Słowa kluczowe
study
politicization
exodus
Jak cytować
Abstrakt
The paper elaborates on the concept of the didactics of immanence. Relying on the discussion contained in a text entitled “Polityczność dydaktyki” (“Politicisation of Didactics”), it differentiates between two types of didactics, one related to transcendence and the other to immanence. Using the theoretical accomplishments of Deleuze and Lewis, the author creates a plan to build an educational machine of war.
Bibliografia
Bauman Z. (2009). Nowoczesność i zagłada. Kraków.
Bednarek J. (2012). Polityka poza formą. Ontologiczne uwarunkowania poststrukturalistycznej filozofii polityki. Poznań.
Bey H. (2001). Tymczasowa Strefa Autonomiczna. Kraków.
Cleaver H. (2012). Praca w szkole i walka przeciwko pracy w szkole. „Przegląd Anarchistyczny” nr 13.
Day R.J.F. (2001). Gramsci is Dead. Anarchist Currents in the Newest Social Movements. London.
De Zeeuw D. (2014). Engaged withdrawal. Occupying politics beyond politics. “Krisis. Journal for Contemporary Philosophy” nr 1.
Deleuze D. (2016). Co mówią dzieci. [W:] G. Deleuze. Krytyka i klinika. Łódź.
Deleuze G., Guattari F. (2015). Tysiąc plateau. Warszawa.
Deleuze G., Guattari F. (2017). Anty-Edyp. Warszawa.
D’Hoest, F., Lewis, T.E. (2015). Exhausting the fatigue university: in search of a biopolitics of research. “Ethics and Education” nr 10(1).
Gale K., Wyatt J. (2018). Autoethnography and Activism: Movement, Intensity, and Potential, “Qualitative Inquiry”, DOI: 10.1177/1077800418800754.
Hannon A. (2014). ’Whose streets?’: zones of performative occupations. “Transforming Anthropology. Journal of the Association of Black Anthropologists” nr 1(22).
Kaczmarczyk P., Madys A., Pławski M., Szczepaniak C., Szwabowski O., Wężniejewska P. (w druku). Kolektywne majsterkowanie, albo zmiana, która nie-nadchodzi.
Kowzan P. (2017). Dydaktyka zorientowana na współpracę równych. Typy relacji ze studentami podczas wspólnej pracy badawczej. „Hybris” nr 1.
Kuhn T.S. (2001). Struktura rewolucji naukowych. Warszawa.
Laskowski P. (2011). Maszyny wojenne. Georges Sorel i strategie radykalnej filozofii politycznej. Warszawa.
Lewis T.E. (2010), Swarm intelligence: rethinking the multitude from within the transversal commons. “Cultural, Theory and Critique” nr 5(3).
Lewis T.E. (2012a). The Aesthetics of Education. Theatre, Curiosity, and Politics in the Work of Jacques Rancière and Paulo Freire. London–New York.
Lewis T.E. (2012b). Exopedagogy: On pirates, shorelines, and the educational commonwealth. “Educational Philosophy and Theory” nr 8(44).
Lewis T.E. (2013). On Study. Giorgio Agamben and educational potentiality. London–New York.
Lewis T.E. (2017). Beyond measure. Studying the educational logic of Patti Lather’s Getting Lost. “Qualitative Inquiry” nr 23(4).
Lordon F. (2012). Kapitalizm, niewola i pragnienie. Marks i Spinoza. Warszawa.
Malewski M. (2010). Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wrocław.
Manning E. (2016). The Minor Gesture. London.
Massumi B. (2011). Semblance and Event. Activist Philosophy and the Occurrent Arts, Cambridge. London.
Negri A., Hardt M. (2012). Rzecz-pospolita. Kraków.
Pławski M., Szwabowski O., Szczepaniak C., Wężniejewska P. Friendly writing as non-inguiry: the problems of collective autothnographic writing about collective autoethnographic writing. “Qualitative Inqiury”, doi: 1077800418809134.
Pospiszyl M. (2016). Zatrzymać historię. Walter Benjamin i mniejszościowy materializm. Warszawa.
Pradzyńska B. (red.). (2014). Inny Meksyk. Opowieści zapatystów. Poznań.
Roos J.E., Oikonomakis L. (2013). We Are Everywhere! The Autonomous Roots of the Real Democracy Movement, tekst wygłoszony na 7. edycji ECPR General Conference: ‘Comparative Perspectives on the New Politics of Dissent’ Democracy of the Squares: Visions and Practices of Democracy from Egypt to the US, Sciences Po Bordeaux, 4–7 wrzesień 2013.
Sitrin M. (red.). (2006). Horizontalism: Voices of Popular Power in Argentina. Edinburgh, Oakland, West Virginia.
Szwabowski O. (2014a). Paradygmat i pedagogika. „Hybris”, nr 25.
Szwabowski O. (2014b). Demokracja, edukacja i czas (bez)rewolucji. [W:] K. Gawlicz, P. Rudnicki, M. Starnawski, T. Tokarz (red.). Demokracja i edukacja: dylematy, diagnozy, doświadczenia. Wrocław.
Szwabowski O. (2014c). Uniwersytet metropolitalny, korupcja i wychowanie przez dług. „Teraźniejszość, Człowiek, Edukacja” nr 68.
Szwabowski O. (2015). Ruch Occupy: inna demokracja, inna pedagogika. [W:] A. Olczak, P. Prüfer, D. Skrocka (red.). Edukacyjne i społeczne konteksty demokracji. Gorzów Wielkopolski.
Szwabowski O. (2016). Dociekania robotnicze. Analiza filozoficzna. „Forum Oświatowe” nr 1.
Szwabowski O. (2017). Polityczność dydaktyki. „Hybris”, nr 1.
Szwabowski O., Wężniejewska P. (2017). An (co)autoethnographic story about going against the neoliberal didactic machine?. “Journal for Critical Education Policy Studies” nr 15(3).
Zaczyński W.P. (1988). Metodologiczna tożsamość dydaktyki. Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Oskar Szwabowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.