Abstrakt
The article titled Autor: empiryczny, modelowy czy wirtualny? [“An empirical, model, or virtual author?”] presents a discussion about the terms used in the title which was held by the article’s authors. P. Bohuszewicz defends the validity of the concepts of an empirical and a virtual author, the latter being the result of “rewriting” Umberto Eco’s idea of a model author. T. Szymon Markiewka claims that the concept of a model author and that of a virtual author are unnecessary multiplications of theoretical entities: we only need the concept of an empirical author, but we also need to remember about all the complications related to this concept.Bibliografia
D. Szajnert, Intencja autora i interpretacja – między inwencją a atencją, Łódź 2011.
M.P. Markowski, Polityka wrażliwości. Wprowadzenie do humanistyki, Kraków 2013, s. 44.
U. Eco, Lector in fabula. Współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych, przeł. P. Salwa, Warszawa 1994, rozdz. Autor jako hipoteza interpretacyjna, s. 90–96.
Interpretacja i nadinterpretacja, red. S. Collini, Kraków 1996,
E.D. Hirsch, Validity in Interpretation, Yale 1967, s. 17.
U. Eco, Sześć przechadzek po lesie fikcji, przeł. J. Jarniewicz, Kraków 2007, s. 35. dokonał J. Mukařovský
U. Eco, Jednostka a rozwój literatury, przeł. J. Mayen, [w:] tegoż, Wśród znaków i struktur. Wybór szkiców, Warszawa 1970, s. 142
R. Rorty, Teksty i grudki, [w:] tegoż, Obiektywizm, relatywizm i prawda, przeł. J. Margański, Warszawa 1999, s. 120–139.
A. Bielik-Robson, Do dekonstrukcji i z powrotem, [w:] Polonistyka w przebudowie.Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja. Zjazd polonistów Kraków 22–25 września 2004, t. I, red. M. Czermińska, S. Gajda, K. Kłosiński, A. Legeżyńska, A.Z. Makowiecki, R. Nycz, Kraków 2005, s. 190–191
R. Nycza w dyskusji O literaturoznawczym profesjonalizmie, etyce badacza i kłopotach z terminologią, „Wielogłos” 2007, nr 1, s. 19. Zob. też. K. Kłosiński, Nicość w pracy, „Teksty Drugie” 2010, nr 1/2, s. 92.
J. Derrida, O gramatologii, przeł. B. Banasiak, Warszawa 1999, s. 216.
R. Rorty, Remarks on Deconstruction and Pragmatism, [w:] Deconstruction and Pragmatism, red. Ch. Mouffe, New York 1996, s. 13–14.
D. Naborowski, „Na oczy królewny angielskiej…”, „Ruch Literacki” 2009, z. 4–5 (295–296).
S. Fish, Jak rozpoznać wiersz, gdy się go widzi, przeł. A. Grzeliński, [w:] tegoż, Interpretacja, retoryka, polityka…, s. 91–92.
A. Szahaj, Granice anarchizmu interpretacyjnego, [w:] tegoż, Zniewalająca moc kultury, Toruń 2004, s. 93–122.
W. Kalaga, Granice tekstu – mgławice tekstu, „Teksty Drugie” 1998, nr 4, s. 11.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).