Abstrakt
The paper attempts to solve the ‘perennial’ problem of Polish historiography and linguistics: the etymology of the mysterious personal names of the first historical Polish ruler – Dagome and Mieszko. The former is encountered only in the 11th-century digest known as Dagome Iudex. This is the Slavic name Drogomir distorted by German spelling and phonetics, as well as mistakes by scribes. It provides grounds for explaining the etymology of the latter name – commonly used with reference to the ruler. The name Mieszko is an exceptional diminutive; it derives from the second segment of the name Drogomir – Mir+jь+ko. The linguistic processes taking place in the Polish language at that time induced phonetic changes in the name and also led to its latter segment function as a separate name whose meaning became obsolete.Bibliografia
Abraham W., Organizacja Kościoła w Polsce do połowy wieku XII, wyd. 3, Poznań 1962, s. 123-125, 201-204.
Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 24.
Balzer O., O kształtach państw Słowiańszczyzny Zachodniej, [w:] idem, Pisma pośmiertne, t. 3, Lwów 1937, s. 27.
Banaszkiewicz J., Podanie o Piaście i Popielu. Studium porównawcze nad wczesnośredniowiecznymi tradycjami dynastycznymi, Warszawa 1986, s. 73, 80.
Banaszkiewicz J., O pomysłach etymologiczno-historycznych p. Andrzeja Bańkowskiego, dotyczących imion postaci z podania dynastycznego Piastów, „Onomastica”, R. 35, 1990, s. 262-271.
Banaszkiewicz J., Podanie o Lestku I Złotniku. Mistrza Wincentego „Kronika polska” I 9, 11, „Studia Źródłoznawcze”, 30, 1985 [wyd. 1987], s. 46-47.
Banaszkiewicz J., „Lestek” (Lesir) i „Lechici” (Lesar) w średniowiecznej tradycji skandynawskiej, „Kwartalnik Historyczny”, R. 108, 2, 2001, s. 3-23.
Bańkowski A., Imiona przodków Bolesława Chrobrego u Galla Anonima (Rozważania etymologiczne), „Onomastica”, R. 34, 1989, s. 135.
Bańkowski A., Staropolskie przydomki królów i książąt polskich, „Poradnik Językowy”, 1988, z. 4(453), s. 261.
Bańkowski A., W sprawie semantyki staropolskich imion złożonych. (Refleksje nad książką M. Malcówny), „Onomastica”, R. 21, 1976, s. 307-316.
Bartoszewicz, W. Fałkowski, Warszawa 2000, s. 301-302, 308-309.
Bieniak J., Polska elita polityczna XII wieku. (Część I. Tło działalności), [w:] Społeczeństwo Polski średniowiecznej. Zbiór studiów, t. 2, red. S. K. Kuczyński, Warszawa 1982, s. 22.
Bogdanowicz P., Geneza aktu dyplomatycznego zwanego Dagome iudex, „Roczniki Historyczne”,R. 25, 1959, z. 1, s. 9-33.
Bogucki A., Kilka uwag o imieniu Mieszka I, [w:] Społeczeństwo Polski średniowiecznej. Zbiór studiów, t. 10, red. S.K. Kuczyński, Warszawa 2004, s. 9-18.
Borawska D., Kryzys monarchii wczesnopiastowskiej w latach trzydziestych XI w. Studia, Warszawa 1964, s. 97-99.
Brückner A., O Piaście, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego Akademii Umiejętności, t. 35, 1898, s. 350.
Brückner A., Beiträge zur ältesten Geschichte der Slaven und Litauer, „Archiv für Slavische Philologie”, Bd. 21, h. 1-2, 1899, s. 11-22.
Brückner A., Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 4, Warszawa 1985, s. 335.
Bubak J., Księga naszych imion, Wrocław–Warszawa–Kraków 1993, s. 173.
Buczek K., Geneza aktu dyplomatycznego zwanego Dagome iudex, „Roczniki Historyczne”, R. 25, 1959, z. 1, s. 137-138.
Budziszewska W., Imiona ochronne Słowian bałkańskich, „Onomastica”, R. 34, 1989, s. 237-244.
Cieślikowa A., Derywacja paradygmatyczna w staropolskiej antroponimii, Kraków 1991 (Prace Instytutu Języka Polskiego [Polskiej Akademii Nauk], 75), s. 69-72.
Cieślikowa A., Miejsce przezwiska w systemie antroponimicznym (historia a współczesność), [w:] Przezwiska i przydomki..., cz. 1., red. S. Warchoł, Lublin 1998, (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Rozprawy Slawistyczne, 14. Księga referatów...), s. 71-80.
Cieślikowa A., Prasłowiańskie apelatywy antroponimiczne, „Onomastica”, R. 42, 1997, s. 135-136.
