Abstrakt
Krashovani are the Catholic Slavic language minority settled in the region of Romanian Banat. They live in seven villages: Karashevo, Clocotici, Lupac, Nermet, Vodnic, Rafnic and Iabalcea, however, the last one represents an untypical case from the linguists’ point of view, the habitants usually communicate in Romanian, though they continue to declare themselves Krashovani. Time and reason of possible switch have not been clarified yet, as well as the Krashovanis’ ethnogenesis and detailed history. The most popular scientific theories attach them to Serbians or Croatians. Although their archaic idiom contains more features of Kosovo-Resava or Prizren-Timok dialect areas, recently the locals have started to define themselves as Croatians, mainly due to the influences of the Catholic church and modern Croatian cultural politics. In this paper based on the results of our fieldwork in Karashevo, we analyze some particularities of the contemporary ethnolinguistic situation there, paying special attention to the actual state of both Slavic and Romanian idioms used in this microregion.
Bibliografia
Ивић П., 1956, Једна доскоро непозната говорна группа штоковског говора: го-вори с незамењеним јатом, в: „Годишњак филозофског факултета у Новом Саду” cв. 1, Нови Сад.
Младенов М., 1993, Българските говори в Румъния, София.
Радан М., Бошњаковић Ж., 2010, Досадашња истраживања утицаја румунског језика на лексику српских говора у румунском делу Баната, „Jужнословенски филолог” LXVI, c. 135–161.
Соболев А.Н., 2002, Приказ (Mihai N. Radan: Graiurile caraşovene azi. Fonetica şi fonologia. Timişoara, 2001. 328 P.), „Jужнословенски филолог” LVIII, c. 89–109.
Caragiu Marioțeanu M., 1975, Compendiu de dialectologie română (nord- și sud- dunăreană), Bucuresti.
Mândroane M., 2011, Tipologia asezarilor rurale din valea Carasului, judetul CarasSeverin, Timişoara.
Petrovici E., 1935, Graiul Carasaveniol. Studii de dialectologie slava meridionala, Bucuresti.
Radan M., 1994, O pojedinim pitanjima iz prošlosti Karaševaka (Neka razmišljanja na marginama jedne nedavno objavljene knjige o karaševskom folkloru), в: J. Milin, Probleme de filologie rusă (Studii, articole, prelegeri) III, Timişoara, c. 89–95.
Radan M., 2001,Graiurile caraşovene azi. Fonetica şi fonologia, Timişoara.
Radan M., 2002,Karaševci (Istorijski i etnolingvistički osvrt), в: J. Milin, Probleme de filologie slavă. X, Timişoara, c. 67–75.
Vlašić P., 1928, Hrvati u Rumunjskoj: putopisno-povijesne crtice s narodnim običajima, Beograd.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Poznańskich Studiów Slawistycznych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).