Budowanie wspólnoty zadaniem edukacyjnym
PDF

Słowa kluczowe

individualisation
education
democracy
community

Jak cytować

Segiet, W. . (2020). Budowanie wspólnoty zadaniem edukacyjnym. Kultura-Społeczeństwo-Edukacja, 18(2), 27–40. https://doi.org/10.14746/kse.2020.18.2.1

Abstrakt

Along with the description of contemporary societies, including the indication of clear tendencies towards „individualisation” of lifespan, focusing on subjects that observe themselves with reflection, an issue appears regarding the creation of a community, including the educational one. A peculiar outline of the reflexive modernity is recognised on the basis the ways how individuals achieve social integration.Des pite the differentiating forms of social and cultural life, the foundation of the accomplishment of self and the society, is still „community”, which constitutes an encouragement to enter the issue of social (dis)integration, an inspiration allowing to bestow a defined sense on democracy, and socialization processes. Therefore, the need to consider the issues of communities arises, including their confirmation in education. To present a path for social integration, with the full awareness that in modern societies the „common good” ideal is being lost, one should be accompanied by indications regarding education itself. One may reduce them to how the community constituted due to and within education, ensured the integration of all entities concerned, and helped accomplish democracy.

https://doi.org/10.14746/kse.2020.18.2.1
PDF

Bibliografia

Bauman Z. (1994), Dwa szkice o moralności ponowoczesnej, Warszawa.

Bauman Z. (1995), Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, Toruń.

Bauman Z. (1996), Etyka ponowoczesna, Warszawa.

Bauman Z. (2000), Ponowoczesność jako źródło cierpień, Warszawa.

Bauman Z. (2006), Płynna nowoczesność, Kraków.

Bauman Z. (2008a), Wspólnota. W poszukiwaniu bezpieczeństwa w niepewnym świecie, Kraków.

Bauman Z. (2008b), Zindywidualizowane społeczeństwo, Gdańsk.

Bauman Z. (2011), 44 listy ze świata płynnej nowoczesności, Kraków.

Beck U. (2004), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, tłum. S. Cieśla, Warszawa.

Beck U., Beck-Gernsheim E. (2006), Individualization. Institutionalized Individualism and its Social and Political Consequences, London.

Beck U., Giddens A., Lash S. (1996), Reflexve Modernisierung – Eine Kontroverse, Frankfurt am Main.

Beck U., Giddens A., Lash S. (2009), Modernizacja refleksyjna: polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności, tłum. J. Konieczny, Warszawa.

Berger B., Berger P., Kellner H. (1973), The Holmes Mind. Modernization and Consciousness, New York.

Dewey J. (1996), Die Öffentlichkeit Und Imre Probleme, Bodenheim (wyd. oryg. 1927).

Domański H. (2005), Państwo to nie my, „Polityka”, nr 2533.

Elias N. (2008), Społeczeństwo jednostek, tłum. J. Stawiński, Warszawa.

Etzioni A. (2010), Wspólnota responsywna: perspektywa komunitariańska, w: P. Rymarczyk, T. Szubka, Komunitarianie. Wybór tekstów, tłum. P. Rymarczyk, Warszawa.

Giddens A. (1999), Trzecia droga. Odnowa socjaldemokracji, tłum. H. Jankowska, Warszawa.

Giddens A. (2002), Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. A. Szulżycka, Warszawa.

Giddens A. (2003), Stanowienie społeczeństwa. Zarys teorii strukturacji, tłum. S. Amsterdamski, Poznań.

Giddens A. (2008), Konsekwencje nowoczesności, tłum. E. Klekot, Kraków.

Jacyno M. (2007), Kultura indywidualizmu, Warszawa.

Kaufmann J.-C. (2004), Ego. Socjologia jednostki. Inna wizja człowieka i konstrukcji podmiotu, Warszawa.

King E.J. (1979), Demokratyzacja szkolnictwa średniego, w: Oświata i wychowanie w toku przemian, red. A. Mońko-Stanikowa, Warszawa.