Cieślikowa A., Staropolskie nazwy osobowe. Proces onimizacji, Wrocław–Warszawa–Kraków 1990 (Prace Instytutu Języka Polskiego [Polskiej Akademii Nauk], 71), s. 224.
Cieślikowa A., [w:] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, red. A. Cieślikowa, M. Malec, K, Rymut, cz. 1. Odapelatywne nazwy osobowe, oprac. A. Cieślikowa przy współudziale J. Szymowej i K. Rymuta, Kraków 2000, s. 61.
Cieślikowa A., Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska- Feleszko, Warszawa–Kraków 1998, s. 119-134.
Czupkiewicz L., Dagome iudex, „Problemy”, 10(459), 1984, s. 37-40.
Czupkiewicz L., A New Interpretation of the Etymology of Poland’s first Ruler’s Name Dagome, „Lingua Posnaniensis”, 30, 1987 [wyd. 1989], s. 79-87.
Czupkiewicz L., Pochodzenie i rasa Słowian, Wrocław 1996, s. 19-23.
Darowizna Gniezna, [w:] Monumenta Poloniae Historica, t. 1, s. 148.
Dąbrowski J., Studia nad początkami państwa polskiego, „Sprawozdania z czynności i posiedzeń Polskiej Akademii Umiejętności”, t. 52, 1951, nr 5, s. 327.
Dąbrowski J., Studia nad początkami państwa polskiego, „Rocznik Krakowski”, t. 34, 1958, z. 1, s. 51-52.
Dlugossii I., Annales seu cronicae incliti Regni Poloniae, ed. I. Dąbrowski, lib. 1-2, Varsaviae 1964, s. 170-171.
Dowiat J., W sprawie dziedziczności słowiańskich imion osobowych, [w:] Słowianie w dziejach Europy. Studia historyczne ku uczczeniu 75 rocznicy urodzin i 50-lecia pracy naukowej profesora Henryka Łowmiańskiego, tom przygotowany przez J. Ochmańskiego, Poznań 1974 (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Seria: Historia, nr 58), s. 55-61.
Dowiat J., op. cit, s. 87-89; Anonim tzw. Gall, Kronika polska, przeł. R. Grodecki, red. M. Plezia, wyd. 3, Wrocław–Warszawa–Kraków 1968, s. 16-17.
Dowiat J., Metryka chrztu Mieszka I i jej geneza, Warszawa 1961, s. 101-111.
Dowiat J., Metryka chrztu..., „Język Polski”, 42, 1962, 5, s. 103.
Długosz-Kurczabowa K., Dubisz S., Gramatyka historyczna języka polskiego, wyd. 3 poszerz. i zm., Warszawa 2006, s. 104.
Dunaj B., Język polski najstarszej doby piśmiennej (XII-XIII w.), Warszawa–Kraków 1975 (Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, 385, Prace Językoznawcze, z. 46), s. 14.
Fenikowski M., Z cyklu Polonia antiquissima restituta. O właściwą postać imienia Mieszko, „Poradnik Językowy”, 1971, z. 4(288), s. 231-245.
Frančić V., Dynastie serbskie, [w:] Słownik starożytności..., red. W. Kowalenko, G. Labuda, T. Lehr-Spławiński, t. 1. A-E, Wrocław–Warszawa–Kraków 1961, s. 432.
Fros SI, H. Sowa F., Twoje imię. Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny, wyd. 2, Kraków 1982, s. 416-417.
Galla Kronika, [w:] Monumenta Poloniae Historica, ed. A. Bielowski, t. 1, Leopoli 1864, s. 398.
Galli Anonymi Chronicae et Gesta ducum sive principum polonorum, [w:] Monumenta Poloniae Historica, nova series, t. 2, ed. C. Maleczyński, Cracoviae 1952, lib. I, cap. 4, s. 13.
Gieysztor A., Paleografia łacińska, s. 140-150.
Gloger Z., Encyklopedia staropolska ilustrowana, wyd. 5, Warszawa 1985, 4, s.125-126.
Górski K. [rec.] H. Łowmiański, Imię chrzestne..., „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”, t. 15, 1949 [wyd. 1950], s. 165.
Handke K., Socjologia języka, Warszawa 2009, s. 221-224.
Hejnosz W., wypowiedź, [w:] J. Serczyk, Sprawozdanie z sesji naukowej poświęconej badaniom nad początkami państwa polskiego w Toruniu w dniach 29 i 30 listopada 1952, „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”, t. 19, 1953, s. 361.
Hejnosz W., Z rozważań nad dokumentem Dagome iudex, „Slavia Antiqua”, t. 5, 1956, s. 284-288.
