Jak cytować
Abstrakt
Solski Władysław Zbigniew, Dwie rękopiśmienne wersje „Kartoteki” Tadeusza Różewicza [Two manuscript versions of Tadeusz Różewicz’s Kartoteka (The Card Index)]. „Przestrzenie Teorii” 13. Poznań 2010, Adam Mickiewicz University Press, pp. 29-54. ISBN 978-83- 232-22176-0. ISSN 1644-6763. This article discusses two handwritten versions of Tadeusz Różewicz’s Kartoteka (The Card Index) from the manuscript of the play which since the 70s is to be found in Professor Józef Kelery’s archive. The range of differences between the manuscript and the printed version of the drama is comparable as between Kartoteka (The Card Index) and Kartoteka rozrzucona (The Scattered Card Index). In the manuscript the author distinguished Kartoteka (The Card Index) and Odmiana tekstu (The Kind of Text). A similar division into Kartoteka (The Card Index) and Odmiana tekstu (The Kind of Text) was used by the poet when the works were printed in 1971. Loose pages from Odmiana tekstu (The Kind of Text) contain unordered fragments of the play of written in 1957. These are mainly variants of conversations of the Hero with the Choir in which the author referred to the then vivid debate on the poetic drama. Mieczysław Kotlarczyk was made a hidden partner of discussion and disguised the Choir as actors of Teatr Rapsodyczny (The Rhapsodic Theatre). On the other hand, Kartoteka (The Card Index) of 1958 is a well-ordered and coherent paginated text by the author himself. In this version the author divided the play into three acts, putting most emphasis on the scene of the Wielki Egzamin (A Big Exam). He also removes unrealistic motifs, among other things, the scene when the Choir participates. The poet writes about the peerelowska (Polish People’s Republic’s the reality with the passion of a political commentator, referring to political harassment).Bibliografia
Z.W. Solski, Rękopis „Kartoteki”, „Przestrzenie Teorii” 2009, nr 12, s. 75-117, 89-90.
K. Braun, T. Różewicz, Języki teatru, Wrocław 1989 (JT).
J. Popiel, Los artysty w czasach zniewolenia. Teatr Rapsodyczny 1941–1967, Kraków 2006, s. 88.
K. Flader, Promieniowanie rapsodyzmu. W kręgu myśli i praktyki teatralnej Mieczysława Kotlarczyka, Warszawa 2008, s. 107.
Z.W. Solski, Karola Wojtyły dramaturgia wnętrza, [w:] Karol Wojtyła – poeta, red. J. Głażewski, W. Sadowski, Warszawa 2006, s. 115.
J. Ciechowicz, Dom opowieści. Ze studiów nad Teatrem Rapsodycznym
Mieczysława Kotlarczyka, Gdańsk 1992, s. 148-149.
H. Filipowicz, Laboratorium form nieczystych. Dramaturgia Tadeusza Rożewicza, przeł. T. Kunz, Kraków 2000, s. 67.
W. Natanson, Nowoczesny teatr poetycki, „Kamena” 1946, nr 6-7, s. 113.
Kali, Proza, poezja, dramat, „Teatr” 1957, nr 2, s. 14.
B. Taborski, T.S. Eliot – pionier nowoczesnego dramatu poetyckiego, „Teatr i Film” 1957, nr 4, s. 20-21, nr 5, s. 21-22 oraz nr 6, s. 20-21.
I. Sławińska, Dramaty T.S. Eliota, „Dialog” 1958, nr 5, s. 87-98.
G. Sinko, Angielskie kłopoty z wierszem, „Dialog” 1962, nr 3, s. 85-102.
J. Kelera, O poetyckiej strukturze dramatów Tadeusza Rożewicza, [w:] tegoż, Teatr bez majtek. Szkice, Warszawa 2006, s. 5.
Z.W. Solski, Ikony krawędzi w nowoczesnym dramacie poetyckim, [w:] M. Lis, Z.W. Solski, Ikony niewidzialnego, Opole 2003, s. 145-160.
K. Puzyna, Szkoła dramaturgów. Szansa poezji, „Dialog” 1956, nr 7, s. 97-106.
Ch. Fry, Dlaczego piszę wierszem, przeł. A. Trzeciakowska, „Dialog” 1956, nr 7, s. 109.
Kreczmar, Kłopoty słownikowe, [w:] tegoż, Stare nieprzestarzałe, Warszawa 1989, s. 113, 114.
I. Sławińska, Ku definicji dramatu poetyckiego, [w:] taż, Sceniczny gest poety. Zbiór studiów o dramacie, Kraków 1960, s. 227 i 233.
R. Girard, Kozioł ofiarny, przeł. M. Goszczyńska, Łódź 1982, s. 35-36.
Z. Majchrowski, Otwieranie „Kartoteki”, [w:] T. Różewicz, Kartoteka. Kartoteka rozrzucona, Kraków 1997, s. 17.
E. Patryga, Chór dramatyczny w poszukiwaniu tożsamości teatralnej, Kraków 2004, s. 19, 337
S. Freud, Totem i tabu. Kilka zgodności w życiu psychicznym dzikich i neurotyków, przeł. R. Reszke, [w:] tegoż, Pisma społeczne, Warszawa 1998, s. 241-375.
S. Freud, Dostojewski i ojcobójstwo, przeł. R. Reszke, [w:] tegoż, Sztuki plastyczne i literatura, Warszawa 2009, s. 236.
E. Wąchocka, Autor i dramat, Katowice 1999, s. 57.
J. Kristeva, Potęga obrzydzenia, esej o wstręcie, przeł. M. Falski, Kraków 2007, s. 7, 62
A. Kępiński, Melancholia, Warszawa 1985, s. 96.
M. Bataillon, „Die Wandlung” Tollera jako przykład dramatu stacyjnego (Stationen- Drama), [w:] Ekspresjonizm w teatrze europejskim. Materiały z kolokwium zorganizowanego przez Centre d’Etudes Germaniques Uniwersytetu w Strasburgu oraz Equipe de Recherches Theatrales et Musicologiques du Centre National de la Recherche Scientifique Strasbourg 27 XI–1 XII 1968, wyb. L. Sokół, przeł. A. i K. Choińscy, E. Radziwiłłowa, Warszawa 1983, s. 110.
W. Benjamin, Ulica jednokierunkowa, przeł. A. Kopacki, Warszawa 1997, s. 5, 12.
J. Kristeva, La Revolution du langage poetique: l’avant-garde a la fin du XIXe siecle. Lautreamont et Mallarme, 1974, s. 11.
M.P. Markowski Przygoda ciała i znaków. Wprowadzenie do pism Julii Kristevej, [w:] J. Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, przeł. M.P. Markowski, R. Ryziński, Kraków 2007, s. 6, 13 - 14.
M. Adamiak, O kobiecie, która nawiedza myśl. Kobieta jako figura inności w koncepcji podmiotu Emmanuela Levinasa, Warszawa 2007, s. 23.
E. Lévinas, De l’evasion, „Recherches Philosophiques” 1935–1936, t. 5, s. 388. 1974, s. 11 cyt. za M.P. Markowski, Przygoda ciała i znaków. Wprowadzenie do pism Julii Kristevej, [w:] J. Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, przeł. M.P. Markowski, R. Ryziński, Kraków 2007
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).