Abstrakt
Niniejsze badanie koncentruje się na księgach powstałych w wyniku działalności organizacji cechowych na Pomorzu Zachodnim. Jest to specyficzny rodzaj zabytków, w których odzwierciedla się życie zarówno zawodowe, jak i społeczne oraz towarzyskie korporacji. Pisane były niejednokrotnie przez kolejne pokolenia, obejmują nawet kilka stuleci, przez co stanowią cenne źródło historyczne. Księgi dzieliły się na urzędowe, obejmujące całokształt działalności (Amtsbuch), oraz wyspecjalizowane – księgi protokołów (Protokollbuch), księgi mistrzów, czeladników i uczniów (Meister-, Gesellen- i Lehrjungenbuch), księgi rachunkowe (Rechnungsbuch) i księgi normatywne. Tekst ukazuje znaczną różnorodność kwestii poruszanych w poszczególnych rodzajach ksiąg, a także ich formę zewnętrzną. Podstawę do badań stanowią obiekty przechowywane w Archiwum Państwowym w Szczecinie. Daleko posunięte podobieństwo w funkcjonowaniu cechów poza granicami Pomorza pozwala na przeniesienie wniosków również na inne organizacje cechowe.Bibliografia
AP Szczecin, Akta miasta Gryfice, sygn. 296.
AP Szczecin, Akta miasta Gryfice, sygn. 283.
AP Szczecin, Cechy miasta Banie, 1.
AP Szczecin, Cechy miasta Banie, 2.
AP Szczecin, Cechy miasta Banie, 3.
AP Szczecin, Cechy miasta Banie, 4.
AP Szczecin, Cechy miasta Banie, 5.
AP Szczecin, Cechy miasta Białogard, 11.
AP Szczecin, Cechy miasta Białogard, 12.
AP Szczecin, Cechy miasta Dobra, 1.
AP Szczecin, Cechy miasta Dobra, 5.
AP Szczecin, Cechy miasta Dobra, 6.
AP Szczecin, Cechy miasta Gryfino, 7.
AP Szczecin, Cechy miasta Gryfino, 13.
AP Szczecin, Cechy miasta Gryfino, 14.
AP Szczecin, Cechy miasta Kamień Pomorski, 12
AP Szczecin, Cechy miasta Kamień Pomorski, 18.
AP Szczecin, Cechy miasta Kamień Pomorski, 19.
AP Szczecin, Cechy miasta Kamień Pomorski, 24.
AP Szczecin, Cechy miasta Kamień Pomorski, 43.
AP Szczecin, Cechy miasta Kamień Pomorski, 90.
AP Szczecin, Cechy miasta Karlino, 13.
AP Szczecin, Cechy miasta Kołobrzeg, 1.
AP Szczecin, Cechy miasta Koszalin, sygn. 10.
AP Szczecin, Cechy miasta Koszalin, sygn. 17.
AP Szczecin, Cechy miasta Koszalin, sygn. 9.
AP Szczecin, Cechy miasta Słupsk, sygn. 29.
AP Szczecin, Cechy miasta Stargard, sygn. 57.
AP Szczecin, Cechy miasta Szczecin, 10.
AP Szczecin, Cechy miasta Szczecin, 11.
AP Szczecin, Cechy miasta Szczecin, 312.
Bagieńscy E. i W., Zabytki rzemiosła piaseczyńskiego na fotografiach Edwarda Renau seniora, Piaseczno 2007.
Bimler-Mackiewicz E., Znaki cechowe i ich funkcje na ziemiach polskich, Warszawa 2004.
Blümcke O., Die Handwerkszünfte im mittelalterlichen Stettin, „Baltische Studien“ NF, t. 34, 1884.
Borkowska-Bagieńska E., Cechowe prawo gospodarcze w miastach Wielkopolski w XVII wieku, Poznań 1977.
Dąbrowska E., Dzieje cechów sukienników i postrzygaczy w Bielsku-Białej, Bielsko-Biała 2004.
Falck R., Vom Stargarder Tuch- und Wollenweberamt, „Baltische Studien” 1931 (33).
Gehm R., Verloren Und Wiedergefunden, „Heimatkalender für der Kreis Naugard” 1930.
Introligatorstwo warszawskie, red. I. Wojsz, Warszawa 2005.
Kołodziejska B., Rzemiosło garncarskie w Zielonogórskiem, Warszawa 1973.
Kropidłowski Z. , Samopomoc w korporacjach rzemieślniczych Gdańska, Toruniai Elbląga (XIV-XVIII w.), Gdańsk 1997.
Kwak J., Rola cechów w kształtowaniu kultury obyczajowej i etyki zawodowej w rzemiośle górnośląskim, Katowice 1995.
Najdus W., Rodzina i domownicy rzemieślnika polskiego w latach 1772-1918 na podstawie materiałów małopolskich, w: Społeczeństwo polskie XVIII-XIX wieku. Studia o rodzinie, red. J. Leskiewiczowa, t. 9, Warszawa 1991.
Rolska-Boruch I., Cech złotników lubelskich (XVI-XVIII w.), Lublin 1997.
Schultz H., Handwerker, Kaufleute, Bankiers. Wirtschaftsgeschichte Europas 1500-1800, Frankfurt a. Main 1997.
Stachoń A., Mistrzowie igły, Bochnia 2001.
Statuty toruńskiego rzemiosła artystycznego i budowlanego z XVI-XVIII w., wyd. B. Dybaś, J. Tandecki, Warszawa–Toruń 1990.
Zabytki cechów śląskich, red. M. Korżel-Kraśna, Wrocław 2002.
Licencja
Utwory opublikowane w czasopiśmie Biblioteka, na platformie Pressto należącej do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu od 2015 roku są udostępniane na
licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku pod następującymi warunkami:
- uznania autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji
- na tych samych warunkach — remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wykorzystanie dzieła. Autorzy tekstów zakwalifikowanych do publikacji proszeni są o wypełnienie podpisanie i przesłanie umowy.
Jeżeli autor artykułu nie jest przekonany, że może wykorzystywać cudze utwory (np. ilustracje, fotografie, tabele) w ramach cytatu we własnej tekście musi dostarczyć do redakcji czasopisma zgodę od uprawnionych podmiotów.
Prawa są zastrzeżone do wszystkich tekstów opublikowanych przed rokiem 2015.