Abstrakt
Celem opracowania była ocena znajomości koncepcji przedsiębiorczości społecznej wśród osób mających rozpocząć aktywność zawodową. Artykuł składa się z trzech części. Część pierwsza wprowadza zagadnienie gospodarki społecznej jako elementu gospodarki rynkowej. Część druga poświęcona została zaprezentowaniu wyników badań własnych zrealizowanych z wykorzystaniem ankiety przeprowadzonej wśród studentów trzeciego roku studiów licencjackich i drugiego roku uzupełniających studiów magisterskich z kierunków ekonomicznych oraz pozaekonomicznych studiujących na Uniwersytecie Łódzkim. W ostatniej części przedstawiono rekomendacje związane z potencjałem rozwoju gospodarki społecznej jako miejsca rozwoju zawodowego. Wyniki badań oraz przeprowadzony przegląd piśmiennictwa wskazują na słabą rozpoznawalność przedsiębiorczości społecznej wśród respondentów. W związku z tym powinny zostać podjęte działania mające na celu dotarcie do młodych ludzi z informacjami o możliwościach tkwiących w tym sektorze a także zmianę postrzegania gospodarki społecznej jako elementu rynku pracy i aktywności gospodarczej.
Bibliografia
Austin, J., Stevenson, H., Wei‐Skillern, J. (2012). Social and commercial entrepreneurship: same, different, or both? Revista de Administração 47(3): 370–384. doi:10.5700/rausp1055
Borzaga, C., Bodini, R., Carini, C., Depedri, S., Galera, G., Salvatori, G. (2014). Europe in Transition: The Role of Social Cooperatives and Social Enterprises. Euricse Working Papers 69(14).
Bosma, N.S., Schøtt, T., Terjesen, S.A., & Kew P. (2016). Global Entrepreneurship Monitor 2015 to 2016: Special Report on Social Entrepreneurship. Global Entrepreneurship Research Association. <http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2786949>.
Branco, D. (2007). Analiza potrzeb ekonomicznych, szkoleniowych i edukacyjnych w sektorze ekonomii społecznej i przedsiębiorczości społecznej dla Słowenii, Włoch, Wlk. Brytanii i Polski. Raport zbiorczy, EU TESES. <http://www.teses.eu> [dostęp: 15.06.2009].
Carroll, A.B., Shabana K.M. (2010). The business case for corporate social responsibility: a review of concepts. research and practice. International Journal of Management Reviews 12(1): 85–105.
CBOS (2018). Aktywność Polaków w organizacjach obywatelskich. Komunikat z badań nr 29/2018. Centrum Badania Opinii Społecznej.
Chaves, Á.R., Monzón Campos, J.L. (2019). Recent Evolutions of the Social Economy in the European Union. CIRIEC Working Papers 1902. CIRIEC-Université de Liège.
Chell, E. (2007). Social enterprise and entrepreneurship: towards a convergent theory of the entrepreneurial process. International Small Business Journal 25(1): 5–26. doi:10.1177/0266242607071779
Choi, N., Majumdar, S. (2014). Social entrepreneurship as an essentially contested concept: opening a new avenue for systematic future research. Journal of Business Venturing 29(3): 363–376. doi:10.1016/j.jbusvent.2013.05.001
Defourny, J., Nyssens, M. (2008). Social enterprise in Europe: recent trends and developments. Social Enterprise Journal 4(3): 202–228.
Eurostat (2019). Young people – social inclusion. <https://ec.europa.eu/eurostat/statistics- explained/index.php/Young_people_-_social_inclusion#Young_people_at_risk_of_poverty_or_social_exclusion> [dostęp: 01.07.2020].
GUS (2018). <https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/gospodarka-spoleczna-wolontariat/gospodarka-spoleczna-trzeci-sektor/dzialalnosc-stowarzyszen-i-podobnych-organizacji-spolecznychfundacji-spolecznych-podmiotow-wyznaniowych-oraz-samorzadu-gospodarczego-i-zawodowego-w-2018-r-wyniki-wstepne,3,8.html> [dostęp: 30.07.2020].