Hertel J., Imiennictwo dynastii piastowskiej we wcześniejszym średniowieczu, Warszawa–Poznań–Toruń 1980 (Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 79, z. 2), s. 64-95.
Hertel J, Ślady greckie w regeście Dagome iudex, „Antemurale”, 3, 1956, s. 94-95.
Hertel J., Leszek, [w:] Słownik starożytności..., red. W. Kowalenko, G. Labuda, Z. Stieber, t. 3. L-O, Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, s. 42-45.
Hertel J., Problem dwuimienności u Piastów we wcześniejszym średniowieczu (do potomstwa Bolesława Krzywoustego włącznie), „Onomastica”, R. 24, 1979, s. 125-142.
Holtzmann R., Böhmen und Polen im 10 Jahrhundert, „Zeitschrift des Vereins für Geschichte Schlesiens”, Bd. 52, 1918, s. 36-37.
Kaleta Z., Świat ludzkich wartości odzwierciedlony w nazwach własnych osób. (Semantyka imion staropolskich z członami -mir, -mysł, -sław na tle indoeuropejskim), „Slavia Occidentalis”, t. 53, 1995, s. 7-13.
KoczyL., Dagome iudex, Schinesge i Awbaba, „Roczniki Historyczne”, R. 12, 1936, z. 1, s. 1-14.
Koczy L., Metryka chrztu..., „Język Polski”, 42, 1962, 5, s. 16.
Kozłowska-Budkowa Z., Repertorjum polskich dokumentów doby piastowskiej, z. 1, Kraków 1937, s. 1-4.
Kunstmann H., W sprawie rodowodu Mieszka, tłum. A. Bender, „Slavia Antiqua”, t. 31, 1988, s. 84-86.
Kurzowa Z., Staropolskie nazwy osobowe na -o. (Historia i geografia), „Onomastica”, R. 12, 1967, z. 1-2, s. 201.
Kürbis B., Dagome iudex – studium krytyczne, [w:] Początki państwa polskiego. Księga tysiąclecia, t. 1. Organizacja polityczna, red. K. Tymieniecki, Poznań 1962, s. 363-424.
Maciejowski W. A., Uwagi nad dziełem Ludwika Giesebrechta pod tytułem Historye Wendyjskie z lat 780-1182, „Biblioteka Warszawska”, 1844, t. 1, s. 582.
Łowmiański H., Imię chrzestne Mieszka I, „Slavia Occidentalis”, t. 19, 1948, s. 230-261.
Łowmiański H., Studia nad dziejami Słowiańszczyzny, Polski i Rusi w wiekach średnich, Poznań 1986, s. 304-324.
Łowmiański H., Początki Polski. Z dziejów Słowian w I tysiącleciu n.e., 5, Warszawa 1973, s. 595-613.
Łowmiański H., Imię chrzestne..., s. 297-307.
Labuda G., Znaczenie prawno-polityczne dokumentu „Dagome iudex”, „Nasza Przeszłość”, t. 4, 1948, s. 33-60.
Labuda G., Znaczenie prawne i polityczne dokumentu „Dagome iudex”. Nowe spostrzeżenia, „Studia i materiały do dziejów Wielkopolski i Pomorza” (25), t. 13, 1979, z. 1, s. 82-100.
Labuda G., Prawne i polityczne aspekty dokumentu „Dagome iudex”, [w:] Studia nad początkamipaństwa polskiego, t. 2, Poznań 1987, s. 240-263.
Labuda G., Akt Dagome iudex – pierwsza „konkordatowa” umowa między Polską a Stolicą Apostolską z czasów papieża Jana XV (985-996), „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej”, t. 25, 2001, s. 17-24.
Labuda G., Stan dyskusji nad dokumentem Dagome iudex i państwem Schinesghe, [w:] Civitas Schinesghe cum pertinentiis, red. W. Chudziak, Toruń 2003,s. 9-18.
Sikorski D.A. , Kościół w Polsce za Mieszka I i Bolesława Chrobrego. Rozważania nad granicami poznania historycznego, Poznań 2011, s. 209-275.
Pleszczyński A., Początek rządów Bolesława Chrobrego, [w:] Viae historicae. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Lechowi A. Tyszkiewiczowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. M. Goliński, S. Rosik, Wrocław 2001 (Acta Universitatis Wratislaviensis, No 2304, Historia 152), s. 217-232.
Wiszewski P., Domus Bolezlai. W poszukiwaniu tradycji dynastycznej Piastów (do około 1138 roku), Wrocław 2008 (Acta Universitatis Wratislaviensis, No 3067, Złota Seria Uniwersytetu Wrocławskiego, 1), s. 39-49.
Sikorski D. A., Domus Bolezlai. W poszukiwaniu tradycji dynastycznej Piastów (do około 1138 roku), Wrocław 2008 (Acta Universitatis Wratislaviensis, No 3067, Złota Seria Uniwersytetu Wrocławskiego, 1), s. 240-274.
