Abstrakt
This article is devoted to the one of the best known female rulers of medieval Serbia – princess Milica, wife of the prince Lazar Hrebeljanović, who had lost his live during the famous Battle of Kosovo Field in 1389. After the death of her husband, Milica founded the Ljubostinja monastery and became the nun Jevgenija. She was a close friend to the famous Serbian poet Jefimija, who accompanied princess Milica in the diplomatic mission to the Sultan’s court in 1398/1399. She died in 1405. She was canonized by the Serbian Orthodox Church. She appears also – as „tsaritsa Milica” – in Serbian folklore (epic poetry).
Bibliografia
Андониjе СКЛ – Андониjе Рафаил, 2000, Слово о светом кнезу Лазару, w: Стара српска књижевност. Хрестоматиjа, red. Т. Jовановић, Београд–Крагуjевац, s. 106–119.
Anonim z Ravanicy, 1983, Słowo o księciu Lazarze, w: Dar słowa. Ze starej literatury serbskiej, red. A. Naumow, Łódź, s. 134–138.
Бабић Г., 1975, Владарске инсигниjе кнеза Лазара, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 65–79.
Баришић Ф., 1975, Владарски чин кнеза Лазара, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 45–63.
Boroń P., 2010, Kniaziowie, królowie, carowie... Tytuły i nazwy władców słowiańskich we wczesnym średniowieczu, Katowice.
Brzozowska Z., 2009, „Była najmądrzejsza ze wszystkich ludzi” – księżna Olga w przekazie latopisów kijowskich i nowogrodzkich, w tradycji i legendzie, „Vade Nobiscum” vol. 1, s. 47–69.
Brzozowska Z., 2012, Geneza tytułu „car” w świetle zabytków średniowiecznego piśmiennictwa słowiańskiego, „Die Welt der Slaven. Sammelbände”, vol. 46, s. 34–39.
Cunningham M., 2006, Wiara w świecie bizantyńskim, przeł. T. Szafrański, Warszawa.
Данило СКЛ – Данило III, 2000, Слово о светом кнезу Лазару, w: Стара српска књижевност. Хрестоматиjа, red. Т. Jовановић, Београд–Крагуjевац, s. 72–88.
Ћирковић С., 1999, Царица, w: Лексикон српског средњег века, red. С. Ћирковић, Р. Михаљчић, Београд, s. 796.
Гагова Н., 2010, Владетели и книги. Участието на южнославянския владетел в производството и употребата на книги през Средновековието (IX–XV в.): рецепцията на византийския модел, София.
Gil D., 1995, Serbska hymnografia narodowa, Kraków.
Gil D., 2005, Prawosławie. Historia. Naród. Miejsce kultury duchowej w serbskiej tradycji i współczesności, Kraków.
Hafner S., 1975, Die Nemanjidenideologie und Knez Lazar, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 161–169.
Hafner S., 1978, Zur Terminologie der politischen Ideologie im mittelalterlichen Serbien, w: Славянские культуры и Балканы (Les cultures slaves et les Balkans), vol. 1 (IX–XVIII вв.), София, s. 170–177.
Hawkesworth C., 2000, Voices in the Shadows. Women and Verbal Art in Serbia and Bosnia, Budapest.
Herrin J., 2006, Krwawe cesarzowe, przeł. Z. Simbierowicz, Warszawa.
Jakóbiec M. (red.), 1948, Jugosłowiańska epika ludowa, Wrocław.
Јовановић Т. (red.), 2000, Стара српска књижевност. Хрестоматија, Београд–Крагујевац.
Калић-Мијушковић Ј., 1975, Велики жупан Стефан Немања и кнез Лазар, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 151–159.
Кашанин M., 2002, Српска књижевност у Средњем Веку, Београд.
Кемпфер Ф., 1975, Почетак култа кнеза Лазара, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 265–269.
Латковић В., 2008, Кнегиња Милица. Владарка Србиjе после Косовског боjа, Београд.
Lis I., 2003, Śmierć w literaturze staroserbskiej (XII–XIV w.), Poznań.
???????????? ?., 2007, ??j??????j? ?????? ??????, „???????????” nr 959, http://pravoslavlje.spc.rs/broj/959/tekst/najvoljenija-srpska-carica, 29.12.2012.
Михаљчић Р., 1975, Кнез Лазар и обнова Српске државе, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 1–11.
Мошин В., 1975, Самодржавни Стефан кнез Лазар и традициjа немањићког суверенитета од Марице до Косова, w: О кнезу Лазару. Научни скуп у Крушевцу 1971, red. И. Божић, В.J. Ђурић, Београд, s. 13–43.
Moszyński L., 1985, Staro-cerkiewno-słowiańskie apelatywy określające osoby będące u władzy, „Balcanica Posnaniensia” vol. 2, s. 43–48.
Naumow A. (red.), 1983, Dar słowa. Ze starej literatury serbskiej, Łódź.
Раваничанин СКЛ – Непознати Раваничанин, 2000, Слово о светом кнезу Лазару, w: Стара српска књижевност. Хрестоматиjа, red. Т. Jовановић, Београд–Крагуjевац, s. 65–72.
Радоjичић Ђ.С., 1973, О царици Jевдокиjи и о називу царица у титулатури средњовековне Србиjе, „Зборник за Историjу”, vol. 7, s. 105–109.
?????????? ?., 2009, ???????? ? ?????????? ??????? ??????, „??????? ???????”http://www.novosti.rs/dodatni_sadrzaj/feljtoni.120.html?item_id=669, 29.12.2012.
Томин С. (red.), 2001, Стара српска књижевност, Сремски Карловци–Нови Сад.
Веселиновић А., Љушић Р., 2008, Српске династиjе, Београд.
???????? C., 1998, ?????? ????? ?? ??????? ?????????, „?????? ???????. ??????j??? ??????” nr 5, http://www.srpskonasledje.co.rs/sr-c/1998/05/article-10.html, 29.12.2012.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Studia Slawistyczne udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Poznańskich Studiów Slawistycznych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).