e-meccanico-e-lasensibilita-numerica, 26.09.2919.
Marjanović, Z. (1911). Književna revoljta u Italiji. “Bosanska Vilaˮ br. 13–14, pp. 209– –212.
Miličić, J. (1907). Pjesme. Wien: Hrvatsko akademsko društvo Zvonimir.
Miličić, J. (1909). Dve priče. “Letopis Matice Srpskeˮ god. LXXXV, knj. 259, sv. VI, pp. 60–62.
Miličić, S. (1911a). Pismo iz Italije. “Bosanska Vilaˮ br.11–12, pp. 180–181.
Miličić, S. (1911b). 10 pjesama o Don Juanu, Wien: J. Seywald.
Miličić, J. (1912). Pjesma umornog putnika, Poslje grijeha. “Bosanska Vilaˮ br. 11–12, p. 165. https://doi.org/10.2307/2787571.
Miličić, J. (1913). Jedna Ljubav. “Srpski književni Glasnikˮ XXX, br. 4, pp. 241–246.
Miličić, J. (1914a). Polazak ratnika. “Bosanska Vilaˮ br.1–6, pp. 13–14
Miličić, J. (1914b). Povratak Pobjednika. “Srpski književni Glasnikˮ, XXXI, br. 2, pp. 193–194.
Miličić, J. (1914c). 3. Dubrovnik: Jovan Tođović.
Miličić, J. (1915). Dalmatinska Ostrva. Niš: Državna Štamparija Kraljevine Srbije.
Miličić, J. (1920a). Jedan izvod koji bi mogao da bude program. “Srpski književni Glasnikˮ I, br. 3, pp. 188–193.
Miličić, J. (1920b). Knjiga Radosti. Beograd: Gece Kona.
Palavestra, P. (1979). Кritika i avangarda u modernoj srpskoj književnosti. Beograd: Prosveta.
Petrač, B. (1995). Futurizam u Hrvatskoj. Zagreb: Matica Hrvatska.
Tomassucci, G., Tria, M. (red.) (2009), Gli altri futurismi. Pisa: Plus. Trivunac, R. (1975). Na bespućima života. “Mogućnosti” 6, br. 22, pp. 692–724.
Vučković, R. (2011). Poezija srpske Avangarde. Beograd: Službeni Glasnik.
Zani, S. (1980). La mai pubblicata rivista futurista ‘Zvrk’ ed il futurismo in Croazia (1901–1914). “Filologia Moderna” br. 4, pp. 303–349.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Poznańskich Studiów Slawistycznych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).