Zakrzewski S., Najdawniejsza bulla dla Polski. Spostrzeżenia nad dokumentem Dagome iudex, Lwów 1923 (Archiwum Towarzystwa Naukowego we Lwowie, dział 2, t. 1), s. 1-23.
Strzelczyk J., Mieszko Pierwszy, Poznań 1992, s. 184.
Otrębski J., Imiona pierwszej chrześcijańskiej pary książęcej w Polsce, „Slavia Occidentalis”, t. 18, 1947, s. 115.
Rospond S., Mileniowe badania onomasty. 1. Dagone – tajemnicze imię lub imiona pierwszego władcy polskiego, „Język Polski” , 40, 1960, 1, s. 21-22.
Schulte L., Beiträge zur ältesten Geschichte Polens, „Zeitschrift des Vereins für Geschichte Schlesiens”, Bd. 52, 1918, s.38-57.
Semkowicz W., Geneza imienia „Mieszko” z historycznego punktu widzenia, [w:] Inter arma. Zbiór prac ofiarowanych prof. Kazimierzowi Nitschowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin (1 II 1944) przez przyjaciół, kolegów i uczniów, Kraków 1946 (Biblioteka Studium Słowiańskiego, S. A, nr 1), s. 70-71, 82.
Otrębski J., Geneza imienia „Mieszko” z historycznego punktu widzenia, [w:] Inter arma. Zbiór prac ofiarowanych prof. Kazimierzowi Nitschowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin (1 II 1944) przez przyjaciół, kolegów i uczniów, Kraków 1946, s. 112-125.
Przeździecki, A., Mieczysław I, obraz z dziejów polskich, „Biblioteka Warszawska”, 1844, t. 4, s. 334.
Strzelczyk J., Tugomir, [w:] Słownik starożytności słowiańskich. Encyklopedyczny zarys kultury od czasów najdawniejszych, red. G. Labuda, Z. Stieber, t. 6. T-W, cz. 1. T-U, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1977, s. 199-200.
Meysztowicz W., Przedłużamy historię Polski, „Kultura” 1951, nr 1(39), s. 36-46.
Witczak K.T., Król Gebalim w liście Chasdaja. Nowa interpretacja, „Roczniki Historyczne”, R. 60, 1994, s. 5-19.
Meysztowicz W., Król Gebalim w liście Chasdaja. Nowa interpretacja, „Roczniki Historyczne”, R. 60, 1994, s. 39.
Rudnicki M., Polskie Dagome iudex i wagryjska Podaga, „Slavia Occidentalis”, t. 7, 1928, s. 135-165.
Rudnicki M., Dagome czy Dagone, „Slavia Occidentalis”, t. 14, 1935, s. 260-264.
Rudnicki M., Dagome iudex, [w:] Studia linguistica in honorem Thaddaei Lehr-Spławiński, red. T. Milewski, J. Safarewicz, F. Sławski, Kraków 1963, s. 427-428.
Kolankowski L., Dagome iudex, „Życie i Myśl”, R. 3, 1952, nr 1-6, s. 155-164.
Włodarski B., wypowiedź, [w:] J. Serczyk, Sprawozdanie z sesji naukowej poświęconej badaniom nad początkami państwa polskiego w Toruniu w dniach 29 i 30 listopada 1952, „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”, t. 19, 1953, s. 361-362.
Wiszewski P., Dagome iudex – Mieszko wobec Rzeszy, [w:] Świat średniowiecza. Studia ofiarowane Profesorowi Henrykowi Samsonowiczowi, red. A. Bartoszewicz, G. Myśliwski, J. Pysiak, P. Żmudzki, Warszawa 2010, s. 441-453.
Stephan J., Warum werden im Dagome iudex Oda als senatrix und Mieszko als iudex bezeichnet?, „Slavia Antiqua”, t. 51, 2010, s. 127-132.
Sikorski D.A., Warum werden im Dagome iudex Oda als senatrix und Mieszko als iudex bezeichnet?, „Slavia Antiqua”, t. 51, 2010, s. 232-236.
Steffen A., Ślady greckie w regeście Dagome iudex, „Antemurale”, 3, 1956, s. 100.
Reczek J., [rec.] J. Hertel, Imiennictwo dynastii..., J. Hertel, Problem dwuimienności..., „Język Polski”, 62, 1981, 1, s. 44-48.
Rospond S., Genealogia Piastów w świetle imiennictwa, „Rozprawy Komisji Językowej” [Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego], 13, 1982, s. 211.
Mańczak W., Dagome iudex, „Onomastica Jugoslavica”, 9, 1982, s. 243-249.
