Abstrakt
Tkaczyszyn-Dycki’s poetry invariably tempts one to identify the “external” poet (author) with a textual subject, who, thanks to various literary tricks, can be called an “internal” poet. This “internal” poet does not have a purely literary or linguistic character, as he seems to be endowed with a body, biography or agency. However, these categories cannot be convincingly described using only structural tools. The paper proposes to look at the possible performativity of Tkaczyszyn-Dycki’s poetry, designed in the text itself, starting with examining the concept of trauma, which facilitates a different view of the relationship between text and “reality”, then reinterpreting the problem of subjectivity and the crucial literary “strategy”. Therefore, it is a performative reading in the sense that it will focus on what (faith, empathy, trust – and, on the contrary, distrust) Tkaczyszyn-Dycki’s work tries to convince readers to, but also on what the main intention stands for.
Bibliografia
BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA
Tkaczyszyn-Dycki E., Imię i znamię, Wrocław 2011.
Tkaczyszyn-Dycki E., Poezja jako miejsce na ziemi: 1988–2003, Wrocław 2006.
BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA
Barthes R., Pisarze i piszący, przeł. J. Lalewicz, [w:] tegoż, Mit i znak. Eseje, wybór i słowo wstępne J. Błońskiego, Warszawa 1970.
Bielik-Robson A., Słowo i trauma: czas, narracja, tożsamość, „Teksty Drugie” 2004, nr 5.
Bogalecki P., Szczęśliwe winy teolingwizmu. Poezja polska po roku 1968 w perspektywie postsekularnej, Kraków 2016.
Caruth C., Traumatyczne przebudzenia (Freud, Lacan i etyka pamięci), przeł. K. Bojarska, [w:] Antologia studiów nad traumą, red. T. Łysak, Kraków 2015.
Foster H., Powrót Realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, przeł. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków 2010.
Foucault M., Kim jest autor, [w:] Powiedziane, napisane. Szaleństwo i literatura, wybór i oprac. T. Komendant, tłum. różni, posłowie M.P. Markowski, Warszawa 1999.
Genette G., Palimpsesty. Literatura drugiego stopnia, przeł. T. Stróżyński i A. Milecki, Gdańsk 2014.
Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, przeł. H. i P. Śpiewakowie, oprac. i wstęp J. Szacki, Warszawa 1981.
Hartman G.H., Wiedza traumatyczna i badania literackie, przeł. J. Burzyński, [w:] Antologia studiów nad traumą, red. T. Łysak, Kraków 2015.
Hoffmann K., Dubitatio. O poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Szczecin 2012.
Jaworski M., Rzeczywiste, konkretne, [w:] Pokarmy. Szkice o twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, red. P. Śliwiński, Poznań 2012.
Kantorowicz E.H., Dwa ciała króla. Studium ze średniowiecznej teologii politycznej, tłum. M. Michalski i A. Krawiec, red. J. Strzelczyk, Warszawa 2007.
LaCapra D., Trauma, nieobecność, utrata, przeł. K. Bojarska, [w:] Antologia studiów nad traumą, red. T. Łysak, Kraków 2015.
Lejeune P., Pakt autobiograficzny, przeł. A. Labuda, [w:] tegoż, Wariacje na temat pewnego paktu. O autobiografii, red. R. Lubas-Bartoszyńska, tłum. różni, Kraków 2001.
Man P. de, Pojęcie ironii, [w:] Ideologia estetyczna, przeł. A. Przybysławski, wstęp A. Warmiński, Gdańsk 2000.
Markowski M.P., Prolog. Ikony i idole, [w:] tegoż, Pragnienie obecności. Filozofie reprezentacji od Platona do Kartezjusza, Gdańsk 1999.
Niewiadomski A., Poezja jako terapia (nie)możliwa, <http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=100&co=txt_0294> [dostęp: 16.02.2019].
Niewiadomski A., Światy z jawnych słów i kwiatów ukrytych. O refleksji metapoetyckiej w nowoczesnej poezji polskiej, Lublin 2010, s. 9.
Nycz R., Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie, Wrocław 1997.
Okopień-Sławińska A., Relacje osobowe w literackiej komunikacji, [w:] Problemy socjologii literatury, red. J. Sławiński, Wrocław 1971.
Plowden E., Commentaries or Reports, London 1816.
Pójście za Norwidem. Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego za słowa łapie Anna Podczaszy, „Dziennik Portowy” 2000, nr 1.
Świeściak A., Śmiertelne sublimacje. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, [w:] Melancholia w poezji polskiej po 1989 roku, Kraków 2010.
Umińska B., Róg Szymonowica, sławnego lwowianina, i Śmierci, przesławnej ziemianki, „Res Publica Nowa” 2000, nr 1–2.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).