Obywatelska inicjatywa ustawodawcza w polskim porządku prawnym – próba oceny z perspektywy praktyki parlamentarnej
PDF

Słowa kluczowe

demokracja bezpośrednia
obywatelska inicjatywa ustawodawcza
Konstytucja RP
Sejm RP

Jak cytować

Borski, M., & Przywora, B. (2018). Obywatelska inicjatywa ustawodawcza w polskim porządku prawnym – próba oceny z perspektywy praktyki parlamentarnej. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 80(2), 19–33. https://doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.2.2

Liczba wyświetleń: 290


Liczba pobrań: 588

Abstrakt

Celem opracowania jest podjęcie próby przedstawienia oraz oceny regulacji prawnych dotyczących postępowania z obywatelskim projektem ustawy w polskim porządku prawnym z perspektywy praktyki stosowania tej instytucji. Podejmowane zagadnienie ma nie tylko wymiar teoretyczny, ale również kluczowe znaczenie praktyczne, bowiem zainteresowanie tym mechanizmem prawnym wśród obywateli z każdym rokiem jest coraz większe i wpływa na kształt społeczeństwa obywatelskiego. Problem w tym, iż istnieje wiele barier, przepisów utrudniających obywatelom skuteczne korzystanie z przysługującego im konstytucyjnego prawa, począwszy od rejestracji komitetu aż po etap prac parlamentarnych nad projektem. Biorąc to pod uwagę w  podsumowaniu zaproponowano kierunki zmian w zakresie obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej.
https://doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.2.2
PDF

Bibliografia

Borski, M. (2014). Inicjatywa ludowa jako instytucja dialogu społecznego, [w:] A. Kamińska, E. Kraus, K. Ślęczka (red.), Jak możliwy jest dialog? Sosnowiec: 273–284.

Borski, M. (2015). Nadawanie biegu inicjatywom ustawodawczym – wybrane zagadnienia. Przegląd Prawa Publicznego 7/8: 151–159.

Borski, M. (2016). Inicjatywa ustawodawcza instrumentem presji na ustawodawcę? Przegląd Prawa Publicznego 7/8: 56–65.

Borski, M., Glajcar, R., Przywora, B. (2015).Postępowanie ustawodawcze w polskim parlamencie – prawo, zwyczaje i praktyka. Sosnowiec.

Borski, M., Przywora, B. (2016). Postępowanie z projektem pilnym jako przykład szczególnego trybu ustawodawczego w polskim porządku prawnym – próba oceny z perspektywy praktyki parlamentarnej. Przegląd Sejmowy 4: 11–26.

Chybalski, P. (2016). Komentarz do art. 118 Konstytucji, [w:] M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP, Tom II. Komentarz do art. 87–243. Legalis [dostęp: 9.11.2017].

Grabowska, S. (2009). Formy demokracji bezpośredniej w wybranych państwach europejskich. Rzeszów.

Jabłoński, M. (2002). Obywatelskie prawo inicjatywy ustawodawczej, [w:] B. Banaszak, A. Preisner (red.), Prawa i wolności obywatelskie w Konstytucji RP. Warszawa: 645–646.

Koksanowicz, G. (2012). Nadawanie biegu inicjatywom ustawodawczym w świetle postanowień regulaminu Sejmu. Przegląd Prawa Konstytucyjnego 1:17–18.

Olczyk, E. (1993). Karta praw i wolności niebawem w Sejmie. Rzeczpospolita, 13 stycznia 1993: 2.

Orłowski, W. (2014). O potrzebie optymalizacji procesu ustawodawczego w Polsce. Studia Iuridica Lublinensia 22: 479–495.

Pisz, M. (2014). Obywatelska inicjatywa ustawodawcza z art. 118 ust. 2 Konstytucji RP oraz europejska inicjatywa obywatelska – przedstawienie i porównanie obu instytucji. Przegląd Prawa Publicznego 11: 23–24.

Podolak, M. (2011). Rozwój inicjatywy ustawodawczej w Polsce, [w:] B. Dziemidok-Olszewska, T. Bichta (red.), Dwadzieścia lat demokratyzacji systemu politycznego RP. Lublin: 45–58.

Przywora, B. (2016). Kontrola społeczna i społeczeństwo obywatelskie, [w:] R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel (red.), System prawa administracyjnego. Tom 13: Etyka urzędnicza i etyka służby publicznej. Warszawa: 251–255.

Rytel-Warzocha, A., Uziębło, P (2012). Inicjatywa ustawodawcza obywateli jako instrument bezpośredniej partycypacji społecznej, [w:] A. Rytel-Warzocha, P. Uziębło, M. Hermmann (red.), Obywatele decydują. Obywatelska inicjatywa ustawodawcza, jako narzędzie kształtowania postaw obywatelskich. Łódź: 39–40.

Szmyt, A. (1986). W sprawie inicjatywy ustawodawczej. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 48(2): 97–111.

Szmyt, A. (1998). Obywatelska inicjatywa ustawodawcza. Gdańskie Studia Prawnicze 3.

Szmyt, A. (2008). Elementy praktyki sejmowej pod rządami Konstytucji RP (1997–2007). Gdańsk.

Szmyt, A. (2010). Opinie w sprawie wprowadzenia parytetu płci na listach wyborczych. Przegląd Sejmowy 3: 132–138.

Uziębło, P. (2006). Inicjatywa ustawodawcza obywateli w Polsce na tle rozwiązań ustrojowych państw obcych. Warszawa.

Uziębło, P. (2009). Demokracja partycypacyjna. Gdańsk.

Wronkowska, S., Zieliński, M. (1993). Problemy i zasady redagowania tekstów prawnych. Warszawa.

Wróblewski, J. (1985). Teoria racjonalnego tworzenia prawa. Wrocław.

Zieliński, M. (2014). Obywatelskie prawo inicjatywy ustawodawczej, [w:] M. Jabłoński (red.), Realizacja i ochrona konstytucyjnych wolności i praw jednostki w polskim porządku prawnym. Wrocław: 485–499.

Zieliński, M., Wronkowska S. (1985), O korespondencji dyrektyw redagowania i interpretowania tekstu prawnego. Studia Prawnicze 3/4: 301–327.

Zubik, M. (red.), Sokolewicz, W. (2016). Komentarz do art.2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, [w:] L. Garlicki, M. Zubik (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. Tom 1. Lex/el.