Wytyczne dla autorów
Wytyczne dla autorów do pobrania: PL_Wytyczne dla autorów; CZ_Pokyny pro autory; BG_Технически указания; ENG_Guidelines; HR_Upute_za_autore; RU_Рекомендации для авторов; SR_Uputstva_za_autore
Zgoda autora na druk tekstu w „Poznańskich Studiach Slawistycznych” oznacza jednocześnie zgodę na publikację w wersji elektronicznej on-line.
Przysłanie przez Autora artykułu do redakcji „Poznańskich Studiów Slawistycznych” jest równoznaczne ze zgodą na przyjęty w czasopiśmie sposób recenzowania i obowiązujące zasady etyki.
Przesłanie tekstu do publikacji jest także równoznaczne z oświadczeniem Autora o oryginalności pracy i nieograniczonych w żaden sposób prawach autorskich (osobistych i majątkowych) do zgłaszanego do wydania dzieła (dotyczy to również materiałów uzupełniających: ilustracji, wykresów itp.), które zostają przeniesione na „Poznańskie Studia Slawistyczne”.
W przypadku prac współautorskich niezbędne jest nadesłanie oświadczenia o procentowym udziale poszczególnych Autorów. Wzór oświadczenia w język polskim oraz w języku angielskim jest do pobrania na stronie internetowej czasopisma.
Zgłoszenie artykułu, proces recenzyjny oraz publikacja w Poznańskich Studiach Slawistycznych są bezpłatne.
Prosimy Autorów o nadsyłanie tekstów z uwzględnieniem poniższych wytycznych redakcyjnych.
Objętość artykułu (wyłącznie w formatach doc lub rtf) nie powinna przekraczać 40 000 znaków ze spacjami, wliczając: słowa kluczowe, abstrakt i informację o autorze. Do tekstu artykułu prosimy dołączyć krótki biogram (do 700 znaków ze spacjami) wraz z adresem pocztowym do korespondencji (na potrzeby redakcji), streszczenie artykułu (do 1000 znaków ze spacjami, tytuł i słowa kluczowe (keywords, maksymalnie pięć) – wszystko w języku angielskim. Abstrakt powinien zawierać uzasadnienie podjętych badań i prezentację wyników.
Prosimy także, by w przypadku tekstów w alfabecie cyrylickim pamiętać o transliteracji imienia, nazwiska, tytułu tekstu oraz zapisów w bibliografii.
Prosimy o przygotowanie przypisów w stylu APA oraz dołączenie bibliografii załącznikowej.
Prosimy o nadsyłanie prac oryginalnych, wcześniej niepublikowanych, niezgłoszonych wcześniej do druku w innym miejscu.
Tekst główny
Elementy stałe artykułu oraz informacje ogólne
Struktura artykułu:
1. Tytuł.
2. Informacja o autorze (imię, nazwisko, miejsce pracy, kraj, numer ORCID, meil).
3. Abstract (w języku angielskim, z tytułem po angielsku).
4. Słowa kluczowe (w języku angielskim) – 5, wymieniane po średniku.
5. Wprowadzenie – uwzględnić aktualność badań (ok. 10% tekstu).
6. Rozwinięcie tematu, w tym: zasadnicza teza artykułu, rezultaty wcześniejszych analiz (jeśli były), sposób badań (ok. 80% tekstu).
7. Wnioski, podsumowanie (ok. 10% tekstu).
8. Spis literatury (odrębnie łacinką i cyrylicą + osobno transliteracja cyrylicy na łacinkę wg systemu APA).
9. Nota o autorze (w języku angielskim, do 700 znaków).
- Tekst zapisany czcionką Times New Roman 12 punktów z interlinią 1,5.
- Imię i nazwisko autora (bez stopni/tytułów naukowych, czcionka 14 punktów), w wersie poniżej adres e-mail oraz afiliacja w języku angielskim (czcionka 10 punktów).
- Tytuł artykułu (czcionka 16 punktów).
- Abstrakt w języku angielskim (abstract) do 1000 znaków – koniecznie z tytułem artykułu przetłumaczonym na język angielski.
