Słowa kluczowe
Tadeusz Różewicz
"inny"
dystans
ironia
Jak cytować
Abstrakt
It seems that Tadeusz Różewicz’s poem titled Francis Bacon or Diego Velazquez in a Dentist’s Chair is dedicated to the works of the author of Studies of Crucifixion. In fact, Różewicz writes about the impression that Bacon’s art left on him when he saw it in galleries and museums. This poem is also about fascination. Contrary to what may seem intuitive, it is not an attempt to describe the poet’s own way of interpreting these works; and even if so, this is only true to a limited extent. For Różewicz, Bacon’s works were just a pretext to look at himself, especially at his own early poems, from a distance – from a somewhat ironic distance. In this way the poet is able to present himself as “the other”, thus referring to the title of Paul Ricoeur’s book.Bibliografia
T. Różewicz, zawsze fragment. recycling, Wrocław 1998, s. 5-15.
H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007.
N.R. Schweizer, Tradycyjna pozycja ut pictura poesis, przeł. I. Fessel, [w:] Ut pictura poesis, red. M. Skwara, S. Wysłouch, Gdańsk 2006.
D. Sylvester, Rozmowy z Francisem Baconem. Brutalność faktu (przeł M. Wasilewski, Poznań 1997
K. Młynarczyk, Antynomia niepokojów. Francis Bacon w świetle twórczości Tadeusza Różewicza, „Estetyka i Krytyka”, kwartalnik filozoficzny, 2009–2010, nr 17, 18.
F. Pręgowski, Francis Bacon. Metamorfozy obrazu, Warszawa 2011.
P. Ricoeur, O sobie samym jako innym, przeł. B. Chełstowski, Warszawa 2003.
A. Filipowicz, Sztuka mięsa. Somatyczne oblicza poezji, Gdańsk 2013.
B. Skarga, Ślad i obecność, Warszawa 2002, s. 73 i n.
A.C. Danto, Po końcu sztuki. Sztuka współczesna i zatarcie się granic tradycji, przeł. M. Salwa, Kraków 2013, s. 30.
J. Russell, Francis Bacon (World of Art), New York 1971.
Ł. Radwan, Mięso ukrzyżowane, „Wprost” 2004, nr 29 (1124).
K. Wyka, Różewicz parokrotnie, Warszawa 1977.
Th.W. Adorno, Dialektyka negatywna, przeł. K. Krzemieniowa, Warszawa 1986.
R. Przybylski, To jest klasycyzm, Warszawa 1978.
M. Januszkiewicz, Horyzonty nihilizmu. Gombrowicz, Borowski, Różewicz, Poznań 2009, s. 251-266.
R. Caillois, Człowiek i sacrum, przeł. A. Tatarkiewicz, E. Burska, Warszawa 1995.
D. Czaja, Lekcje ciemności, Wołowiec 2009.
Z. Podgórzec, Mój Chrystus. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim, Białystok 1993, s. 11.
H. Arendt, Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła, przeł. A. Szostkiewicz, Kraków 1987.
G. Chamayou, Podłe ciała. Eksperymenty na ludziach w XVIIIi XIX wieku, przeł. J. Bodzińska, K. Thiel-Jańczuk, Gdańsk 2012.
J.-P. Sartre, Problem bytu i nicości. Egzystencjalizm jest humanizmem, przeł. M. Kowalska, J. Krajewski, Warszawa 2001, s. 131.
N. Postman, Zabawić się na śmierć. Dyskurs publiczny w epoce show-businessu, przeł. L. Niedzielski, Warszawa 2002
J. Baudrillard, Symulakry i symulacje, przeł. S. Królak, Warszawa 2005, s. 10.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).