Witczak K.T., Polonia Antiqua. Głos w dyskusji nad imieniem chrzestnym Mieszka I, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, t. 51, 1995, s. 109.
Witczak K.T., Geneza państwa polskiego a onomastyka, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, t. 47-48, 1992, s. 115.
Labuda G., Jakimi drogami przyszło do Polski chrześcijaństwo?, „Nasza Przeszłość”, 69, 1988, s. 58-59.
Labuda G., Rzekome drugie imię Mieszka I w kronice Anonima Galla, [w:] Munera philologica et historica Mariano Plezia oblata, red. J. Safarewicz, K. Rymut, K. Weyssenhoff- Brożkowa, J. Wyrozumski, Wrocław–Warszawa–Gdańsk–Łódź 1988, s. 95-107.
Labuda G., O najstarszych imionach dynastii piastowskiej, [w:] Biedni i bogaci. Studia z dziejów społeczeństwa i kultury ofiarowane Bronisławowi Geremkowi w sześćdziesiątą rocznicę urodzin, red. M. Aymard i in., Warszawa 1992, s. 269.
Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Warszawa–Wrocław 1992, s. 57-58.
Pobóg-Lenartowicz A., Imię chrzestne Mieszka I. O próbie nowego spojrzenia na genezę chrztu Polski, [w:] Rola chrystianizacji w kształtowaniu się państwowości polskiej. Materiały z sesji naukowej odbytej w Opolu w dniu 20 kwietnia 1996, red. B. Cioch, Opole 1996, s. 9-19.
Myśliński K., Polska wobec Słowian połabskich do końca wieku XII, Lublin 1993, s. 240.
Strzelczyk J., Mieszko Pierwszy, ss. 207; G. Labuda, Mieszko I, ss. 285.
Łukasiewicz K., Polski książę Mieszko Lambert czy król polski Mieszko II Lambert? Nowe spojrzenie na Dagome iudex i Calendarium Merserburgense, „Slavia Antiqua”, t. 51, 2010, s. 119-126.
Łukaszewicz A., O Dagome iudex, czyli papirus a sprawa polska, „Przegląd Historyczny”, t. 103, z. 2, 2012, s. 371-380.
Sikorski D.A., O najnowszym synu Mieszka I – Mieszku Lambercie, „Slavia Antiqua”, t. 52, 2011, s. 163-168.
Nowak P., Rzekome drugie imię Mieszka I w Dagome iudex, „Przegląd Historyczny”, t. 103, z. 2, 2012, s. 358-364.
Urbańczyk P., Mieszko Pierwszy Tajemniczy, Toruń 2012, s. 167-190.
Trawkowski S., Najdawniejsze monety polskie, „Wiadomości Numizmatyczne”, R. 13, 1969, z. 1(47), s. 32-38.
Suchodolski S., Spór o początki mennictwa w Czechach i Polsce, „Wiadomości Numizmatyczne”, R. 42, 1998, z. 1-2 (163-164), s. 11-18.
Suchodolski S., Początki rodzimego mennictwa, [w:] Ziemie polskie w X wieku i ich znaczenie w kształtowaniu się nowej mapy Europy, red. H. Samsonowicz, Kraków 2000, s. 353-356.
Suchodolski S., Najdawniejsze monety polskie jako źródło dające poznać dzieje pierwszej monarchii, [w:] Aetas media, aetas moderna. Studia ofiarowane profesorowi Henrykowi Samsonowiczowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. H. Manikowska, A.
Suchodolski S., Najdawniejsze monety ziemi lechickiej. Jak powstawała klasyfikacja najstarszych monet polskich, [w:] Słowianie i ich sąsiedzi we wczesnym średniowieczu, red. M. Dulinicz, Lublin–Warszawa 2003, s. 81, 85.
Stróżyk P., Ikonografia denarów z imieniem Mieszka, „Roczniki Historyczne”, R. 66, 2000, s. 122, 128.
Superanskaja A.V., Struktura imeni sobstvennogo (Fonologija i morfologija), Moskva 1969, s. 128-129.
Skulina T., Staroruskie imiennictwo osobowe, cz. 1, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1973 (Polska Akademia Nauk – Komitet Językoznawstwa, Prace Onomastyczne, 20), s. 26-27.
Pianka W., Macedońskie imiona osobowe kotliny Azot, Warszawa 1975 (Dissertationes Universitatis Varsoviensis = Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego, 91), s. 143.
Malec M., Staropolskie skrócone nazwy osobowe od imion dwuczłonowych, Wrocław–Warszawa–Kraków–Łódź 1982, (Prace Instytutu Języka Polskiego [Polskiej Akademii Nauk], 42), s. 13.
