Abstrakt
If we regard democracy as tied with four functions: availability, representation, freedom, and education, then we can state that the Romanticism conceived as the intellectual formation and literary current has managed to realize the deepest and thorough process of democratization of culture, of which results remain valid and actual in our contemporary reality. In the Romanticism, two traditions converge in order to construct its progressive character: the educational tradition derived from the German idealism and the liberation one. The educational tradition has been inspiring the development of knowledge, education and university values by shaping the holistic conception of education and personal progress. In this article, the educational orientation of the Romanticism is expressed by the function of availability concerning culture as well as education. The liberation current of the Romanticism is related with the French tradition, peoples as a subject that debates on the ideas of justice and injustice, and also with the folklore along with the independence narrative. The titular category namely, democratization of culture should be understood as a multifaceted phenomenon of the gradual and irreversible processes of innovations which have spread through the spheres of culture, language, system of forms of utterance in order to shape various social and cultural institutions, which – throughout the process of generating new literary canons and redefining modern national identities – eventually contributed to the constitution of the contemporary states.Bibliografia
Berlin, I. (2003). Korzenie romantyzmu. Poznań: Wydawnictwo ZYSK i S-KA.
Bielik-Robson, A. (2008). Romantyzm, niedokończony projekt. Eseje. Kraków: Universitas.
Brtáň R. (1972). Polˊska povstalecká pieseň v medzislovanských kontaktoch. U: Związki i paralele literatur polskiej i słowackiej. Księga referatów wygłoszonych na sesji naukowej polsko-słowackiej w dniach 11-13 maja 1970 roku. Wrocław: Ossoli¬neum, str. 55-65.
Chlebowczyk, J. (1979). Świadomość historyczna jako element procesów narodotwórczych we wschodniej Europie Środkowej. U: Polska, czeska i słowacka świadomość historyczna XIX wieku. Materiały sympozjum polsko-czechosłowackiej komisji hi¬storycznej 15-16 XI 1977. Pod red. R. Hecka. Wrocław: Ossolineum, str. 9-24.
Filipowicz, S. (2018). Demokracja. Interpretacja wyznania wiary. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
Foucault, M. (2005). Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych. Przeł. T. Komendant i A. Tatarkiewicz. T. II. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.
Gołąbek, J. (1924). "Jeszcze Polska nie zginęła" wśród Słowian. "Przegląd Humanistyczny" r. 3, str. 137-172.
Goszczyńska, J. (2008). Synowie słowa. Myśl mesjanistyczna w słowackiej literaturze romantycznej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Janaszek-Ivaničková, H. (1978). Kochanek Sławy: studium o Lˊudovicie Stúrze. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
Kalista, Z. (1942). Selské čili sousedské hry českého baroka. Praha: Melantrich.
Kočí, J. (1978). České národní obrození. Praha: Svoboda.
Krčmery, Š. (1927). Z rukopisov Sama Chalupku. "Sbornik Matice slovenskej" V, zoš. 3-4, str. 95-115.
Kuziak, M. (2009). Romantyzm a nowoczesność? U: Romantyzm i nowoczesność. Red. M. Kuziak. Kraków: Universitas, str. 5-13.
Lyotard, J. F. (1997). Kondycja ponowoczesna. Raport o stanie wiedzy. Przeł. M. Kowalska, J. Migasiński. Warszawa: Aletheia.
Macura, V. (1995). Znameni zrodu. Praha: H&H.
Magnuszewski, J. (1956). Mickiewicz wśród Słowaków. Wrocław: Ossolineum.
Makowski, S. (1999). Mickiewiczowska kategoria poezji romantycznej. U: Adam Mickiewicz i kultura światowa. Materiały z międzynarodowej konferencji Grodno-Nowogródek, 12-17 maja 1997 roku w 5. księgach. Księga 1. Pod red. S. Makow-skiego i E. Szymanisa. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Maleszyński, D. (2002). Człowiek w tekście. Formy istnienia według literatury staro¬polskiej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Orłoś, T. (2000). Czeskie odrodzenie narodowe i językowe. Kraków: Wydawnictwo Od¬działu Polskiej Akademii Nauk.
Plavec, J. (1941). František Škroup. Praha: Melantrich.
Sitek, R. (2006). Isaiaha Berlina ontologia społeczeństwa liberalnego. U: Demokracja. Między ideałem a praktyką, teorią a empirią. Poznań: Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, str. 12-20.
Stefanowska, Z. (1962). Historia i profecja. Studium o "Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego" Adama Mickiewicza. Warszawa: Wydawnictwo Literackie.
Szyjkowski, M. (1947). Polski romantyzm w czeskim życiu duchowym. Poznań: Instytut Zachodni.
Szyjkowski, M. (1948). Czeskie odrodzenie narodowe w XIX wieku. Łódź: Czytelnik.
Štefánek, A. (1937). Kollárov nacjonalizmus. U: Slovenská vzájemnost 1836-1936, Sborní k prací k 100. výročí vydán í rozpravy Jana Kollárn o slovansk é vzájemnosti. Red. J. Horák. Praha: Nákladatelství České akademie věd a uměni (Praha 1938), str. 339-389.
Zieliński, B. (2000). Hymnografia słowiańska XIX wieku a idea Europy Środkowej. U: Słowacja w obliczu Europy. Sonda. Materiały z konferencji naukowej pod red. Haliny Janaszek-Ivaničkovej. Katowice:Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, str. 34-49.
Zieliński, B. (2018). Hymnografia krajów byłej Jugosławii po roku 1989 roku. U: Z polskich Studiów Slawistycznych, seria 13, t. 1. Pod red. B. Zielińskiego. Prace na XVI Międzynarodowy Kongres Slawistów w Belgradzie. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, str. 313-322.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.