Abstrakt
Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców (Rzecznik MSP) to nowy organ państwa, utworzony na podstawie ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Autor stawia pytanie o charakter tego organu. Czy jest to kolejny, wyspecjalizowany organ administracji rządowej, czy może szczególny rodzaj ombudsmana, a więc Rzecznika Praw Obywatelskich, tym razem wyspecjalizowany w ochronie praw mikro-, małych i średnich przedsiębiorców (MSP)? W pierwszej kolejności podjęto analizę zadań i kompetencji Rzecznika MSP oraz przedstawiono propozycję ich usystematyzowania. Ustalono, że w zakresie podejmowania interwencji w indywidualnych sprawach MSP oraz działań na rzecz jednolitej wykładni przepisów prawa gospodarczego obecnie jedynym wyspecjalizowanym organem jest Rzecznik MSP, a zadania te nie było do tej pory uregulowane w przepisach prawa gospodarczego, co podkreśla wyjątkowy charakter tych zadań oraz szczególną rolę Rzecznika MSP. Analiza zadań i kompetencji Rzecznika MSP, zasad powoływania i odwoływania tego organu, a także analizy porównawcze odnoszące się do pierwotnych założeń legislacyjnych dotyczących tej instytucji oraz do statusu innych organów określanych mianem rzeczników praw prowadzą do wniosku, że jest to organ ochrony prawnej o wysokiej pozycji prawnej. Autor dochodzi do wniosku, że jest to organ o charakterze hybrydowym, którego nie sposób umieścić w ścisły sposób ani w ramach kategorii w pełni niezależnego od władzy wykonawczej ombudsmana, ani w kategorii typowego organu administracji publicznej.
Bibliografia
Bodio, J. (2013). Klasyfikacja organów ochrony prawnej, [w:] J. Bodio, G. Borkowski, T. Demendencki, Ustrój organów ochrony prawnej. Część szczegółowa. Warszawa: 23–141.
Borkowski, G. (2013). Rzecznicy praw i wolności, [w:] J. Bodio, G. Borkowski, T. Demendencki, Ustrój organów ochrony prawnej. Część szczegółowa. Warszawa: 452–467.
Chołodecki, M., Strzelbicki, M. (2017). Ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym. Komentarz. Warszawa
Deryng, A. (2014). Rzecznik Praw Obywatelskich jako wnioskodawca w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Warszawa
Garlicki, L. (1989). Ewolucja instytucji rzecznika prawa obywatelskich (ombudsmana) w świecie współczesnym, [w:] L. Garlicki (red.). Rzecznik Praw Obywatelskich. Warszawa: 9–28.
Kokocińska, K. (2005). Prawne aspekty wspierania rozwoju przedsiębiorczości – ustawa o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawy ustrojowo – kompetencyjne. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 67(4): 37–49.
Lipowicz, I. (2013). Istota administracji, [w:] Z. Niewiadomski (red.), Prawo administracyjne. Warszawa: 22–51.
Lipowicz, I. (2014). Stan ochrony praw człowieka z perspektywy Rzecznika Praw Obywatelskich. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 76(2): 125–142. DOI: https://doi.org/10.14746/rpeis.2014.76.2.10
Lissoń, P. (2006). Funkcje administracji gospodarczej a wyspecjalizowane organy administracji (ze szczególnym uwzględnieniem organów niezależnych od rządu), [w:] B. Popowska (red.), Funkcje współczesnej administracji gospodarczej. Księga dedykowana Profesor Teresie Rabskiej. Poznań: 87–111.
Malinowska, I. (2007). Rzecznik Praw Obywatelskich w systemie ochrony praw i wolności w Polsce. Warszawa.
Ministerstwo Rozwoju. (2016). Konstytucja Biznesu, Opracowanie Ministerstwa Rozwoju. Warszawa.
Piszcz, A. (2018). Objaśnienia prawne wg ustawy z 6.3.2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Monitor Prawniczy 13(dodatek): 14–20.
Popowska, B. (2002). Wspieranie małych i średnich przedsiębiorców – charakterystyka przepisów prawa działalności gospodarczej i ich realizacja. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 64(2): 123–135.
Popowska, B. (2006). Klasyfikacja funkcji administracji w nauce publicznego prawa gospodarczego, [w:] B. Popowska (red.), Funkcje współczesnej administracji gospodarczej. Księga dedykowana Profesor Teresie Rabskiej. Poznań: 62–85.
Rabska, T. (2002). Zadania administracji publicznej w działalności gospodarczej (problem zakresu obowiązywania prawa działalności gospodarczej). Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 64(2): 137–152.
Serafin, S., Szmulik B. (2010). Organy ochrony prawnej RP. Warszawa.
Swora, M. (2016). Organ do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią, [w:] M. Swora, Z. Muras (red.), Prawo energetyczne. Tom 2: Komentarz do art. 12–72. Wyd. 2. Warszawa: 166–395.
Świątkiewicz, J. (2001). Rzecznik Praw Obywatelskich w polskim systemie prawnym. Warszawa.
Uliasz, J. (2016). Rzecznik Praw Obywatelskich, [w:] H. Zięba-Załucka (red.), Organy państwowe w ustroju konstytucyjnym RP. Rzeszów: 414–425.
Włodyka, S. (1975). Ustrój organów ochrony prawnej. Warszawa.
Zieliński, A. (1998). Rzecznik Praw Obywatelskich – przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, [w:] Obywatel – jego wolności i prawa. Zbiór studiów przygotowanych z okazji 10-lecia urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich. Warszawa: 7–25.
Zieliński, T. (1994). Ombudsman – możliwości i granice działania. Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.