Abstract
Duchowość ekologiczna to – mocno uwzględniająca i akcentująca relacje ze światem – realizacja komunii człowieka z Bogiem. Chrześcijanin, charakteryzujący się duchowością ekologiczną, w swoim dążeniu do świętości będzie kładł nacisk na konsekwencje spotkania człowieka z Jezusem w relacjach z otaczającym go światem. Papież Franciszek duchowości ekologicznej poświęcił ostatni, szósty rozdział encykliki Laudato si’.
Autor niniejszego przedłożenia całość zagadnienia podzielił na dwie części. W pierwszej z nich wskazał na biblijne oraz teologiczno-praktyczne przesłanki i uzasadnienia potrzeby duchowości ekologicznej, w drugiej natomiast przedstawił jej owoce i konsekwencje. W posumowaniu badań podkreślił znaczenie duchowości ekologicznej dla dobra i bezpieczeństwa człowieka. Przeprowadzone badania upoważniają autora do stwierdzenia, że przyjęcie stylu życia, który wynika z duchowości ekologicznej, sprzyja zdrowiu zarówno duszy, jak i ciała. Taki sposób egzystencji ma zatem wartość nie tylko doczesną, ale sięga o wiele głębiej: otwiera człowieka na perspektywę życia nadprzyrodzonego, wiecznego.Literaturhinweise
Franciszek, Encyklika Laudato si’, Libreria Editrice Vaticana, Rzym 2015.
Benedykt XVI, Encyklika Caritas in veritate, Libreria Editrice Vaticana, Rzym 2009.
Benedykt XVI, Homilia podczas Mszy św. z okazji inauguracji pontyfikatu, AAS vol. 97 (2005).
Bonawentura, Życiorys większy św. Franciszka, w: Źródła franciszkańskie, Wydawnictwo „Bratni Zew”, Kraków 2005.
Gogola J., Teologia komunii z Bogiem, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 2003.
Hadryś J., A B C… życia duchowego w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwo Bonami, Poznań 2009.
Organizacja Narodów Zjednoczonych (2000), Karta Ziemi, http://kartaziemi.wordpress.com/tekst-karty-2/ [dostęp: 16.09.2016].
Lizenz
Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung - Keine Bearbeitungen 4.0 International.