Status prawny oskarżyciela w postępowaniu przed Trybunałem Stanu
PDF

Słowa kluczowe

Trybunał Stanu
odpowiedzialność konstytucyjna
oskarżyciel
Marszałek Sejmu
dyskontynuacja

Jak cytować

Radajewski, M. (2020). Status prawny oskarżyciela w postępowaniu przed Trybunałem Stanu. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 82(1), 71–84. https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.1.5

Liczba wyświetleń: 586


Liczba pobrań: 271

Abstrakt

Celem artykułu jest zrekonstruowanie norm prawnych regulujących status prawny oskarżyciela w postępowaniu przed Trybunałem Stanu, co ma pozwolić na określenie charakteru prawnego tej funkcji, a także jego kompetencji procesowych oraz zasad jego wyboru i okoliczności skutkujących wygaśnięciem jego mandatu. Przeprowadzone analizy dotyczące charakteru prawnego funkcji oskarżyciela prowadzą do sformułowania wniosku, że w postępowaniu przed Trybunałem Stanu działa on we własnym imieniu, a zatem nie jest przedstawicielem procesowym parlamentu. Jednocześnie jednak jego funkcja nie jest samoistna, a organ, który go powołał, sprawuje nad nim ogólną kontrolę. Autor stwierdza, że do oskarżyciela stosuje się co do zasady wszystkie normy Kodeksu postępowania karnego dotyczące oskarżyciela publicznego. Wykluczone jest jednak cofnięcie przez niego oskarżenia, co pozostaje w gestii parlamentu. Analizy dotyczące wyboru oskarżyciela pozwoliły na sformułowanie wniosku, że decyzja w tej sprawie podejmowana jest niezależnie od samego oskarżenia, a Konstytucja nie wymaga podjęcia uchwały w tym zakresie bezwzględną lub kwalifikowaną większością głosów. W odniesieniu do wygaśnięcia funkcji oskarżyciela autor stawia między innymi tezę o możliwości odwołania go w każdym czasie przez parlament. Artykuł wieńczą rozważania dotyczące oceny regulacji ustawowych odnoszących się do badanego zagadnienia.

https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.1.5
PDF

Bibliografia

Bieńkowska, B. (1994). Stanowisko prawne oskarżyciela publicznego w polskim procesie karnym. Palestra 1/2(433/434): 57–64.

Gajewska-Kraczkowska, H. (2008). W sprawie stosowania niektórych przepisów ustawy o Trybunale Stanu. Przegląd Sejmowy 16(2): 190–192.

Garlicki, L. (1995). Zasada dyskontynuacji prac parlamentarnych. Studia Iuridica 28: 45–55.

Grajewski, J. (2003). Warunki ustawowe i wymogi formalne wstępnego wniosku o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej przed Trybunałem Stanu. Przegląd Sejmowy 11(1): 9–24.

Grajewski, K. (2016). Przedmiotowy zakres ochrony działalności wchodzącej w zakres sprawowania mandatu parlamentarnego (art. 105 ust. 1 Konstytucji). Przegląd Sejmowy 1(132): 9–35.

Grajewski, K. (2014). Uwagi do art. 6, [w:] K. Grajewski (red.), Komentarz do ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Warszawa: 70–80.

Granat, M. (2006). Normatywny model odpowiedzialności konstytucyjnej w praktyce, [w:] W. Skrzydło (red.), Sądy i trybunały w konstytucji i w praktyce. Warszawa: 124–142.

Gromek, Z. (2008). Odpowiedzialność konstytucyjna a kontrola sejmowa. Wybrane zagadnienia. Przegląd Sejmowy 86(3): 57–76.

Grzegorczyk, T., Tylman, J. (2009). Polskie postępowanie karne. Warszawa.

Grzesik-Kulesza, M., Klejnowska, M. (2013). Uwagi do art. 11, [w:] G. Pastuszko (red.), Ustawa o Trybunale Stanu. Komentarz. [Online] Lex.

Olszewski, R. (2014). Role prokuratora w postępowaniu karnym. Prokuratura i Prawo 1: 43–59.

Pach, M. (2012). Odpowiedzialność Marszałka Sejmu (Senatu) wykonującego obowiązki Prezydenta RP. Przegląd Sejmowy 20(2): 35–56.

Pastuszko G., Klejnowska, M. (2013). Uwagi do art. 10, [w:] G. Pastuszko (red.), Ustawa o Trybunale Stanu. Komentarz. Lex.

Radajewski, M. (2015). Regulamin Zgromadzenia Narodowego – refleksje na tle art. 114 ust. 2 Konstytucji. Przegląd Sejmowy 1(126): 45–61.

Sarnecki, P. (2015). Immunitet posłów i senatorów w radach pozaparlamentarnych. Przegląd Sejmowy 6(131): 9–28.

Stefański, R.A. (1996). Prokurator w stadium jurysdykcyjnym postępowania karnego. Prokuratura i Prawo 12: 7–26.

Steinborn, S. (2008). Glosa do postanowienia Trybunału Stanu z dnia 29 marca 2007 r. (sygn. akt TSZ 1/06). Przegląd Sejmowy 16(2): 250–260.

Szepietowska, B. (1999). W sprawie skutków umorzenia przez Sejm postępowania w sprawie pociągnięcia do odpowiedzialności konstytucyjnej. Przegląd Sejmowy 7(3): 82–86.

Świda-Łagiewska, Z. (1983). Ogólne założenia proceduralne, [w:] Z. Świda-Łagiewska (red.), Trybunał Stanu w PRL. Warszawa: 159–190.

Waltoś, S. (2008). Proces karny. Zarys systemu. Warszawa.

Zaleśny, J. (2004). Odpowiedzialność konstytucyjna w prawie polskim okresu transformacji ustrojowej. Toruń.