Abstrakt
W artykule zostało przedstawione pojęcie dyskrecjonalności w polskim prawie administracyjnym oraz w prawie unijnym. Nierównorzędność stron stosunku administracyjnoprawnego jest potęgowana przez działanie organów administracji publicznej w ramach władzy dyskrecjonalnej. Sytuacja prawna jednostki wobec organu ulega tym większej dysproporcji, im więcej luzu decyzyjnego przyznanego przez prawodawcę posiada organ. Problem ten zauważa także prawodawca unijny. Z tego względu istniejące standardy oraz planowane regulacje w zakresie prawa administracyjnego (Europejski kodeks postępowania administracyjnego) mają na celu przede wszystkim ochronę jednostki. Wskazuje się na konieczność zachowania równowagi między interesem publicznym a słusznym interesem strony. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zauważył, że w porządku międzynarodowym podmiotami są nie tylko państwa członkowskie, ale także same jednostki i to one zostały objęte szczególną ochroną prawną.
Bibliografia
Adamiak, B. (2005), Europeizacja prawa postępowania administracyjnego, [w:] Janku, Z. et al. (red.), Europeizacja polskiego prawa administracyjnego, Wrocław.
Breyer, S.G., Stewart, R.B., Sunstein, C.R., Vermeule, A. (2006), Administrative Law and Regulatory Policy. Problems, Text and Cases, Aspen Publishers.
Daranowski, P. (1996), Kilka uwag o prawach jednostki w Unii Europejskiej/Wspólnocie Europejskiej, w: Seweryński, M. (red.), Studia prawno-europejskie, Łódź.
Duniewska, Z. (1999), Istota i granice dyskrecjonalnej władzy administracyjnej w świetle standardów europejskich, Studia Prawno-Ekonomiczne 59.
Hauser, R. (2011), O konieczności dyscyplinowania administracji, Rzeczpospolita 4.
Jabłońska-Bonca, J. (1993), Źródła prawa Wspólnot Europejskich, Gdańsk.
Jaśkowska, M. (1999), Europeizacja prawa administracyjnego, Państwo i Prawo 54(11).
Jędrzejczak, M. (2012), Koncepcje ograniczające swobodę organu w ramach uznania administracyjnego, Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny 3.
Jędrzejczak, M. (2013), Elementy dyskrecjonalności organu administracyjnego na poszczególnych etapach stosowania prawa, Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny 2.
Kmieciak, Z. (red.), (2010), Postępowanie administracyjne w Europie, Warszawa.
Leoński, Z. (1998), Zmiany materialnego prawa administracyjnego w III RP a ochrona praw jednostki, [w:] Leoński, Z. (red.), Rola materialnego prawa administracyjnego a ochrona praw jednostki, Poznań.
Leszczyński, L. (2010), Dyskrecjonalność a jednolitość stosowania prawa. Rola argumentu per rationem decidendi, [w:] Staśkiewicz, W., Stawecki, T. (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa.
Leszczyński, L. (2011), Europejski Kodeks Dobrej Administracji a zasady polskiej procedury administracyjnej, [w:] Rzucidło, I. (red.), Europeizacja prawa administracyjnego, Lublin.
Łętowski, J. (1993), Rada Europy o postępowaniu administracyjnym, [w:] Problemy prawa publicznego, Lublin.
Łętowski, J. (1997), Co dalej z prawem administracyjnym, [w:] Błaś, A. (red.), Przeobrażenia we współczesnym prawie administracyjnym i w nauce administracji, Przegląd Prawa i Administracji, t. 38.
Mincer, M. (1983), Uznanie administracyjne, Toruń.
Shane, P.M. (2013), The rule of law and the inevitability of discretion, Harvard Journal of Law and Public Policy 1.
Skóra, A. (1999), Polska procedura administracyjna w świetle standardów europejskich, Przegląd Prawa Europejskiego 1.
Świątkiewicz, J. (2002), Europejski Kodeks Dobrej Administracji. Tekst i komentarz o zastosowaniu kodeksu w warunkach polskich procedur administracyjnych, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Warszawa.
Wade, W., Forsyth, C. (2004), Administrative Law, Oxford University Press, Oxford.
Zirk-Sadowski, M. (2002), Filozoficzno-teoretyczne aspekty harmonizacji polskiego porządku prawnego z europejskim prawem wspólnotowym, [w:] Matey-Tyrowicz, M. (red.), System prawa RP w procesie europeizacji, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.