Słowa kluczowe
plan restrukturyzacji
kapitał społeczny
mediacja pozasądowa
umowa o restrukturyzację
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 365
Liczba pobrań: 223
Abstrakt
W artykule podjęto problematykę tzw. restrukturyzacji pozasądowej stanowiącej propozycję kolejnych usprawnień w systemie postępowań insolwencyjnych. Restrukturyzacja pozasądowa prowadzona z pominięciem etapu zatwierdzenia układu przez sąd nie jest aktualnie znana polskiemu prawu, ale została ona fakultatywnie przewidziana przez europejskiego ustawodawcę w oczekującej na implementację dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów, a także zmieniającej dyrektywę (UE) 2017/1132). Celem artykułu jest próba oceny zasadności wprowadzenia do krajowego porządku prawnego rozwiązań dotyczących restrukturyzacji pozasądowej. Przyjęto w nim tezę badawczą, że jest to narzędzie, które może pozwolić na przyspieszenie postępowań restrukturyzacyjnych, aczkolwiek istotną przeszkodą dla skutecznego wdrożenia tego mechanizmu w praktyce jest brak wzajemnego zaufania charakterystyczny dla polskich uczestników obrotu gospodarczego. Dla realizacji postawionego celu oraz weryfikacji przyjętej tezy badawczej wykorzystano metodę dogmatyczną oraz komparatystyczną. Została ponadto przeprowadzona analiza danych statystycznych dotycząca oceny kapitału społecznego w Polsce, odwołująca się do indeksu dobrobytu opracowanego przez Instytut Legatum.
Bibliografia
Adamus, R. (2008). Arbitraż a problem zbiorowej restrukturyzacji zobowiązań pieniężnych dłużnika. Biuletyn Arbitrażowy 6: 76–88.
Adamus, R. (2009). Prawo naprawcze przedsiębiorcy. Warszawa.
Adamus, R. (2015). Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Warszawa.
Adamus, R. (2018). Układ częściowy a problem głosowania w grupach. Doradca Restrukturyzacyjny 11(1): 33–39.
Adamus, R. (2020). Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne. Komentarz. Warszawa.
Antkiewicz, A. (2008). Problemy o stosowaniu przepisów o mediacji w postępowaniu cywilnym. Radca Prawny 6: 6–24.
Filipiak, P. (2015). Prawo restrukturyzacyjne z perspektywy przedsiębiorcy w kryzysie finansowym. Palestra 11/12: 11–23.
Filipiak, P. (2017). Postępowanie o zatwierdzenie układu, [w:] A. Hrycaj, P. Filipiak (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Warszawa: 713–754.
Filipiak, P. (2021). Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne – wybrane instytucje i przebieg. Doradca Restrukturyzacyjny 21(3): 31–48.
Fukuyama, F. (1997). Zaufanie: Kapitał społeczny a droga do dobrobytu. Tłum. A. Śliwa, L. Śliwa. Warszawa.
Garcimartin, F. (2021). Art. 10, [w:] Ch.G. Paulus, R. Dammann (red.) European Preventive Restructuring. München: 167–176.
Geromin, M., Sławek, J., Trzonkowski, K., Zalewska, M. (2021). Ochrona nowego finansowania przejściowego oraz innych transakcji związanych z restrukturyzacją, [w:] R. Adamus, M. Geromin, B. Groele, Z. Miczek (red.), Dyrektywa o restrukturyzacji i upadłości. Perspektywa międzynarodowa i polska. Warszawa: 157–176.
Groele, B. (2020). Art. 165, [w:] A. Hrycaj, P. Filipiak (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Wyd. 2. Warszawa: 604–610.
Horwath, O., Oplustil, K. (2008). Legitymacja akcjonariusza do udziału w walnym zgromadzeniu w świetle prawa polskiego i wspólnotowego. Przegląd Prawa Handlowego 8: 16–23.
Jeleński, K. (2020). Czy układy częściowe wciąż mają sens? Doradca Restrukturyzacyjny 19(1): 122–128.
Kubiczek, M., Sokół, B. (2015). Przesłanki prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego w świetle jego celu. Doradca Restrukturyzacyjny 2(2): 22–31.
Kurczewski, J. (2011). Prawem i lwem. Kultura prawna społeczeństwa polskiego po komunizmie. Studia Socjologiczne 1(200): 611–636.
Kuźnik, M. (2018). Dopuszczalność układu częściowego, [w:] M. Kuźnik, A.J. Witosz (red.), Restrukturyzacja przedsiębiorcy i jego przedsiębiorstwa. Warszawa: 81–92.
Łobocki, J. (2013). Kapitał społeczny jako kategoria ekonomiczna. Studia Ekonomiczne 129: 81–82.
Machowska, A. (2020a). Układ częściowy, [w:] A. Machowska (red.), Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe. Warszawa: 100.
Machowska, A. (2020b). Umowa z nadzorcą układu, [w:] A. Machowska (red.), Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe. Warszawa: 57–59.
Payne, J. (2014). Schemes of Arrangement: Theory, Structure and Operation. Cambridge.
Samoladas, D., Tsitsirigkou, M.-F., Kazaglis, D. (2019). Greece, [w:] Ch. Mallon (red.), The restructuring review. Twelfth Edition. London: 101–128.
Schiffter, K., Sierakowski, B. (2018). Redukcja zatrudnienia jako forma działań sanacyjnych w rozumieniu prawa restrukturyzacyjnego. Doradca Restrukturyzacyjny 13(3): 51–64.
Seymore, J.M., Schwarcz, S.L. (2021). Corporate restructuring under relative and absolute priority default rules: a comparative assessment. University of Illinois Law Review 1: 1–36.
Sikorska-Lewandowska, A. (2020). Legitymacja użytkownika akcji do zaskarżania uchwał walnych zgromadzeń spółki akcyjnej. Przegląd Prawa Handlowego 10: 24–29.
Smanio, I. (2020). Prawo restrukturyzacyjne i mediacje – wybrane zagadnienia. Doradca Restrukturyzacyjny 22(4): 94–115.
Weisgard, G.M. (2003). Company Voluntary Arrangements. Bristol.
Witosz, A.J. (2016a). Charakter prawny układu, [w:] A. Hrycaj, P. Filipiak, M. Geromin, B. Groele (red.), Restrukturyzacja i upadłość przedsiębiorstwa 2.0. Warszawa: 3–11.
Witosz, A.J. (2016b). Trwałość stosunku pracy a Prawo restrukturyzacyjne i znowelizowane Prawo upadłościowe, [w:] Kapitał – praca – człowiek. Księga Jubileuszowa Profesora Jana
Wojtyły. Warszawa: 195–197.
Zedler, F. (2004). Prawo upadłościowe i naprawcze w zarysie. Kraków.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.