NEOPOGANIZM JAKO ZAGADNIENIE POSTKOLONIALNE. KONTEKST POLSKI
PDF (Język Polski)

Ключевые слова

neopoganizm
studia postkolonialne
tożsamość
chrześcijaństwo
Polska

Как цитировать

Nakoneczny, T. (2019). NEOPOGANIZM JAKO ZAGADNIENIE POSTKOLONIALNE. KONTEKST POLSKI. Porównania, 22(1), 91–106. https://doi.org/10.14746/p.2018.22.18169

Аннотация

Neopoganizm postrzegany jest zwykle jako zjawisko marginalne pod względem skali społecznego
oddziaływania. Rzutuje to nie tylko na atrakcyjność jego praktyk, ale również na kwestię nośności
eksponowanych w nim treści światopoglądowych. W artykule podjęta została próba ukazania
neopoganizmu w szerszej perspektywie historyczno-kulturowej, uwzględniającej tak ogólne
zagadnienia jak tożsamość kulturowa czy kultura pamięci. Autor stawia przy tym pytanie, czy
neopoganizm, z jego marginalnością i utopijnością, można uznać za zjawisko wpisujące się w problematykę postkolonialną (postzależnościową). Uważa, że w przypadku takich krajów jak Polska neopogański konstruktywizm może być traktowany jako sensowna próba poszerzenia bazy symbolicznych odniesień dla refleksji nad własnym usytuowaniem na osi centrum – peryferie.

https://doi.org/10.14746/p.2018.22.18169
PDF (Język Polski)

Библиографические ссылки

Bartkowski, Robert F. Połabie 983. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2015.

Bauman, Zygmunt. Wspólnota. W poszukiwaniu bezpieczeństwa w niepewnym świecie. Przeł. Janusz Margański. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2008.

Domański, Henryk. Czy są w Polsce klasy społeczne?. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2015.

Gieysztor, Aleksander. Mitologia Słowian. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2016.

Janion, Maria. Niesamowita Słowiańszczyzna. Fantazmaty literatury. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2016.

Lévi-Strauss, Claude. Smutek tropików. Przeł. Aniela Steinsberg. Warszawa: Aletheia, 2008.

Okraska, Remigiusz. W kręgu Odyna i Trygława. Neopoganizm w Polsce i na świecie (zarys problematyki). Biała Podlaska: Rekonkwista, 2001.

Pankalla Andrzej Bronisław, Kośnik Konrad Kazimierz. „Duchowość Słowian z perspektywy psychologii noetycznej”. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia, 1 (2017). S. 39-49.

Pasek, Zbigniew. „Zbawienie i natura – pytanie o projekt antropologiczny neopogaństwa”. Państwo i Społeczeństwo 4 (2013). S. 7-21.

Samsonowicz Henryk, Wyczański Andrzej, Tazbir Janusz et al. Polska na przestrzeni wieków. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009.

Skórczewski, Dariusz. „Trudności z tożsamością. Na marginesie Niesamowitej Słowiańszczyzny”. Porównania 5 (2008). S. 127-142.

Skórczewski, Dariusz. Teoria – literatura – dyskurs. Pejzaż postkolonialny. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013.

Słowiński, Zdzisław. „Neopogaństwo polskie w świetle systemowej teorii kultury”. Państwo i Społeczeństwo 4 (2008). S. 5-23.

Sowa, Jan, Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą. Kraków: Universitas, 2011.

Strutyński, Maciej. Neopogaństwo. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2014.

Sznirelman, Wiktor Aleksandrowicz. Nieojazyczestwo na prostorach Jewrazii. Red. W. A. Sznirielman. Moskwa: Biblejsko-bogosłowskij institut swiatogo apostoła Andrieja, 1999.

Thompson, Ewa. Trubadurzy imperium. Literatura rosyjska a kolonializm. Przeł. Anna Sierszulska, Kraków: Universitas, 2000.

Tomasiewicz, Jarosław. „Między tradycją i ponowoczesnością: neopoganie Europy Wschodniej w obliczu globalizacji”. Studia Religiologica 46 (2013). S. 339-349.

Urbańczyk, Przemysław. Mieszko Pierwszy Tajemniczy. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012.

White, Hayden. Przeszłość praktyczna. Przeł. Jan Burzyński, Agata Czarnacka, Tomasz Dobrogoszcz et al. Kraków: Universitas, 2014.

Zielina, Jakub. Wierzenia Prasłowian. Kraków: Wydawnictwo Petrus, 2012.