Słowa kluczowe
rynek właściwy
kompetencje Prezesa UOKiK
dyskrecjonalność
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 365
Liczba pobrań: 304
Abstrakt
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) jest organem administracji publicznej o bardzo szerokich kompetencjach, które dotykają wiele odrębnych aktywności podejmowanych przez przedsiębiorców na rynku. W zakresie ochrony konsumentów szerokie prerogatywy Prezesa UOKiK są pochodną regulacji unijnych ‒ dyrektyw wdrażanych następnie do polskiego porządku prawnego. Prezes UOKiK stoi na straży przestrzegania przez przedsiębiorców regulacji dotyczących ochrony konsumentów, egzekwując wykonywanie obowiązujących przepisów. Autorzy przedstawianej publikacji poddają analizie zakres dyskrecjonalności organu do spraw ochrony konsumentów na przykładzie ostatnio wydanej decyzji dotyczącej ochrony konsumentów na rynku telekomunikacyjnym. W szczególności autorzy analizują rozstrzygnięcie Prezesa UOKiK w kontekście konstytucyjnego i unijnego modelu ochrony konsumentów przez informację oraz w świetle konstytucyjnie gwarantowanej wolności gospodarczej.
Bibliografia
Alexy, R. (2012), Teoria praw podstawowych, Warszawa 2010.
Banasiński, C. (2013), [w:] Gronkiewicz-Waltz, H., Wierzbowski, M. (red.) Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne, wyd. 3, Warszawa.
Biernat, S. (1999), Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej – wolność gospodarcza
de lege lata i de lege ferenda, Przegląd Prawa Handlowego 4.
Ciapała, J. (2009), Konstytucyjna wolność działalności gospodarczej w Rzeczypospolitej Polskiej, Szczecin.
Gadek, B. (2003), Generalna klauzula odpowiedzialności za czyn nieuczciwej konkurencji (art. 3 ZNKU), Kraków.
Garlicki, L. (2003), Artykuł 76, [w:] Garlicki, L. (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. 3, Warszawa.
Hoefling, W. (1991), Vertragsfreicheit, Eine Grundrechtsdogmatische Studie, Heidelberg.
Izdebski, H. (2010), Zasada proporcjonalności a władza dyskrecjonalna administracji publicznej w świetle polskiego orzecznictwa sądowego, [w:] Staśkiewicz, W., Stawecki, T. (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa.
Janiszewska, B. (2003), Klauzula generalna dobrych obyczajów w znowelizowanych przepisach kodeksu cywilnego, Przegląd Prawa Handlowego 10.
Jurkowska-Gomółka, A., Skoczny, T. (2014), Podstawy i zakres publicznoprawnej ochrony konkurencji [w:] Kępiński, M. (red.), System prawa prywatnego, t. 15: Prawo konkurencji, Warszawa.
Kiczka, K. (2004), Wolność gospodarcza a interwencjonizm państwowy, [w:] Granice wolności gospodarczej w systemie społecznej gospodarki rynkowej. Księga Jubileuszowa z okazji 40-lecia pracy naukowej prof. dr hab. Jana Grabowskiego, Katowice.
Knypl, T.M. (1997), Znaczenie zwyczajów i dobrych obyczajów w prawie cywilnym i handlowym, Przegląd Prawa Handlowego 8.
Kocowski, T. (2013), [w:] Grabowski, J., Kieres, L., Walaszek-Pyzioł, A. (red.), Publiczne prawo gospodarcze, t. 8A, Warszawa.
Kopaczyńska-Pieczniak, K. (2012), Czyn nieuczciwej konkurencji a nieuczciwa praktyka rynkowa, Monitor Prawa Handlowego 3.
Kosikowski, C. (1995), Wolność gospodarcza w prawie polskim, Warszawa.
Kosikowski, C. (2005), Organizacja i funkcjonowanie kontroli i nadzoru państwa wobec gospodarki w świetle Konstytucji RP, [w:] Kosikowski, C. (red.), Zasady ustroju społecznego i gospodarczego w procesie stosowania konstytucji, Warszawa.
Kosikowski, C. (2005), Wolność działalności gospodarczej i jej ograniczenia w praktyce stosowania Konstytucji RP, [w:] Kosikowski, C. (red.) Zasady ustroju społecznego i gospodarczego w procesie stosowania Konstytucji, Warszawa.
Kosiński, E. (2006), Wolność gospodarcza i konkurencja jako elementy ustroju gospodarczego państwa, Radca Prawny 5.
Łętowska, E. (2000), Glosa do wyroku NSA z 1 lipca 1999 r., SA/Bk 208/99, OSP 1, poz. 17.
Łętowska, E. (2002), Prawo umów konsumenckich, Warszawa.
Michalak, M. (2008), Przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom rynkowym. Komentarz, Warszawa.
Milewski, R. (2004), Podstawy ekonomii, Warszawa.
Preussner-Zamorska, J. (1997), Problematyka funkcjonowania klauzul generalnych na tle ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Kwartalnik Prawa Prywatnego 1.
Radwański, Z. (2005), Czy klauzula generalna społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa powinna określać treść prawa własności, [w:] Ars et usus. Księga pamiątkowa ku czci Sędziego Stanisława Rudnickiego, Warszawa.
Radwański, Z., Zieliński, M. (2001), Uwagi de lege ferenda o klauzulach generalnych w prawie prywatnym, Przegląd Legislacyjny 2.
Ruczkowski, P. (2012), Stosowanie przepisów dopuszczających różne formy luzu decyzyjnego a zasada proporcjonalności, [w:] Kijowski, R., Radwanowicz-Wanczewska, J., Wincenciak, M. (red.), Wykładnia i stosowanie prawa administracyjnego, Warszawa.
Safjan, M. (1990), Klauzule generalne w prawie cywilnym (przyczynek do dyskusji), Państwo i Prawo 11.
Stankiewicz, R. (2009), Wolność gospodarcza a istota ingerencji państwa w procesy koncentracji przedsiębiorców, [w] Polszakiewicz, B., Boehlke, J. (red.), Zawodności rynku – Zawodności państwa – Etyka zawodowa, Ekonomia i Prawo, t. 5, cz. 1, Toruń.
Stefanicki, R. (1998), Dobre obyczaje w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Prawo Spółek 4.
Stefanicki, R. (2002), Dobre obyczaje w prawie polskim, Przegląd Prawa Handlowego 5.
Stefanicki, R. (2008), Konstytucjonalizacja ochrony konsumenta na tle standardów prawa wspólnotowego, Państwo i Prawo 3.
Stępkowski, A. (2010), Zasada proporcjonalności w europejskiej kulturze prawnej. Sądowa kontrola władzy dyskrecjonalnej w nowoczesnej Europie, Warszawa.
Szwaja, J. (2006), Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, wyd. 2, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.