Słowa kluczowe
kanonik Stanisław Grot
introligator Wilhelm
biblioteka katedralna
stare druki
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 602
Liczba pobrań: 363
Abstrakt
Niniejszy artykuł kładzie nacisk na problematykę opraw ksiąg, które znalazły się w kolekcji kanonika gnieźnieńskiego Stanisława Grota. Rozpoznany do tej pory fragment księgozbioru duchownego liczy 45 druków. Wszystkie omówione woluminy należą do zasobu Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie. Największą część biblioteki kanonika stanowią druki traktujące o prawie kanonicznym, świeckim oraz kazania. Oprawy tych druków w większości zostały wykonane z desek bądź tektury oraz jasnej skóry dodatkowo pokrytej dekoracjami. Z pewnością przeważają oprawy w typie niemieckiego renesansu o kompozycji ramowej. Sporą część tworzą również oprawy o wymowie kontrreformacyjnej, ozdobione plakietami z monogramem IHS. Jak wynika z badań nad znakami wodnymi, kanonik zaopatrywał się nie tylko u lokalnych introligatorów, ale też m.in. u rzemieślników z Małopolski.
Bibliografia
Czapnik M., Oprawy poznańskiego monogramisty MC, w: Tegumentologia Polska dzisiaj, red. A. Wagner, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2015.
Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku, t. 4, Pomorze, oprac. A. Kawecka-Gryczowa, K. Korotajowa, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN 1962.
Gmiterek H., Album studentów Akademii Zamojskiej 1595–1781, Warszawa: Instytut Historii Nauki PAN, Zakład Dziejów Oświaty 1994.
Jarosławiecka-Gąsiorowska M., Ikonografia świecka na oprawach XVI i XVII w., „Rocznik Biblioteki Narodowej” 1970, s. 315–337.
Korytkowski J., Prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821, Poznań: Nakładem Kuryera Poznańskiego 1889, t. 3.
Lewicka-Kamińska A., Rzut oka na rozwój oprawy książkowej w Krakowie, „Rocznik Biblioteki Narodowej” 1973.
Muraszko M., Neringowskie oprawy trzech druków z księgozbioru opata trzemeszeńskiego Wojciecha Mielińskiego, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2017, t. 67.
Muraszko M., Wybrane oprawy ksiąg z prywatnych bibliotek polskich w zbiorach kanonika gnieźnieńskiego Tomasza Josickiego, „Studia Europaea Gnesnensia” 2015, t. 12.
Siniarska-Czaplicka J., Filigrany papierni położonych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej od początku XVI do połowy XVIII wieku, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN 1969.
Sipayłło M., Polskie superexlibrisy XVI–XVIII wieku w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX 1988.
Sójka J., Nering Melchior, w: Wielkopolski słownik biograficzny, red. A. Gąsiorowski, J. Topolski, Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1981.
Wagner A., Oprawy ksiąg Andrzeja Opalińskiego, w: Księgozbiór wielkopolskiego magnata. Andrzej Opaliński (1540–1593), red. A. Wagner, Poznań: PTPN 2011.
Wagner A., Superekslibris polski. Studium o kulturze bibliofilskiej i sztuce od średniowiecza do połowy XVII wieku, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2016.
Wagner A., Wolumin z księgozbioru Mikołaja Korycińskiego z rękopiśmiennym fragmentem tekstu Filipa Melanchtona, „Odrodzenie i Reformacja w Polsce” 2014, t. 58.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Aleksandra Wajnert
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Utwory opublikowane w czasopiśmie Biblioteka, na platformie Pressto należącej do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu od 2015 roku są udostępniane na
licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku pod następującymi warunkami:
- uznania autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji
- na tych samych warunkach — remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wykorzystanie dzieła. Autorzy tekstów zakwalifikowanych do publikacji proszeni są o wypełnienie podpisanie i przesłanie umowy.
Jeżeli autor artykułu nie jest przekonany, że może wykorzystywać cudze utwory (np. ilustracje, fotografie, tabele) w ramach cytatu we własnej tekście musi dostarczyć do redakcji czasopisma zgodę od uprawnionych podmiotów.
Prawa są zastrzeżone do wszystkich tekstów opublikowanych przed rokiem 2015.