Jak cytować
Abstrakt
The article introduces a relatively unknown aspect of Andrzej Wajda’s output – his documentary films. The author examines documentaries on art and autobiographical film, which usually comprise glosses on feature films. These non-fiction films, like Wajda's best-known movies, refer to the codes of Polish culture, created by art and literature, and thanks to which the creative output of the maker of Afterimage (Powidoki) appears to unusually coherent and consistent, regardless of the genealogical classification. The author selects examples to analyse the connections between Wajda’s feature films and the conventions of the documentary. Wajda’s overriding aim in using the poetics of documentary is in each case to undertake mise-en-abîme reflections.
Bibliografia
Czeczot-Gawrak Z., Film o sztuce. Nowe zjawisko kultury artystycznej, Wrocław 1974.
Helman A., Żywot człowieka uczciwego, [w:] Widziane po latach. Analizy i interpretacje filmu polskiego, red. M. Hendrykowska, Poznań 2000.
Hendrykowski M., Autor w filmie dokumentalnym, [w:] Autor w filmie, red. M. Hendrykowski, Poznań 1991.
Hendrykowski M., Idę do słońca, „Magazyn Filmowy SFP” 2017, nr 1, s. 66.
Janicka B., My – żyjemy, „Kino” 2002, nr 3.
Jazdon M., Andrzej Wajda: moje kino transnarodowe, „Magazyn Filmowy SFP” 2016, nr 1 (53).
Koprowicz M., Muzyka jazzowa jako charakterystyka świata bohaterów w filmie „Niewinni czarodzieje”, [w:] Antropologia postaci w dziele filmowym, red. S. Kuśmierczyk, Warszawa 2015.
Lubelski T., Autobiograficzna triada w polskim filmie dokumentalnym czasów najnowszych, [w:] Polski film dokumentalny w XXI wieku, red. T. Szczepański, M. Kozubek, Łódź 2016.
Lubelski T., Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Katowice 2009.
Lubelski T., „Mówi do nas”. Wyobrażenie autora w filmach Andrzeja Wajdy, [w:] Filmowy świat Andrzeja Wajdy, red. E. Nurczyńska-Fidelska, P. Sitarski, Kraków 2003.
Lubelski T., Portret mistrza w kilku odsłonach, Wrocław 2006.
Lubelski T., Wajda. Portret mistrza w kilku odsłonach, Wrocław 2006.
Manceau J.-L., Niewinni czarodzieje, czyli tragedia złudzeń, przeł. M. Pilot, „Kwartalnik Filmowy” 1996/1997, nr 15–16.
Miczka T., Inspiracje plastyczne w twórczości filmowej i telewizyjnej Andrzeja Wajdy, Katowice 1987.
Nurczyńska-Fidelska E., Polska klasyka literacka według Andrzeja Wajdy, wyd. 2. poszerz., Łódź 2010.
Przylipiak M., Refleksja nad dokumentalizmem w filmach fabularnych Andrzeja Wajdy, [w:] Kino polskie: reinterpretacje. Historia – ideologia – polityka, red. K. Klejsa, E. Nurczyńska-Fidelska, Kraków 2008.
Sarzyński P., Niemiec od polskich świątków, „Polityka” 2009, nr 33, s. 43.
Sobolewski T., Wajda i historia, Gazeta Wyborcza 1997, nr 31, s. 11.
Sobolewski T., Wróblewski według Wajdy. Rozstrzelanie jako początek, „Gazeta Wyborcza” 24.03.2016, http://wyborcza.pl/1,75410,19814432,wroblewski-wedlugwajdy-rozstrzelanie-jako-poczatek.html (dostęp: 20.01.2017)].
Sosnowska D., Żywy teatr, martwe oko, umarli w piwnicy i buty trupa. Wokół „Umarłej klasy” Tadeusza Kantora w zapisie filmowym Andrzeja Wajdy, „Kwartalnik Filmowy” 2014, nr 87–88, s. 197–204.
Sowińska I., Emocjonalna i ideologiczna funkcja muzyki w Człowieku z marmuru, [w:] Analizy i interpretacje. Film polski, red. A. Helman, T. Miczka, Katowice 1984.
Wajda A., Filmówka; powieść o łódzkiej Szkole Filmowej, Warszawa 1998.
Wajda A., Kino i reszta świata, Kraków 2000.
Wajda A., O polityce, o sztuce, o sobie, red. M. Malatyńska, Warszawa 2000.
Wajda. Filmy, t. 1, Warszawa 1996.
Witek P., Andrzej Wajda jako historyk. Metodologiczne studium z historii wizualnej, Lublin 2016.
http://transnational.autokreacje.e-kei.pl/wydarzenia/ (dostęp: 1.02.2017)].
http://www.fn.org.pl/archiwum/page/index1096.html?action=archiveReviews&str=66&id=2078 (dostęp: 7.01.2017).
http://www.wajda.pl/pl/filmy/film05.html (dostęp: 10.11.2016).
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).