Urbańczyk S., Leszek, [w:] Słownik starożytności..., red. W. Kowalenko, G. Labuda, Z. Stieber, t. 3. L-O, Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, s. 48.
Lehr-Spławiński T., [rec.] J. Dowiat, Metryka chrztu..., „Język Polski”, 42, 1962, 5, s. 387-388.
Schlimper G., Slavische Personennamen in mittelalterlichen Quellen zur deutschen Geschichte, Berlin 1978 (Deutsch-slawische Forschungen zur Namenkunde und Siedlungsgeschichte, nr 32), s. 140-149.
Semkowicz W., Paleografia łacińska, Kraków 1951, s. 246-249, 278-294.
Gieysztor A., Zarys dziejów pisma łacińskiego, Warszawa 1973, s. 90, 112-121.
Kürbis B., Zarys dziejów pisma łacińskiego, Warszawa 1973, s. 388-389.
Labuda G., Schinesghe: Gniezno czy Szczecin, „Przegląd Zachodni”, R. 7, 1951, t. 2 (nr 5-8): Tadeuszowi Lehrowi-Spławińskiemu w 60-lecie urodzin i 40-lecie pracy naukowej (1891-1911-1951), s. 586-592.
Rospond S., Polsko-niemieckie substytucje graficzne i fonetyczne w najdawniejszych dyplomach i tekstach śląskich, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Wrocławskiego im. B. Bieruta, Seria A, nr 5. Językoznawstwo, Wrocław 1957, s. 8-11.
Rospond S., Uwagi polemiczne o Mieszku, Masławie i Dąbrówce, „Onomastica”, R. 1, 1955, s. 175.
Malec M., Budowa morfologiczna staropolskich złożonych imion osobowych, Wrocław–Warszawa– Kraków–Gdańsk 1971 (Komitet Językoznawstwa PAN, Prace Onomastyczne, 17), s. 70, 82, 97, 124.
Rudnicki M., Imiona osobowe z Pomorza Zachodniego (Szczecińskiego) do r. 1230, „Slavia Occidentalis”, t. 16, 1937, s. 65-138.
Rospond S., Słowiańskie nazwy miejscowe z sufiksem -jь, Wrocław 1983, (Acta Universitatis Wratislaviensis No 526), s. 70.
Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych, wyd. K. Rymut, t. 3. E-G, Kraków 1993, s. 217.
Skowronek K., Imiona dwuczłonowe motywujące współczesne nazwiska polskie, „Onomastica”, R. 40, 1995, s. 79.
Rymut K., Nazwiska Polaków. Słownik historyczno- etymologiczny, t. 1. A-K, Kraków 1999, s. 246-247.
Semkowicz W., Paleografia łacińska, s. 453-473.
Milewski T., Złożone imiona osobowe typu indoeuropejskiego, [w:] idem, Indoeuropejskie imiona osobowe, Wrocław–Warszawa–Kraków 1969 (Polska Akademia Nauk – Oddział w Krakowie, Prace Komisji Językoznawstwa, nr 18), s. 9-146.
Milewski T., O pochodzeniu słowiańskich imion złożonych, [w:] I Międzynarodowa Slawistyczna Konferencja Onomastyczna w Krakowie w dniach 22-24 października 1959. Księga referatów, red. W. Ta szycki, Wrocław–Warszawa–Kraków 1961 (Komitet Językoznawczy Polskiej Akademii Nauk, Prace Onomastyczne, 5), s. 236.
Rymut K., Zasób leksemów w prasłowiańskich imionach złożonych, „Onomastica”, R. 38, 1993, s. 5-19.
Swoboda W., Dragomir, [w:] Słownik starożytności..., red. W. Kowalenko, G. Labuda, T. Lehr-Spławiński, t. 1. A-E, Wrocław–Warszawa–Kraków 1961, s. 377.
Labuda G., Drahomira, [w:] Słownik starożytności..., red. W. Kowalenko, G. Labuda, T. Lehr-Spławiński, t. 1. A-E, Wrocław–Warszawa–Kraków 1961, s. 377-378.
Nalepa J., Drożko, [w:] Słownik starożytności..., red. W. Kowalenko, G. Labuda, T. Lehr-Spławiński, t. 1. A-E, Wrocław–Warszawa–Kraków 1961, s. 387-388.
Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki, t. 1, z. 3. (Ciemak-Dźwiżeń), Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, s. 522.
Nalepa J., Pokój i wojna w staropolskich imionach, „Język Polski”, 71, 1991, 2, s. 87-97.
Nalepa J., [w:] Pax et bellum, red. K. Olejnik, Poznań 1993 (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, seria: Historia, nr 175), s. 135-154.
Malec M., Imię w polskiej antroponimii i kulturze, Kraków 2001, s. 19-24.