Struktura abstraktu:
1. Powinien orientować czytelnika w treści artykułu.
2. W skróconej wersji uwzględniać treść wszystkich części pracy.
3. Obejmować do 1000 znaków.
4. Mieć formę jednego akapitu.
5. Zawierać tylko treści obecne w artykule.
6. Przedstawiać rezultaty analizy, główne wnioski.
- Keywords (5 słów kluczowych w języku angielskim) – czcionka półgruba; same słowa wymienić należy po dwukropku, oddzielone średnikiem.
- Nota o Autorze tekstu: 700 znaków ze spacjami. Nota powinna zawierać podstawowe informacje o dorobku naukowym i zainteresowaniach badawczych.
- Części artykułu, takie jak wstępy, wprowadzenia itp., oznaczyć trzeba czcionką półgrubą (bez kursywy) i numerować cyframi arabskimi.
- Cytowana literatura powinna być zebrana na końcu każdego artykułu pod hasłem Literatura.
- Cytaty zapisujemy w dwojaki sposób: fragmenty tekstu nie dłuższe niż 4 wersy cytujemy za pomocą cudzysłowu, prostą czcionką. Jeśli cytat jest dłuższy, należy wyodrębnić go z tekstu głównego i zapisać mniejszą czcionką (10 punktów), od nowego akapitu, z wcięciem tabulatorowym. Opuszczenia w cytacie oznaczamy za pomocą: (...), a cudzysłów w cudzysłowie w następujący sposób: „«słowo»”.
- Kursywą oznaczmy słowa obcojęzyczne oraz motto, wyróżnienia zaś wytłuszczamy pismem pogrubionym.
- Znak myślnika zaznaczamy półpauzą: – (nie dywizem: - czy pauzą: —).
- Wyliczenia zapisujemy od myślników lub cyfr arabskich.
- Jeśli artykuł powstał w ramach grantu, prosimy o umieszczenie stosownej informacji w przypisie za tytułem artykułu.
Przypisy
Przypisy bibliograficzne należy przygotować w stylu APA, wskazując literaturę wewnątrz tekstu. Wykorzystywane źródła zapisujemy w nawiasie, wymieniając nazwisko autora, rok wydania pozycji oraz stronę. W przypisie należy podać nazwiska wszystkich autorów publikacji:
(Wolański, 2011, 234)
(Mikułowski-Pomorski, Nęcki, 1983, 62)
Dodatkowo w przypisie można zaznaczyć informacje o referowaniu dłuższego fragmentu tekstu, na przykład:
(cf. Wolański, 2011, 234).
Nie stosujemy w zapisie przypisów określeń łacińskich, typu ibidem i op. cit. Każda pozycja powinna zostać opisana nazwiskiem autora. Nazwisko autora można pominąć, jeśli zostało już ono wymienione w zdaniu poprzedzającym przypis. Np. „Jak podaje w swym utworze John Searle (1979, 45) nie ma potrzeby…”
Wymieniając więcej niż jedną publikację, przedstawiamy je w kolejności chronologicznej:
(Jaroszewicz, 1966a, 65–68; Ihnatowicz, 1996, 13–21; Wolański, 2011, 234)
W przypadku cytowania kilku publikacji tego samego autora, wydanych w tym samym roku, odróżniamy je dodatkowo małą literą alfabetu:
(Jaroszewicz, 1966a, 65–68)
(Jaroszewicz, 1966b, 78)
Należy pamiętać, by zastosowany w odsyłaczach zapis alfabetyczny (dotyczący tego samego roku wydania) był odzwierciedlony w Literaturze na końcu artykułu.
Inicjał imienia autora jest podawany tylko w sytuacji, gdy mamy do czynienia z tym samym nazwiskiem dwojga autorów i pozycją wydaną w tym samym roku:
(A. Nowak, 2002, 76)
(B. Nowak, 2002, 168)
Przypisy inne niż bibliograficzne zapisujemy numerycznie na dole strony.
