Słowa kluczowe
istoty nie-ludzkie
postkolonializm
dzieciństwo
MaddAddam
animalizacja
Jak cytować
Abstrakt
This paper examines four discursive strategies: colonizing, animalizing, infantalizing and (plant) vegetative that characters in Margaret Atwood’s MaddAddam trilogy use to name the Crakers, post-humans with modified DNA structure. In discussing them, I expose a dehumanizing effect this seemingly neutral processes of naming and describing have. The interpretative findings discussed in this paper constitute a response to largely anthropocentrically oriented extensive criticism on Atwood’s writing. By questioning the neutrality of the narrative through a postcolonial reading of the trilogy, I argue that MaddAddam challenges the divisions between human and non-human. The paper investigates whether these dehumanizing discursive tactics of animalization, colonization, infantilism or vegetation, which are fundamentally oppressive, can become a means of resistance.
Bibliografia
Armstrong Ph., The Postcolonial Animal, “Society & Animals” 2002, vol. 10 (4), pp. 413-419.
Atwood M., MaddAddam, Bloomsbury Publishing 2013, e-book.
Atwood M., Oryx and Crake, New York 2003.
Atwood M., Payback: Debt and the Shadow Side of Wealth, Toronto 2008, e-book.
Atwood M., The Handmaid’s Tale and Oryx and Crake “In Context”, “PMLA” 2004, vol. 119 (3), pp. 513-517.
Atwood M., The Year of the Flood, New York 2010, e-book.
Barad K., Posthumanist Performativity: Toward an Understanding of How Matter Comes to Matter, “Signs: Journal of Women in Culture and Society” 2003, vol. 28 (3), pp. 801-831.
Bataille G., Erotism: Death and Sensuality, trans. M. Dalwood, San Francisco 1986.
Bhabha Homi K., The Location of Culture, London-New York 1994.
Bone J., Environmental Dystopias: Margaret Atwood and the Monstrous Child, “Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education” 2016, vol. 37 (5), pp. 627-640.
Bouson J. Brooks, “It’s Game Over Forever”: Atwood’s Satiric Vision of a Bioengineered Posthuman Future in Oryx and Crake, “Journal of Commonwealth Literature” 2004, vol. 39 (3), pp. 139-156.
Canavan G., Hope, But Not for Us: Ecological Science Fiction and the End of the World in Margaret Atwood’s Oryx and Crake and The Year of the Flood, “Lit: Literature Interpretation Theory” 2012, vol. 23 (2), pp. 138-159.
Chikha Chokri B., Karel A., Staging/Caging “Otherness” in the Postcolony: Spectres of the Human Zoo, “Critical Arts: South-North Cultural and Media Studies” 2013, vol. 27 (6), pp. 661-683.
Cooke G., Technics and the Human at Zero-Hour: Margaret Atwood’s Oryx and Crake, “Studies in Canadian Literature” 2006, vol. 31 (2), pp. 105-125.
Fanon F., The Wretched of the Earth, trans. C. Farrington, preface J.P. Sartre, New York 1965.
Gibert T., Unraveling the Mysteries of Childhood: Metaphorical Portrayals of Children in Margaret Atwood’s Fiction, “ES Review: Spanish Journal of English Studies” 2018, vol. 39, pp. 29-50.
Hicks H.J., The Mother of All Apocalypses in Margaret Atwood’s Oryx and Crake, [in:] The Post-Apocalyptic Novel in the Twenty-First Century: Modernity beyond Salvage,New York 2016, pp. 27-53.
Howells C.A., Margaret Atwood’s dystopian visions: The Handmaid’s Tale and Oryx and Crake, [in:] The Cambridge Companion to Margaret Atwood, ed. C.A. Howells, Cambridge 2006, pp. 161-175.
Huang J., Being and Becoming: The Implications of Different Conceptualizations of Children and Childhood in Education, “Canadian Journal for New Scholars in Education” 2019, vol. 10 (1), pp. 99-105.
Huggan G., Tiffin H., Postcolonial Ecocriticism: Literature, Animals, Environment, 2nd ed., London-New York 2015.
Ingersoll E.G., Survival in Margaret Atwood’s Novel Oryx and Crake, “Extrapolation” 2004, vol. 45 (2), pp. 162-175.
Johnston J.O., Animal-Human Hybrids: Margaret Atwood’s Oryx and Crake, [in:] Posthuman Capital and Biotechnology in Contemporary Novels, New York 2019, pp. 67-101.
Kant I., What is Enlightenment?, [in:] P. Marvin, et al., Sources of the Western Tradition, vol. 2, 3rd ed., Boston 1995, pp. 56-57.
Ku Ch.-H., Of Monster and Man: Transgenics and Transgression in Margaret Atwood’s Oryx and Crake, “Concentric: Literary and Cultural Studies” 2006, vol. 32, pp. 107-133.
Mbembe A., Necropolitics, trans. S. Corcoran, Durham-London 2019.
Mohr D.M., Transgressive Utopian Dystopias: The Postmodern Reappearance of Utopia in the Disguise of Dystopia, “Zeitschrift für Anglistik und Amerikanistik” 2007, vol. 1, pp. 5-24.
Mosca V., Crossing Human Boundaries: Apocalypse and Posthumanism in Margaret Atwood’s Oryx and Crake and The Year of the Flood, “Altre Modernità” 2013, vol. 9, pp. 38-52.
Muzaffar H., Margaret Atwood’s Crakers and the Posthuman Future of Humanity, [in:] Bodies in Flux: Embodiments at the End of Anthropocentrism, eds. B. Braid, H. Muzaffar, Leiden-Boston 2019, pp. 149-164.
Ronduda Ł., Szerszeń T., Tu i teraz, [in:] Oświecenie, czyli tu i teraz, eds. Ł. Ronduda, T. Szerszeń, Kraków-Warszawa 2021, pp. 9-24.
Said E.W., Culture and Imperialism, New York 1994.
Silva de Sá M.C., Storytelling and Survival in Oryx and Crake and The Year of the Flood, [in:] Prospero and Caliban Revisited: Brazilian Critical Perspectives on World Literature in English, eds. G.R. Gonçalves, J. de Paiva dos Santos, Faculdade de Letras da UFMG 2020, pp. 101-110.
Uprichard E., Children as “Being and Becomings”: Children, Childhood and Temporality, “Children & Society Volume” 2008, vol. 22, pp. 303-313.
Young-Bruehl E., Childism: Confronting Prejudice Against Children, New Haven-London 2012.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Izabela Poręba
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).