Komitet Prognoz „Polska 2000 Plus” (2011), Polska 2050, Warszawa.

Kotarbiński T. (1987), Pisma etyczne, Wrocław.

Kwieciński Z. (1995), Demokracja jako zadanie edukacyjne i problem dla pedagogiki, w: Pedagogika alternatywna – dylematy teorii, red. B. Śliwerski, Łódź–Kraków.

Kwieciński Z. (red.) (2009), Wychowanie w społeczeństwie permanentnego kryzysu, Toruń.

Lave J., Wenger E. (1991), Situated Learning, Cambridge.

Leszkowicz-Baczyński J. (2002), Społeczeństwo posttransformacyjne: fakt społeczny czy niespełnione marzenie?, w: Stary kontynent w nowym tysiącleciu, red. Z. Drozdowicz, Poznań.

Marody M. (2004), Przemiany więzi społecznych i ich konsekwencje dla sfery publicznej, w: Zmiana czy stagnacja?, red. M. Marody, Warszawa.

Marody M. (red.) (2019), Społeczeństwo na zakręcie. Zmiany postaw i wartości Polaków w latach 1990–2018, Warszawa.

Marody M., Wilkin J. (red.) (2003), Na prostej? Polska w przededniu członkostwa w UE, „EU-monitoring”, VII.

Mendel M. (1998), Rodzice i szkoła. Jak współuczestniczyć w edukacji dzieci?, Toruń.

Mendel M. (2000), Partnerstwo rodziny, szkoły i gminy, Toruń.

Mendel M. (2006), Miejsca rodziców w przestrzeni szkoły, w: Pedagogika miejsca, red. M. Mendel, Wrocław.

Mikołajewska B. (1999), Zjawisko wspólnoty. Wybór tekstów, New Haven.

Pilch T. (1996), Programowy i organizacyjny kształt przyszłej szkoły, w: Demokracja a oświata, kształcenie i wychowanie. Materiały z II Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicznego, red. H. Kwiatkowska, Z. Kwieciński, Toruń.

Potulicka E. (1996), Szkoły samorządne czy zdominowane? Lokalne zarządzanie szkołami w polityce oświatowej anglosaskiej nowej prawicy, w: Demokracja a oświata, kształcenie i wychowanie. Materiały

z II Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicznego, red. H. Kwiatkowska, Z. Kwieciński, Toruń.

Putnam R. (1995), Demokracja w działaniu, Kraków.

Rejman K. (2007), Kapitał społeczny w teorii społeczeństwa obywatelskiego, w: Społeczeństwo obywatelskie. Modele teoretyczne i praktyka społeczna, red. E. Balawajder, Lublin.

Rodziewicz E. (2008), Ku demokracji w sferze publicznej i dyskursie edukacyjnym. Polskie Towarzystwo Pedagogiczne wobec zmiany społecznej, „Ars Educandi”, t. V.

Rosa H. (2016), Resonanz. Eine Soziologie der Weltbeziehung, Berlin.

Szacki J. (red.) (1997), Ani książę, ani kupiec: obywatel, Kraków.

Sztompka P. (2012), Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków.

Szymański M.J. (2005), Nierówności społeczne w polskim szkolnictwie, w: Edukacja – szkoła – nauczyciele. Promowanie rozwoju dziecka, red. J. Kuźma, J. Morbitzer, Kraków.

Śliwerski B. (2013), Polska edukacja wobec demokracji jako idei, wartości, ustroju, Warszawa.

Środa M. (2003), Indywidualizm i jego krytycy. Współczesne spory między liberałami, komunitarianami i feministkami na temat podmiotu, wspólnoty i płci, Warszawa.

Zahorska M. (2009), Edukacja drogą do marginalizacji?, w: Sprostać zmianom. Szkice o powinnościach współczesnej socjologii, red. K. Slany, Z. Seręga, Kraków.

Ziółkowski M. (2005), Utowarowienie życia społecznego a kapitały społeczne, w: Kręgi integracji i rodzaje tożsamości. Polska. Europa. Świat, red. W. Wesołowski, J. Włodarek, Warszawa.