Haugh, H. (2005). The role of social enterprise in regional development. International Journal of Entrepreneurship and Small Business 2(4): 346–357.
Huybrechts, B., Nicholls, A. (2012). Social entrepreneurship: definitions, drivers and challenges, [w:] C. Volkmann, K. Tokarski, K. Ernst (eds.), Social Entrepreneurship and Social Business.Wiesbaden: Gabler Verlag: 31–48. doi:10.1007/978-3-8349-7093-0_2.
Kaźmierczak T., Rymsza M. (red.) (2007). Kapitał społeczny. Ekonomia społeczna. Warszawa: ISP.
Kirby, D.A., Nagwa, I. (2011). The case for (social) entrepreneurship education in Egyptian universities. Education + Training 53(5): 403–415. doi:10.1108/00400911111147712
Leś, E. (2005). Nowa ekonomia społeczna. Wybrane koncepcje. Trzeci Sektor 2: 36–44.
Macke, J., Sarate, J.A.R., Domeneghini, J., Silva, K.A. da (2018). Where do we go from now? Research framework for social entrepreneurship. Journal of Cleaner Production 183: 677–685. doi:10.1016/j.jclepro.2018.02.017
Mair, J., Marti, I. (2006). Social entrepreneurship research: a source of explanation, prediction, and delight. Journal of World Business 41(1): 36–44. doi:10.1016/j.jwb.2005.09.002
Manyika, J., Lund, S., Chui, M., Bughin, J., Woetzel, J., Batra, P., Ko, R., Sanghvi S. (2017). What the future of work will mean for jobs, skills, and wages/ <https://www.mckinsey.com/global-themes/future-of-organizations-and-work/what-the-future-of-work-will-mean-for-jobs-skills-and-wages> [dostęp: 28.02.2018].
MGI (McKinsey Global Institute) (2017). Jobs lost, jobs gained: workforce transitions in a timeof automation. McKinsey & Company. <https://www.mckinsey.com/~/media/mckinsey/global%20themes/future%20of%20organizations/what%20the%20future%20of%20work%20will%20mean%20for%20jobs%20skills%20and%20wages/mgi%20jobs %20lost-jobs%20gained_report_december% 202017.ashx> [dostęp: 28.02.2018].
Monzón, J.L., Chaves, R. (ed.) (2017). Recent evolutions of the social economy in the European Union. CIRIEC-International. doi:10.2864/191345
MPPiPS (2019). Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej do 2023 roku. Ekonomia Solidarności Społecznej, Ministerstwo, Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Warszawa. Monitor Polski: poz. 214.
Rymsza, M. (2007). Trzeci sektor a druga fala ekonomii społecznej w Polsce. Trzeci Sektor 9: 2–8.
Seelos, C., Mair, J. (2005). Social entrepreneurship: creating new business models to serve the poor. Business Horizons 48(3): 241–246. doi:10.1016/j.bushor.2004.11.006
Stankiewicz J., Seiler B. (2013). Profesjonalizacja, jako czynnik sukcesu polskich organizacji pozarządowych. Zarządzanie i Finanse 4(2): 341–353.
Tkacz, M. (2016). New generation of social entrepreneurs: exploratory research and cross case study analysis of new generation of social enterprises. Ekonomia Społeczna 2: 20–37. doi:10.15678/ES.2016.2.02
Visser, W. (2010). The age of responsibility, CSR 2.0 and the new DNA of business. Journal of Business Systems, Governance and Ethics 5(3): 1–17.
Weerwardena, J., Mort, G.S. (2006). Investigating social entrepreneurship model. Journal of World Business 41(1): 21–35. doi:10.1016/j.jwb.2005.09.001
Zahra, S.A., Gedajlovic, E., Neubaum, D.O., Shulman, J.M. (2009). A typology of social entrepreneurs: motives, search processes and ethical challenges. Journal of Business Venturing 24(5): 519–532. doi:10.1016/j.jbusvent.2008.04.007
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.