Słowa kluczowe
Poem
Baudelaire
Descriptive Translation Studies
Culture
Jak cytować
Abstrakt
Cultural exchanges between Iran and France started over three centuries ago. In spite of the strong relationship between the two countries, some books such as Les Fleurs du mal (Flowers of Evil) went unnoticed in Iranian society. In addition to the literary value of the book, we propose to study ekphrasis in Baudelaire’s poems and its translation into Persian. Its meaning being that of a general description an artwork (imaginary or real), the term ekphrasis belongs to an interdisciplinary field of literature and art where the textual challenges we face may vary from one to another. To narrow down our study, we will focus on four chosen poems that have a minimum of two published translations in Persian, thus allowing the opportunity for a comparative study. These chosen poems, “La Beauté”, “L’Invitation au voyage”, “Les Plaintes d’un Icare” and “Femmes damnées” (“Delphine et Hippolyte”) as well as our corpus translation in Persian, are being studied and analysed through Descriptive Translation Studies. The analysis focuses on the ekphrastic aspect of these poems, their translations into Persian through syntactic and semantic levels and the influence of culture and society on the translation.
Bibliografia
Arnould, F. (2012). Courbet et ses demoiselles. Touson : Du Lerot.
Baudelaire, Ch. (1972[2019]). Golha-yé-badi, traduit du français Les Fleurs du mal par Mohammad Ali Eslami Nodouchan (1962[2015]), Téhéran: Farhang Javid publications.
Baudelaire, Ch. (1972[2019]). Golha-yé-ranj, traduit du français Les Fleurs du mal par Mohammad Reza Parsayar (2001). Téhéran: Hermès.
Baudelaire, Ch. (1972[2019]). Golha-yé-ranj, traduit du français Les Fleurs du mal par Mohammad Reza Chams (1956), Téhéran: Gutenberg publications.
Bailly, A. (1963). Dictionnaire grec-francais. Paris: Hachette.
Shayegan, D. (2017). La Folie de conscience (titre original en persan: Jonun-é-hoshyari). Téhéran: Nazar.
Eco, U. (2007). Dire presque la même chose, traduit de l’italien Dire la stessa cosa (2003), Mila, Bompiani, par M. Bouzaher. Paris: Gallimard.
Elsner, J., Bartsch, Sh. (2007). « Introduction: Eight ways of looking at an Ekphrasis ». Classical philology, 102(1), I-VI. Doi: https://doi.org/10.1086/521128
Haddad, M. (1997). « Baudelaire et Courbet », In. L’Année Baudelaire (3), Paris : Éditions Klincksieck.
Hadadian Moghaddam, E. (2014). Literary Translation in Modern Iran: A sociological study. Amsterdam: Benjamins. Doi: https://doi.org/10.1075/btl.114
Hubert, J. D. (1953[1993]). L’esthétique des Fleurs du mal. Genève: Slatkine Reprints.
Louvel, L. (2002). Texte-image : images à lire, textes à voir. Renne: Presse universitaire de Rennes. Doi : https://doi.org/10.4000/books.pur.40820
Martel, K. (2005). « Les notions d’intertextualité et d’intratextualité dans les théories de la réception ». Protée, 33(1). p. 93-102. Doi : https://doi.org/10.7202/012270ar
Martino, P. (1970). Parnasse et symbolisme. Paris: Armand Colin.
Martinovski, V. (2009). Les Musées imaginaires : C. Baudelaire, W. C. Williams, S. Janevski, V. Urosevic, J. Ashbery, Y. Bonnefoy. Thèse présentée en littérature comparée sous la direction du Pr J. Bessière, Université Sorbonne-Nouvelle-Paris 3.
Nyikos, J. (2004). « Image et invisibilité. Le chef d’œuvre inconnu et la question de l’ekphrasis ». Marges, 2(3), p. 21-26. Doi : https://doi.org/10.4000/marges.759
Pichon, Y., Pichois, C. (1992). Le musée retrouvé de Charles Baudelaire. Paris: Stock.
Prevost, J. (1997). Baudelaire : L’essai sur l’inspiration et la création poétique. Paris: Editions Zulma.
Rince, D. (1997). La poésie française du xixe siècle. France: Presse universitaire.
Rubin, J.- H. (2012). « L’impressionnisme et le régime du visuel ». In G. Gengembre, F. Naugrette et Y.
Leclerc (dir.) Impressionnisme et littérature. Mont-Saint-Aignan: Presses universitaires de Rouen etdu Havre.
Toury, G. (1995). Descriptive Translation Studies and Beyond. Amsterdam: Benjamins. Doi: https://doi.org/10.1075/btl.4
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).