Umowa o udostępnienie skrytki bankowej w prawie francuskim

Abstrakt

Umowa o udostępnienie skrytki bankowej nie jest uregulowana w prawie polskim, nie poświęcają jej też wiele uwagi ani doktryna, ani orzecznictwo. Natomiast judykatura i doktryna francuska już dawno zauważyły problemy łączące się z umową sejfową (fr. contrat de location de coffre-fort), o czym świadczą liczne orzeczenia sądowe oraz bogate piśmiennictwo. Przedmiotem rozważań są podstawowe aspekty analizowanej umowy w prawie francuskim: zawarcie i strony umowy, ich prawa i obowiązki, charakter prawny oraz odpowiedzialność banku za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku ochrony skrytki, a także pełnomocnictwo do korzystania ze skrytki.

W konkluzji autorka stwierdza, że we Francji oraz w Polsce ciężar konkretyzacji treści tej umowy spoczywa na stronach, a punktem odniesienia jest regulamin opracowany przez bank. Zagadnieniem o największej doniosłości praktycznej jest określenie praw i obowiązków stron umowy, a przede wszystkim zakresu odpowiedzialności banku. Powinien być on tak ustalony, by zapewnić maksymalną ochronę osobom korzystającym ze skrytek bankowych. Natomiast podstawowym zagadnieniem teoretycznym, ale mającym implikacje praktyczne, jest określenie charakteru prawnego umowy sejfowej. Powinno ono również mieć na uwadze zapewnienie jak najszerszej ochrony klientów banku i bezpieczeństwa obrotu.