Zakres podmiotowy ustawy z przeciwdziałaniu praniu pieniędzy w świetle znowelizowanych przepisów
PDF

Słowa kluczowe

pranie pieniędzy
dyrektywa UE
instytucja obowiązana
waluta wirtualna
beneficjent rzeczywisty

Jak cytować

Golonka, A. (2020). Zakres podmiotowy ustawy z przeciwdziałaniu praniu pieniędzy w świetle znowelizowanych przepisów. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 82(3), 155–168. https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.3.11

Liczba wyświetleń: 1251


Liczba pobrań: 500

Abstrakt

Analiza bieżących uregulowań dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy stanowi podstawę do ukazania zmian, jakie w systemie prewencji przed tym procederem przyniosła ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Wejście w życie tej ustawy jest wyrazem realizacji zobowiązań związanych z koniecznością implementacji do krajowego porządku prawnego IV i V dyrektywy Anti-Money Laundering (AML). Celem opracowania jest jednak nie tylko analiza zmian, jakie w systemie przeciwdziałania praniu pieniędzy przyniosła kompleksowa nowelizacja ustawy AML. Jest nim przede wszystkim wskazanie na te z postanowień V dyrektywy UE, które nie doczekały się transponowania do rodzimych przepisów. To natomiast uzasadnia wysunięcie stosownych postulatów de lege ferenda dotyczących propozycji wprowadzenia zmian do ustawy z 1 marca 2018 r. Kwestia ta nabiera zaś szczególnego znaczenia, jeżeli mieć na uwadze to, że termin implementacji V dyrektywy upłynął 10 stycznia 2020 r. Zarazem jednak, z uwagi na obszerny charakter zagadnienia poruszanego w tym opracowaniu, poczynione w nim wywody zostały ograniczone do zakresu podmiotowego.

https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.3.11
PDF

Bibliografia

Bala., S., Kopyściański, T., Srokosz, W. (2016). Kryptowaluty jako elektroniczne instrumenty płatnicze bez emitenta. Aspekty informatyczne, ekonomiczne i prawne. Wrocław.

Bieniek, B. (2010). Pranie pieniędzy w prawie międzynarodowym, europejskim oraz polskim. Warszawa.

Cyman, D. (2013). Elektroniczne instrumenty płatnicze a bezpieczeństwo uczestników rynku finansowego. Warszawa.

Dąbrowska, J. (2017). Charakter prawny bitcoin. Studia i Artykuły 1: 77–81.

Filipkowski, W. (2011). Systemy przeciwdziałania i zwalczania przestępczości zorganizowanej, [w:] W. W. Pływaczewski (red.), Przestępczość zorganizowana. Warszawa: 187–198 i 200–208.

Filipkowski, W., Pływaczewski, E.W. (2003) Wybrane inicjatywy międzynarodowe w zakresie przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, [w:] A. Adamski (red.) Przestępczość gospodarcza z perspektywy Polski i Unii Europejskiej. Materiały z Międzynarodowej Konferencji Naukowej-Mikołajki, 26–28 września 2002. TNOiK, Toruń: 359–362.

Filipkowski, W., Pływaczewski, E.W. (2007). Standardy przeciwdziałania procederowi prania pieniędzy. Państwo i Prawo 62(10): 93–103.

Filipkowski, W., Prokop, K. (2006). Wolne zawody prawnicze a przeciwdziałanie praniu pieniędzy. Państwo i Prawo 61(2): 69–83.

Golonka, A. (2009). „Kolejna” dyrektywa unijna w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy – czas na ocenę dostosowania polskich regulacji prawnych. Studia Europejskie CE UW 1: 112.

Golonka, A. (2008). Prawnokarne zagadnienia przeciwdziałania wprowadzania do obrotu wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł. Rzeszów.

Grynfelder, J. (2010), [w:] W. Kapica (red.), Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Komentarz. Warszawa (dokument Lex).

Jasiński, W. (2012). Osoby na eksponowanych stanowiskach politycznych. Przeciwdziałanie korupcji i praniu pieniędzy. Warszawa.

Jasiński, W. (2013). System przeciwdziałania i zwalczania prania pieniędzy, [w:] Proceder prania pieniędzy i jego implikacje. Warszawa: 71–78.

Jurkowska, A. (2004), [w:] Z. Brodecki (red.), Finanse. Warszawa: 273.

Kluczyński, M. (2011). Politically Exposed Person, czyli osoba zajmująca eksponowane stanowisko polityczne jako klient o podwyższonym stopniu ryzyka. Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 5: 177–197.

Lizak, R. (2018). Pranie pieniędzy w prawie polskim na tle europejskim, międzynarodowym i amerykańskim. Warszawa.

Mackiewicz, P., Musiał, M. (2014). Rozwój wirtualnych systemów monetarnych. Nauki o Finansach 1: 136–139.

Michalska-Warias, A. (2013). Pranie pieniędzy w prawie międzynarodowym i prawie Unii Europejskiej, [w:] E.W. Pływaczewski, Proceder prania pieniędzy i jego implikacje. Warszawa: 61–67, 70.

Niemierka, S., Smykla, B. (2001). Przeciwdziałanie praniu pieniędzy w bankach – aspekty prawne. Warszawa.

Pływaczewski, E.W. (2002). Przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy z perspektywy międzynarodowej. Państwo i Prawo 57(8): 43–52.

Srokosz, W. (2011). Instytucje parabankowe w Polsce. Warszawa.

Wójcik, J.W. (2002). Pranie pieniędzy. Kryminologiczna i kryminalistyczna ocena transakcji podejrzanych. Warszawa.