Ludat H., Piasten und Ottonen, [w:] L’ Europe aux IX-XI siēcles, red. T. Manteuffel, A. Gieysztor, Warszawa 1968, s. 352.
Rospond S., Pałac Kazimierowski czy Kazimierzowski, „Prace Filologiczne”, t. 20 poświęcony pamięci Profesor doktor Haliny Konecznej, 1970, s. 323.
Magistri Vincentii dicti Kadłubek Chronica Polonorum, Edidit, praefatione notisque instruxit M. Plezia, Kraków 1994 (Monumenta Poloniae Historica, Nova series, t. 11), lib. 2, cap. 9, s. 38.
Kunik E., Lęchica. Pogląd krytyczny na dotychczasowe traktowanie kwestii lechickiej, „Kwartalnik Historyczny”, R. 12, 1898, z. 1, s. 7.
Taszycki W., Najdawniejsze polskie imiona osobowe, Kraków 1925 (Polska Akademia Umiejętności, Wydział Filologiczny, Rozprawy, t. 62, nr 3), s. 34, 48.
Otrębski J., Miscellanées onomastiques. 4. L’ origine du nom Mieszko, „Lingua Posnaniensis”, 2, 1950, s. 74-79.
Otrębski J., Jedno z zagadnień Milenium. W sprawie imion Mieszka i jego małżonki, „Problemy”, R. 18, 1962, nr 2(190), s. 118-119.
Widajewicz J., Początki Polski, Wrocław–Warszawa, 1948, s. 117.
Zeissberg H., Miseco I (Mieczysław), der erste christliche Beherrscher der Polen, Wien 1867, (Archiv für österreichische Geschichte, Bd. 38, h.1), s. 32-39.
Schulte L., Ist die Namensform Mieszko berechtigt? Eine quellenmässige Untersuchung, „Zeitschrift des Vereins für Geschichte Schlesiens”, Bd 50, 1916, s. 68-119.
Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2. L-P, Warszawa 2000, s. 235-236.
Spież J.A., Qui primus nomine vocatus alio (illo), [w:] Benedyktyńska praca. Studia historyczne ofiarowane o. Pawłowi Sczanieckiemu w 80 rocznicę urodzin, red. J.A. Spież, Z. Wielgosz, Kraków 1997, s. 77-85.
Mańczak W., O imieniu pierwszego władcy Polski, „Sprawozdania z czynności i posiedzeń Polskiej Akademii Umiejętności”, t. 61, 1997, Kraków 1998, s. 12-14.
Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 1. Odapelatywne nazwy osobowe, oprac. A. Cieślikowa przy współudziale J. Szymowej i K. Rymuta, Kraków 2000, s. 162.
Kętrzyński S., O imionach piastowskich do końca XI w., „Życie i Myśl”, R.2, 1951, nr 5-6, s. 685-688.
Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki, t. 3, z. 3. (Marszko-Mżurowski), Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1973, s. 528.
Malec M., Imiona chrześcijańskie w średniowiecznej Polsce, Kraków 1994 (Prace Instytutu Języka Polskiego [Polskiej Akademii Nauk], 94), s. 292.
Kłoczowski J., Kult św. Michała Archanioła w Polsce średniowiecznej, „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”, R. 14, 1971, nr 4(56), s. 19-27.
Walczak B., Walczak M., Przydomki władców słowiańskich (na tle porównawczym), [w:] Przezwiska i przydomki w językach słowiańskich, cz. 2, red. S. Warchoł, Lublin 1999 (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Rozprawy Slawistyczne, 15. Księga referatów VI Międzynarodowej Slawistycznej Konferencji Naukowej, Lublin 23-25 listopada 1995 roku), s. 239-240.
Moszyński K., Kultura ludowa Słowian, t. 2. Kultura duchowa, cz. 2, wyd. 2, Warszawa 1968, s. 822-823, 826-827.
Słupecki P., Wilkołactwo, Warszawa 1987, s. 118.
Malec M., Imiona, [w:] Polskie nazwy..., s. 105-106.
Malec M., Polska: 11. Antroponimia I – Imiona, [w:] Słowiańska onomastyka, s. 298-299.
Karaś M., Imię, nazwisko, przezwisko = nazwa osobowa w polszczyźnie, „Onomastica”, R. 21, 1976, s. 27.
Svoboda J., Staročeská osobní jména a naše příjmení, Praha 1964, s. 98.
ŽČarkić M., Antroponimske kompozite u srpskom jeziku, [w:] Słowiańskie composita antroponimiczne, red. S. Warchoł, Lublin 2000 (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Rozprawy Slawistyczne, 16. Księga referatów VII Międzynarodowej Slawistycznej Konferencji Naukowej, Kazimierz Dolny 21-24 listopada 1997), s. 109.
