Abstrakt
In the Russian social thinking, the notion „dissident movement” has appeared twice. For the first time, as a historical and theoretical term in the essay The Dissident (1866) by Nikolay Sokolov, and then, a century later in the autobiographical The Confession of a Dissident (1990) by Alexander Zinoviev. Zinoviev considered „the dissident movement” to be social practices, which allow for social generalization. The first part of the article represents the thinking on the initial stage of dissident movement understanding. The Russian essay writers of the 60s of 19th century analyzed this phenomenon based on the European experience, and connected it with the revolutionary struggle against the government and society to build socialist future for the mankind. In the second part of the article, the „dissident movement” is seen as a trial of a philosopher and sociologist who lived in socialism and communist period, in order to describe the merciless technologies to eliminate an individual from the Soviet intelligent society, in the 60s and 70s of 20th century.
Bibliografia
Даль В.И., 1979, Толковый словарь живого великорусского языка, т. 2, И–О, Москва.
Зиновьев А.А., 2008, Исповедь отщепенца, Москва.
Козьмин Б.М., 1982, Литература и история, вст. ст. и прим. Э. Виленской, Москва.
Кропоткин П.А., 1966, Записки революционера, Москва.
Кузнецов Ф.Ф., 1981, Публицисты 1860-х годов: Круг „Русского слова”. Григорий Благосветлов, Варфоломей Зайцев, Николай Соколов, Москва.
Кузнецов Ф.Ф., 1984, Шестидесятники, Москва, с. 53–54.
Михайлов А.В., 2000, Из истории „нигилизма”, в: idem: Обратный перевод. Русская и западно-европейская культура: проблемы взаимосвязей, сост., подгот. текста и комм. Д.Р. Петрова, С.Ю. Хурумова, Москва, с. 537–623.
Морозов Н.А., 1933, Повести моей жизни, т. 1, Москва.
Соколов Н.В., 1984, Отщепенцы, в: Шестидесятники, сост. и автор вст. ст. Ф.Ф. Кузнецов, Москва, с. 166–304.
Струве П.Б., 1990, Интеллигенция и революция, в: Вехи. Сборник статей о русской интеллигенции, репр. воспр. изд. 1909 года, Москва, с. 156–174.
Щербакова Е.И., 2008, „Отщепенцы”. Путь к терроризму (60–80-е годы ХIХ века), Москва.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Poznańskich Studiów Slawistycznych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).