Abstrakt
Celem niniejszej pracy było zbadanie skuteczności coachingu kariery jako alternatywnej formy doradztwa zawodowego dla uczniów klas maturalnych. Zastosowano metodę eksperymentalną z grupą coachingową i kontrolną, a także przeprowadzono badania ankietowe oraz analizę danych zastanych. Wyniki wykazały, że coaching znacząco podnosi poziom inteligencji emocjonalnej, poprawia style radzenia sobie ze stresem i ułatwia sprecyzowanie orientacji zawodowych. W przeciwieństwie do tradycyjnego doradztwa, coaching okazał się skuteczny niezależnie od stylu poznawczego uczniów. Wnioski wskazują na potrzebę wprowadzenia coachingu jako uzupełnienia systemu doradztwa zawodowego w szkołach.
Bibliografia
Gardner, Howard, Mindy Kornhaber i Warren Wake. 2001. Inteligencja. Wielorakie perspektywy. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne.
Paszkowska-Rogacz, Anna. 2009. Doradztwo zawodowe. Wybrane metody badań. Warszawa: Difin.
Podwójcic, Krzysztof. 2016. Diagnoza stanu doradztwa zawodowego w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych w relacjach dyrektorów szkół i osób realizujących doradztwo. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
Samborska-Owczarek, Anna. 2015. Raport Indywidualny FRIS. Szczecin: FRIS Style Myślenia, Style Działania.
Smolbik-Jęczmień, Barbara. 2013. „Podejście do pracy i kariery zawodowej wśród przestawicieli generacji X i Y”. Nauki o Zarządzaniu, 14: 89-97.
Strelau, Jan i Anna Jaworowska. 2020. CISS. Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Anna Piętoń

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