Słownik staropolskich..., t. 6, z. 1. Valentinus – Wojsław, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk– Łódź 1981, s. 106.
Słownik etymologiczno-motywacyjny..., cz. 1, s. 342.
Kiersnowski R., Niedźwiedzie i ludzie w dawnych i nowszych czasach. Fakty i mity, Warszawa 1990, s. 255-256, 309-313.
Labuda G., Dynastia obodrzycka, [w:] Słownik starożytności..., t. 1, s. 415-416.
Łowmiański H., Dynastia panująca na Rusi, [w:] Słownik starożytności..., t. 1, s. 416-420.
Skulina T., Staroruskie imiennictwo..., cz. 1, s. 99-142; cz. 2, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1974 (Polska Akademia Nauk, Komitet Językoznawstwa, Prace Onomastyczne, 21), s. 138.
Ostrogorski G., Dzieje Bizancjum, tłum. red. H. Evert-Kappesowa, Warszawa 1968, s. 211-224.
Taszycki W., Ze studiów nad polskim imiennictwem osobowym. Imiona skrócone typu Budz, Budza, „Język Polski”, 23, 1938, 2, s. 43.
Malec M., Staropolskie imiona dwuczłonowe męskie z przyrostkami zdrobniającymi, „Onomastica”, R. 7, 1961, s. 285-289.
Sulisz M., Staropolska fonetyka w świetle materiału onomastycznego do XIV wieku, Warszawa–Wrocław 1976 (Acta Universitatis Wratislaviensis, No 325), s. 142-147.
Urbańczyk S., Dwa zagadkowe imiona, „Slavia Antiqua”, t. 3, 1951/1952, s. 59-61.
Kronika Boguchwała i Godysława Paska, opr. W.A. Maciejowski, [w:] Monumenta Poloniae Historica, t. 2, Leopoli 1872, lib. 1, cap. 2, s. 475.
Łaguna S., Rodowód Piastów, „Kwartalnik Historyczny”, R. 11, 1897, z. 4, s. 782.
Kurzowa Z., Polskie rzeczowniki męskie na -o na tle słowiańskim, Wrocław 1970 (Polska Akademia Nauk – Oddział w Krakowie, Prace Komisji Językoznawstwa, nr 26), s. 38-41.
Warchoł S., Geneza i rozwój słowiańskich formacji ekspresywnych z sufiksalnym -k i -c, Warszawa–Łódź 1984, ss. 416.
Mańczak W., Problemy językoznawstwa ogólnego, Wrocław 1996, s. 178-182.
Walczak B., Zarys dziejów języka polskiego, Wrocław 1999, s. 55.
Koneczna H., Charakterystyka fonetyczna języka polskiego na tle innych języków słowiańskich, Warszawa 1965, s. 81-85.
Stieber Z., Historyczna i współczesna fonologia języka polskiego, Warszawa 1966, s. 14-16.
Klemensiewicz Z., Historia języka polskiego, wyd. 3, Warszawa 1976, s. 23.
Rospond S., Gramatyka historyczna języka polskiego, wyd. 3, Warszawa 1979, s. 72-74.
Klemensiewicz Z., Lehr-Spławiński T., Urbańczyk S., Gramatyka historyczna języka polskiego, wyd. 4, Warszawa 1981, s. 111-117.
Kuryłowicz J., O niektórych właściwościach imion skróconych, [w:] Symbolae philologicae in honorem Vitoldi Taszycki, Wrocław–Warszawa–Kraków 1968, red. S. Hrabec, S. Jodłowski, M. Karaś, J. Kuryłowicz, J. Safarewicz, F. Sławski, L. Zabrocki (Polska Akademia Nauk – Oddział w Krakowie, Prace Komisji Językoznawstwa, nr 17), s. 180.
Koneczna H., Wzdłużenie zastępcze, [w:] Księga referatów, Sekcja I – Językoznawstwo [II Międzynarodowy Zjazd Slawistów (Filologów Słowiańskich)], Warszawa 1934, s. 56-60.
Koneczna H., Charakterystyka fonetyczna..., Warszawa 1965, s. 85-88.
Mosingiewicz K., Imię jako źródło w badaniach genealogicznych, [w:] Genealogia – problemy metodyczne w badaniach nad polskim społeczeństwem średniowiecznym na tle porównawczym, red. J. Hertel, Toruń 1982, s. 74-77.
Skrok Z., Słowiańska moc, czyli o niezwykłym wkroczeniu naszych przodków na europejską arenę, Warszawa 2006, s. 86-103.
Zieliński A., Początki Polski. Zagadki i tajemnice, Warszawa 2007, s. 25-47.
Licencja
Prawa autorskie posiada autor/autorzy utworu, który/którzy udzielają licencji do jego opublikowania Czasopismu.