Abstrakt
The paper describes how the characters of House, M.D. interact and relate to each other; it also discusses the role played by specific, semantically charged means of constructing narration. On one hand, the show largely maintains the model of a conventional medical drama, on the other, it deconstructs many of the characteristics inherent in the genre. The paper also attempts to explain the show’s huge popularity (for a certain time in the United States alone it reached 27 million viewers) achieved in spite of going beyond what an average viewer would expect, primarily by the show’s construction and by evoking ideas outside a classic medical drama.
Bibliografia
J. Antas, O kłamstwie i kłamaniu. Studium semantyczno-pragmatyczne, Kraków 2000.
P. Bourdieu w książce Reguły sztuki, przeł. A. Zawadzki, Kraków 2007.
Dr House, seria 1, odc.13.
Ch.S. Peirce, System of Logic from the Point of View Semiotic, w: Collected Papers, Cambridge, 1960.
R. Jacobson, Kilka uwag o Peirce’ie, poszukiwaczu dróg w nauce o języku, w: idem, W poszukiwaniu istoty języka, t.1, Warszawa 1989.
http://pl.wikipedia.org./wiki/Dr_House [dostęp: 02.04.2012].
J. Łotman, Semiotyka filmu, przeł. J. Faryno, T. Miczka. Warszawa 1983, s. 99.
N. Mamatas, Dlaczego uwielbiamy Holmesa i uwielbiamy nienawidzić House’a, przeł. E. Kaniowska, w: L.Wilson, Dr House. Całkowicie bez autoryzacji, Warszawa 2009, s. 111.
http://pl.wikipedia.org./wiki/Dr_House [dostęp: 02.04.2012].
L.Winston, Czy Gregory House to Sokole Oko dwudziestego pierwszego wieku?, przeł. Z. Łomnicka, w: L.Wilson, op. cit., s. 98.
http://pl.wikipedia.org./wiki/Dr_House [dostęp: 02.04.2012].
N. Franklin, Pomysły House’a; dlaczego są lepsze niż wszystkich innych?, w: L.Wilson, op. cit., s. 159–174.
S. Lasić, Poetyka powieści kryminalnej. Próba analizy strukturalnej, przeł. M. Petryńska, Warszawa 1976.
E. Berne, Wco grają ludzie? Psychologia stosunków międzyludzkich, przeł. P. Izdebski. Warszawa 1987.
J. Łotman, Struktura tekstu artystycznego, przeł. A. Tanalska, Warszawa 1984, s. 55.
Dr House, seria 1, odc. 3. Relacje House– Cuddy analizuje V. Baker, House kontra Cuddy. Pieniądze i bastion bolesnej prawdy, w: L.Wilson, Dr House. Całkowicie bez autoryzacji, Warszawa 2009, s. 111.
„Life Warszawa”, nr 2 (02), listopad 2010, dostępnym także na stronach www.lifemag.pl.
H. Jakoby, Selfish, Base Animals Crawling Cross the Earth: House and the Mean Ing of Life oraz J.L.McMahon, House and Sartre: „Helis Rother People”, w: House and Philosophy. Every¬body Lies, New Jersey 2009.
O. Freidenberg, Obraz i pojęcie, przeł. B. Żyłko. Gdańsk 2007; idem, Semantyka kultury, Kraków 2005.
A. Bazin, Ewolucja języka filmu, w: idem, Film i rzeczywistość, przeł. B. Michałek, Warszawa 1963, s. 59.
K. Kieślowski, O sobie, Kraków 1997, s. 121.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie IMAGES są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie IMAGES udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku IMAGES tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).