Abstract
Autobiographism has been noticeably conquering the Croatian theatre which results in specific artistic projects, mainly falling into the category of theatre of the real. This material calls for a description of strategies, functions and potentials. The most important here is the freedom to (re)construct identity – performativity – communication and interaction. The styling of an autobiographical archive and its extension into action allows adopting a new view and interpreting historical events and current social problems differently. This phenomenon is manifested in selected performances which involve staging a dramatic text, adapting prose or journalistic text, compiling and processing various cultural texts, incorporating the performers’ confessions and observations, and developing documentary material. Descriptions of the latest performances confirm reactivity of the theatre, its power to concertize and subjectivize, as well as to model the audience’s attitudes.
References
Bachura-Wojtasik, J. (2015). Biografia i autobiografia w literaturze audialnej. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” nr 2 (28), s. 107–120.
Bal, E. (2017). Lokalność i mobilność kulturowa teatru Śladami Arlekina i Pulcinelli. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Čale Feldman, L. (2019). Onkraj pozornice. Na raskrižju medija. Zagreb: Disput.
Czermińska, M. (2014). Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie i wyzwanie. Kraków: Universitas.
Dąbkowska, P. (2019). Beksiński, „Beksiński”, Bexiński? Między autobiografią, kreacją a tożsamością (anty)bohatera. „Nowy Napis” nr 12. https://nowynapis.eu/tygodnik/nr-12/artykul/beksinski-beksinski-bexinski-miedzy-autobiografia-kreacjatozsamoscia. 30.06.2020.
Drndić, D. (2003). Leica format: fuge, Zagreb: Meandar.
Frankowiak, A. (2009). Między ekshibicjonizmem a autobiografizmem. Literatura najnowsza w obszarze intymności (ciota – Żydowica – odludek). „Napis” ser. XV, s. 365–374.
Giergiel, S. (2012). Ocalić pamięcią. Praktyki pamięci i zapominania we współczesnej prozie postjugosłowiańskiej. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Grochola, W. (1981). Poznań, Czerwiec 1981. „Tygodnik Solidarność” nr 14. Grzemska, A. (2018). Matki i córki w polu autobiograficznym. „Teksty Drugie” nr 6, s. 77–91. https://doi.org/10.18318/td.2018.6.5.
Iwasiów, I. (2014). Tożsamość, performatywność, komunikacja – genderowe aspekty autobiografizmu. „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” nr 1 (2), s. 7–11.
Kasperski, E. (2001). Autobiografia. Sytuacja i wyznaczniki formy. W: Autobiografizm. Przemiany, formy, znaczenia. Red. H. Gosk, A. Zieniewicz. Warszawa: Dom Wydawniczy i Handlowy Elipsa, s. 10–26.
Lasocińska, K. (2014). Autobiografia jako autokreacja. Twórcze aspekty procesu myślenia autobiograficznego w edukacji dorosłych. W: Biografie edukacyjne. Wybrane konteksty. Red. E. Dubas, J. Stelmaszczyk. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 33–46. https://doi.org/10.18778/7969-353-5.03.
Lubas-Bartoszyńska, R. (2006). Nowsze problemy teoretyczne pisania o sobie. Przykład wypowiedzi autobiograficznych pisarzy polskich ostatnich dziesięcioleci. „Przestrzenie Teorii” nr 6, s. 51–67. https://doi.org/10.14746/pt.2006.6.5.
Magnone, L. (2016). Emisariusze Freuda. Transfer kulturowy psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową, t. 1. Kraków: Universitas.
Małczak, L. (2003). Panorama autobiograficznej prozy chorwackiej lat 90-tych XX wieku, czyli o chorwackiej literaturze wojennej (hrvatsko ratno pismo). „Pamiętnik Słowiański” t. 53, s. 25–38.
Marszałek, M. (2017). Świadectwo jako performans. „Dialog” nr 7–8, s. 141–151.
