Słowa kluczowe
nauka o porównywaniu systemów prawnych
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 896
Liczba pobrań: 588
Abstrakt
Przedmiotem artykułu są rozważania nad metodą (bądź metodami) nauki o porównywaniu systemów prawnych. Aby jednak pisać o metodzie, trzeba było odnieść się do stanowiska doktryny na temat status prawa komparatystycznego. Zaprezentowano więc poglądy doktryny, która jest w tej sprawie podzielona; wstępują w niej zarówno zwolennicy uznania „prawa porównawczego” za naukę, jak i przedstawiciele nauki traktujący je jako narzędzie badawcze. Przyczyną tego sporu jest nieprecyzyjność terminologiczna, o której jest mowa w punkcie drugim artykułu. Kolejno w opracowaniu dokonano pogłębionej analizy argumentów prezentowanych przez obie strony tego sporu oraz przedstawiono własną propozycję nowego terminu w postaci „nauki o porównywaniu systemów prawnych”.
Dalsza część artykułu zawiera badania nad samą metodą komparatystyczną. W opracowaniu starano się zwrócić uwagę na jej cechy szczególne, wśród których podstawowe znaczenie ma dobór porównywanego obiektu i związane z tym właściwe wskazanie systemów referencyjnych. Cechy te powinien uwzględnić każdy z badaczy rozpoczynający pracę nad opracowaniem z zastosowaniem metody prawnoporównawczej.
Bibliografia
Bussani M., Mattei U. (eds.), The Cambridge Companion to Comparative Law, Cambridge 2012.
Cruz P. de, Comparative Law in a Changing World, New York 2007.
Firmenich M.C., Compartive Legal Analysis. Kreditsicherung durch Grundpfandrechte in England und Deutchland, Baden-Baden 2011.
Gordley J., The Functional Method, [w:] P. G. Monateri (red.), Methods of Comparative Law, Northampton 2012.
Graziano T.K., Die Europäisierung der juristischen Perspektive und der vergleichenden Methode – Fallstudien, Zeitschriften für Vergleichende Rechtswissenschaft 106, 2007.
Grossfeld B., Kernfragen der Rechtsvergleichnung, Tübingen 1996.
J. Rajski, Podejście prawo-porównawcze do prac legislacyjnych w dziedzinie prawa cywilnego, [w:] B. Kordasiewicz, E. Łętowska (red.), Prace z prawa cywilnego. Wydane dla uczczenia pracy naukowej Prof. J.S. Piątowskiego, Wrocław 1985.
Koschacker H., Was vermag die vergleichende Rechtswissenschaft zur Indogermanen-frage beizusteuern, Heidelberg 1936.
Liukkenen U., The Method of Understanding and an International Viewpoint – On the Interface between Compartive Law and Private International Law, Vergleichende Rechtswissenschaft 106, 2007.
Markesinis B., Fedtke J., Engaging with Foreign Law, Oxford-Oregon 2009.
Mattei U., Compartive Law and Critical Legal Studies, [w:] M. Reimann, R. Zimmermann, Comparative Law, Oxford 2008.
Michaels R., The Functional Method of Comparative Law, [w:] K. Zimmmermann, M. Reimann, The Oxford Handbook of Comparative Law, Oxford 2006.
Örücü E., Enigma of Comparative Law. Variations on Theme for the Twenty-First Century, Leiden-Boston 2004.
Pozzo B., Comparative Law and Language, [w:] M. Bussani, U. Mattei (eds.), The Cambridge Companion to Comparative Law, Cambridge 2012.
Radwański Z., Zieliński M., Wykładnia prawa cywilnego, Studia Prawa Prywatnego 2006, nr 1.
Reimann M., Comaparative Law and Neighbouring Disciplines, [w:] M. Bussani, U. Mattei (eds.), The Cambridge Companion to Comparative Law, Cambridge 2012.
Röver J.-H., Vergleichende Principien dinglicher Sicherheiten. Eine Studie zur Methode der Rechtsvergleichung, München 1999.
Tokarczyk R., Komparatystyka prawnicza, Warszawa 2008.
Velić L., Das Erbbaurecht in Bosnien-Herzegowina im Vergleich zur Erbbaurecht in Deutchland, Sarajevo 2011.
Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2012.
Zweigert K., Kötz H., An Introduction to Comparative Law, Oxford University Press, Oxford 1998.
Zweigert K., Kötz H., Einführung in die Rechtsvergleichung, Tübingen 1996.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2014 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.