Abstrakt
Acronyms are lexical units that have been thoroughly explored in terms of their morphology or pronunciation. However, their semantic value has not been entirely determined yet. The present paper aims at investigating the manner in which a semantic value of an acronym, and particularly a difference between proper and common acronyms, influences techniques applied to translating them. In order to achieve the aforementioned objective, on the basis of the cognitive theory of proper names, the authors have distinguished Polish and French acronyms being ergonyms as well as acronyms belonging to proper names and these designating item classification. The paper concerns the analysis of both Polish and French translations of ergonyms in foreign language press and French common acronyms in the Polish press. The performed analysis allows observing a tendency towards transferring acronymsergonyms that play the role of a rigid designator rather than full names in the target text. By contrast, the techniques of translating common acronyms differ, depending on whether they designate phenomena typical of the source culture or universal ones.
Bibliografia
Ballard, M. (2001). Le nom propre en traduction. Paris : Ophrys.
Borowczyk, P. (2012). « Traduction des sigles dans le contexte audiovisuel – un dialogue réussi ? ». Studia Romanica Posnaniensia, 39, 5-21. DOI : https://doi.org/10.14746/strop.2012.392.001.
Calvet, L.-J. (1980). Les sigles. Paris : PUF.
Charaudeau, P. (2006). « Discours journalistique et positionnements énonciatifs. Frontières et dérives ». Revue SEMEN 22. Énonciation et responsabilité dans les médias. URL : http://journals.openedition.org/semen/2793 (23.11.2018).
Drescher, M. (2000). « Pour une analyse contrastive des types de discours : l’exemple du faire-part de décès en français et en espagnol ». Studia Romanica Posnaniensia, 25/26, 67-80.
Gałkowski, A. (2007). « Socjoideonimy a chrematonimy – miejsce nazw organizacji i inicjatyw społecznych w dynamice onimicznej języka ». In : A. Cieślikowa, B. Czopek-Kopciuch, K. Skowronek (ed.), Nowe nazwy własne – nowe tendencje badawcze. Kraków : Wydawnictwo PANDIT, 495-508.
Guidère, M. (2010). Introduction à la traductologie : penser la traduction : hier, aujourd’hui, demain. Bruxelles : De Boeck.
Jadacka, H. (2010). « Skrótowce ». In : A. Markowski (ed.), Wielki słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa : PWN, 1666-1668.
Jonasson, K. (1994). Le nom propre. Constructions et interprétations. Louvain-la-Neuve : Duclot.
Kripke, S. (1972). « Naming and Necessity ». In : D. Davidson, G. Harman (ed.), Semantics of Natural Language. Dordrecht / Boston : D. Reidel Publishing Company, 253-355.
Lajus, D. (2018). « Comparaison du fonctionnement des sigles français et polonais dans le discours de la presse ». Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 36, 97-108. DOI : 10.17951/ff.2018.36.1.97-108.
Leroy, S. (2004). Le Nom propre en français. Paris : Ophrys.
Lewicki, R. (2000). Obcość w odbiorze przekładu. Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Lopez Diaz, M. (2014). « Deux variantes stylistiques dans le même contexte : le tabou et l’euphémisme ». In : L. Gaudin-Bordes, G. Salvan (ed.), Figures du discours et contextualisation. URL : http://revel.unice.fr/symposia/figuresetcontextualisation/index.html?id=1313.
Młodyński, J. (1981). « Skrótowce we współczesnym języku polskim ». In : H. Kurkowska (ed.), Współczesna polszczyzna. Warszawa : PWN, 156-186.
Percebois, J. (2001). « Fonctions et vie des sigles et acronymes en contextes de langues anglaise et française de spécialité ». Meta, 46 (4), 627-645. DOI : https://doi.org/10.7202/003821ar.
Podracki, J. (1999). Słownik skrótów i skrótowców. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN.
Sablayrolles, J.-F. (2000). La néologie en français contemporain. Examen du concept et analyse de productions néologiques récentes. Paris : Honoré Champion.
Skibińska, E. (2004). « Traduire en polonais les sigles utilisés dans la presse française ». In : M. Gouadec (ed.), Mondialisation – Localisation – Francophonie(s). Paris : La Maison du Dictionnaire, 49-54.
Skibińska, E. (2005). « Skrótowce w polskich przekładach francuskich artykułów prasowych ». In : M. Piotrowska (ed.), Język trzeciego tysiąclecia III, vol. 2 : Konteksty przekładowe. Kraków : Tertium, 171-180.
RÉSEAUGRAPHIE
URL : <https://www.monde-diplomatique.fr/> (26.11.2018).
URL : <https://www.monde-diplomatique.pl/> (26.11.2018).
URL : <https://www.lemonde.fr/> (26.11.2018).
URL : <http://www.lefigaro.fr/> (26.11.2018).
URL : <https://www.polityka.pl/TygodnikPolityka> (26.11.2018).
URL : <https://www.rp.pl/> (26.11.2018).
URL : <http://wyborcza.pl/0,0.html> (26.11.2018).
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).