Martin, C., (2019). Świadectwa artystyczne: teatr rzeczywistości. Przeł. M. Paprota, B. Wójcik. „Dialog” nr 1, s. 5–19.
Morawski, W. (1998). Społeczeństwo, gospodarka, polityka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pekaniec, A. (2012). Autobiografie w literaturoznawstwie i socjologii. Rozbieżności i styczne (Wstępne rozpoznanie teoretyczne). „Państwo i Społeczeństwo” nr 1, s. 27–52.
Ricoeur, P. (2008). Czas opowiadany. Czas i opowieść, t. 3. Przeł. U. Zbrzeźniak, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ryznar, A. (2014). Interdiskurzivne fuge u romanu Leica format Daše Drndić. „Fluminensia” nr 1, s. 35–46.
Sordyl, A. (2011). Adaptacja jako twórcza praktyka w polskim teatrze współczesnym. Krystian Lupa – Krzysztof Warlikowski – teatr krytyczny. „Postscriptum Polonistyczne” nr 2 (8), s. 43–60.
Sosnowska, D. (2017). Ciało jako archiwum – współczesne teorie teatru i performansu. W: Świadectwa pamięci. W kręgu źródeł i dyskursów (od XIX wieku do dzisiaj). Red. E. Dąbrowicz, B. Larenta, M. Domurad. Białystok: Alter Studio, s. 79–89.
Stelmach, A., Zyborowicz, S. (1998). Politologia a tranzycja systemowa w Polsce. W: Politologia w Polsce: stan badań i perspektywy rozwojowe. Materiały konferencji naukowej. Red. T. Łoś-Nowak. Wrocław: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 149–158.
Szperlik, E. (2013). Opisać wojnę? Doświadczenie traumy w chorwackim dyskursie autobiograficznym i literaturze świadectwa o wojnie w byłej Jugosławii 1991– –1995. „Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia” nr 1, s. 225–245.
Ślawska, M. (2013). Proza autobiograficzna pokolenia jugonostalgików. Wrocław: Atut. Świątkowska, W. Re-enactment. W: Encyklopedia Teatru Polskiego. Elektroniczna baza wiedzy. http://encyklopediateatru.pl/hasla/352/re-enactment#. 30.06.2020.
Tomić, A. (2020). Naš „Hotel Zagorje” priča je o društvu koje nikada nije sazrelo. „Tportal.hr”. https://www.tportal.hr/kultura/clanak/anica-tomic-o-predstavi-hotelzagorje-u-gavelli-to-je-prica-o-ptsp-u-ove-zemlje-20200130. 30.06.2020.
Trzebiński, J. (2002). Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: GWP.
Wnuk, A. (2011). Powieść poetycka wobec autobiografii. „Świat Tekstów. Rocznik Słupski” nr 9, s. 15–34.
License
Authors
The authors of the articles accepted for publication in the journal Poznańskie Studia Slawistyczne are obliged to fill up the contract for providing the journal free licence (along with sub-licence CC) to works. The contract should be also signed by the authors and sent back to the editorial board of the journal.
Under the terms of the contract, the authors of the texts published in the journal “Poznańskie Studia Slawistyczne” provide the University of Adam Mickiewicz in Poznań with a non-exclusive free licence and allow the aforementioned institution to use the sub-licence Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
The authors hold the copyright for their texts.
Users
The Internet users are eligible for using the works published in “Poznańskie Studia Slawistyczne” from 2015 under the following conditions:
- recognition of the authorship: the popularized work must contain information about the author, title, source (references to the original work, DOI) and licence.
- no derivative works may be created: the work must be preserved in its original form, the work’s translations or elaborations cannot be distributed without the author’s permission.
The copyright to the texts published before 2015 is reserved.
Other
The University of Adam Mickiewicz in Poznań holds the right for the entire journal (its segmentation, graphical form, title, cover design, logo, etc.).