Nr 36 (2025)

Czasopismo „Artium Quaestiones” koncentruje się na teoretycznych i metodologicznych zagadnieniach historii sztuki, a te były na naszych łamach dyskutowane przede wszystkim w odniesieniu do wizualności, nauki o obrazach (Bildwissenschaft) czy problematyki mediów wizualnych. Tym razem, nie rezygnując z zainteresowania nowymi tendencjami badawczymi i studiami teoretycznymi, postanowiliśmy przyjrzeć się metodom i teoriom badań nad architekturą oraz ich historii. Zachęciliśmy do wspólnego namysłu nad tym w jakim stopniu zwroty badawcze w humanistyce, przyswajane przez historię sztuki od lat 70. XX wieku, znajdują odzwierciedlenie w badaniach nad architekturą. Chcieliśmy zobaczyć jak praktykowane od kilku dziesięcioleci perspektywy metodologiczne pozwalają na eksplorację dawnych problemów z dziejów architektury i na formułowanie nowych pytań i celów badawczych. Temat kolejnego rocznika nawiązuje do licznych już antologii poświęconych filozofii i historiografii architektury, np. Rethinking Architecture: A Reader in Cultural Theory (1997) czy Rethinking Architectural Historiography (2006). Mamy nadzieję, że współczesne „przemyślenie” pozwoliło ponownie określić miejsce architektury i potencjały jej studiowania w ramach historii sztuki.