Słowa kluczowe
commonness
the new media
the Internet
Web 2.0
the Holocaust
culture
user
communication
remembering
oblivion
Jak cytować
Abstrakt
The pedagogy of commonness might be the art of distinguishing between complementary knowledge and its appearances and communicative masks. Ignorance can create some myths of daily life that sanction mistakes, abuses and misunderstandings as the equivalents or even substitutes of knowledge based on true research, dialogue and exchange of thoughts and ideas. The main thesis of this article is: commonness will not cease – that is why the future reception of the Holocaust depends on the critical thinking skills of people who as users of new media should know why the Holocaust is not only a word. The pedagogy of commonness should prepare every user (who is or will be interested in) of the new media to think critically about the diversity of representations of the Holocaust.Bibliografia
Assmann A. 2009. Przestrzenie Pamięci. Formy i Przemiany Pamięci Kulturowej. W Pamięć zbiorowa i kulturowa. Współczesna perspektywa niemiecka, 101-143. Kraków.
Baudrillard J. 2007. Wymiana symboliczna i śmierć. Tłum. S. Królak. Warszawa.
Bauer Y. 2002. Rethinking the Holocaust. New Haven, London.
Błoński J. 2010. „Biedni Polacy patrzą na getto – Tygodnik Powszechny 1987 (2) ”. Tygodnik Powszechny. Żydownik Powszechny 13:11-14.
Brewster A. 2005. „The Poetics of Memory”. Continuum: Journal of Media & Culture Studies 19 (3): 397-402.
Cole T. 2000. Selling the Holocaust. From Auschwitz to Schindler. How History is Bought, Packaged, and Sold. New York.
Deursen A.J.A.M. van, J.A.G.M. Dijk van, O. Peters. 2011. „Rethinking Internet Skills: The Contribution of Gender, Age, Education, Internet Experience, and Hours Online to Medium – and Content–Related Internet Skills”. Poetics 39: 125-144.
Gerstenfeld M. 2009. The Abuse of Holocaust Memory. Distortions and Responses. Jerusalem.
Halloran J.D. 1998. Mass Communication Research: Asking the Right Questions. W Mass Communication. Research Methods. Hong Kong.
Jacobs J. 2010. Memorializing the Holocaust: Gender, Genocide and Collective Memory. London, New York.
Kloch Z. 2006. Odmiany dyskursu. Semiotyka życia publicznego w Polsce po 1989 roku. Wrocław.
Kopaliński W. 1994. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Z almanachem. Warszawa
Krakowski S. 2004. The Extermination Center in Chełmno-on-Ner in the Nazi Plan of the Holocaust. W The Extermination Center for Jews in Chełmno-on-Ner in the Light of the Latest Research. Symposium Proceedings, September 6-7. Konin.
Łebkowska A. 2001. Między teoriami a fikcją literacką. Kraków.
Milerski B. 2009. „Edukacja o Holocauście w szkołach publicznych w Polsce: Między pamięcią historyczną a edukacją obywatelską”. Ruch Pedagogiczny 5-6: 27.
Novick P. 2000. The Holocaust in American Life. Boston.
Power S. 1999. „To ‘Suffer’ by Comparison?”. Daedalus 128 (2): 31-66.
Shermer M., A. Grobman. 2000. Denying History. Who Says the Holocaust Never Happened and Why Do They Say It? Berkeley.
Sherwin B.L. 1995. Duchowe dziedzictwo Żydów polskich. Warszawa.
Steiner G. 2004. Gramatyki tworzenia. Tłum. J. Łoziński. Poznań.
Sulima R. 2000. Antropologia codzienności. Kraków.
Waldenfels B. 2002. Topografia obcego. Studia z fenomenologii obcego. Tłum. J. Sidorek. Warszawa.
Wolff-Powęska A. 2011. Pamięć – brzemię i uwolnienie. Niemcy wobec nazistowskiej przeszłości (1945–2010). Poznań.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Marek Kaźmierczak, Aleksandra Boroń
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.