Abstrakt
This article is based on the diary of a Russian poet, Olga Bergholz. Records from the years 1939– –1942 are analyzed in detail. Records were developed in the period of Stalinist repression, and during the blockage of Leningrad. From a gender perspective, their reading allows situating the work of this poet in a new context. Soviet literary classic, Muse siege, eulogizing heroism of Leningrad residents, shows its second face – a face of a woman focused on everyday experience. The article analyzes notes on autothematism, love and categories of carnality.Bibliografia
Borkowska G., 2007, Antropologia ciała w zapiskach dziennikowych i publicystyce Zofii Nałkowskiej, w: Ucieleśnienia. Ciało w zwierciadle współczesnej humanistyki. Myśl – praktyka – reprezentacja, red. A. Wieczorkiewicz, J. Bator, Warszawa, s. 83–101.
Karwowska B., 2009, Wstęp. Zagłada w optyce (cielesnych) kategorii feministycznych, w: B. Karwowska, Ciało. Seksualność. Obozy zagłady, Kraków, s. 5–13.
Łebkowska А., 2006, Gender, w: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M.P. Markowski, R. Nycz, Kraków, s. 367–407.
Markowski M.P., 2006, Antropologia, humanizm, interpretacja, w: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M.P. Markowski, R. Nycz, Kraków, s. 137–152.
Szczuka K., 2000, Prządki, tkaczki i pająki. Uwagi o twórczości kobiet, w: Krytyka feministyczna. Siostra teorii i historii literatury, red. G. Borkowska, L. Sikorska, Warszawa, s. 69–81.
Warkocki B., 2007, Homo niewiadomo. Polska proza wobec odmienności, Warszawa.
Берггольц О., 2003, Встреча, Санкт-Петербург.
Берггольц О., 2011, Из дневников 1939–1942 годов, w: eadem, Ольга. Запретный дневник. Дневники, письма, проза, избранные стихотворения и поэмы, Санкт-Петербург, s.27–137.
Завьялов С., 2012, Что остается от свидетельства: меморизация травмы в творчестве Ольги Берггольц, „Новое литературное обозрение” nr 4(116), s. 146–157.
Яров С., 2013, Блокадная этика. Представления о морали в Ленинграде в 1941– –1942 гг., Москва.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.