Literatura
Nie numerujemy poszczególnych pozycji. Obowiązuje układ alfabetyczny. W przypadku bibliografii w dwóch alfabetach (łacińskim i cyrylickim), poszczególne pozycje zamieszczamy oddzielnie dla każdego alfabetu; o kolejności decyduje język tekstu.
Dla literatury cyrylickiej należy dodatkowo przygotować transliterację.
Podstawowy schemat elementów w bibliografii: nazwisko i inicjał imienia autora, data wydania, tytuł, miejsce wydania, wydawnictwo. W opisie proszę stosować następujące skróty: w: / s. Ważne: opis (skrót) poszczególnych pozycji w Literaturze musi odpowiadać językowi cytowanej publikacji.
Jeśli jest kilka miejsc wydania, to między nimi dajemy półpauzę bez spacji, np. Kraków–Warszawa–Poznań. Nazwę serii zapisać należy w cudzysłowie i dużymi literami.
Autor, kilku autorów, praca zbiorowa
Giddens, A. (2010). Nowoczesność i tożsamość. Przeł. A. Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Daab, W. (1993). Indywidualizm a poglądy społeczno-polityczne. W: Wartości i postawy społeczne a przemiany systemowe: szkice z psychologii politycznej. Red. J. Reykowski, Warszawa: Instytut Psychologii PAN, s. 123–145.
Słodczyk, R. (2009). Znaczenie listu w malarstwie XVII i XVIII wieku oraz w ówczesnej powieści epistolarnej. „Przestrzenie Teorii”, nr 12, s. 165–191.
Reykowski, J. (red.) (1993). Wartości i postawy społeczne a przemiany systemowe: szkice z psychologii politycznej, Warszawa: Instytut Psychologii PAN.
Zapis bibliograficzny odwołujący się do publikacji wydanych w tym samym roku
Jaroszewicz, A. (1966a). Środki i formy reklamy stosowane w handlu wewnętrznym na różnych szczeblach w różnych ogniwach i branżach. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jaroszewicz, A. (1966b). Zarys rozwoju reklamy. Warszawa: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne.
Prace niepublikowane
Berckhan, R. (2015). The influence of business networks on the company performance in the automotive industry. [Niepublikowana rozprawa doktorska]. Poznań: Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu.
Publikacje elektroniczne
Źródło internetowe – opis bibliograficzny dokumentu elektronicznego powinien uwzględniać następujące elementy: nazwisko i imię autora, tytuł, miejsce wydania (jeżeli występuje), rok wydania (jeśli występuje), datę aktualizacji/nowelizacji (w przypadku słowników bądź aktów prawnych – jeżeli występuje), źródło dokumentu (trudne w percepcji adresy stron internetowych (np. dłuższe niż 30 znaków lub/i zawierające nieukładające się w słowa długie ciągi znaków alfanumerycznych) prosimy każdorazowo skracać za pośrednictwem usługi znajdującej się na stronie https://tinyurl.com), datę dostępu.
Jeśli publikacja internetowa posiada numer DOI wystarczy podać ten numer (nie trzeba dodawać adresu URL ani daty dostępu).
Przybyszewski, T. (2007). Wyczucie humoru. „Integracja”, nr 4. http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/11716?print_doc_id=19718. 1.10.2010.
Zamieszczanie materiału ilustracyjnego:
W przypadku chęci zamieszczenia w artykule jakiegokolwiek dzieła graficznego nieznajdującego się w domenie publicznej należy od jego autora (lub spadkobierców) uzyskać zgodę na publikację w czasopiśmie.
W przypadku dzieła pochodzącego z domeny publicznej potrzebne są następujące dane:
- imię i nazwisko autora,
- data jego śmierci,
- tytuł dzieła,
- rok jego powstania.
Prosimy też o podanie źródła pozyskanej reprodukcji.
Zwracamy uwagę na fakt, że choć samo dzieło (np. obraz) może znajdować się w domenie publicznej, to jego fotografia jest już osobnym dziełem i też podlega prawom autorskim. Z tej przyczyny np. muzea mogą sprzedawać licencje na reprodukcje dzieł znajdujących się w ich zbiorach, gdyż mogą mieć wyłączność na ich fotografowanie.
Prosimy o niewykonywanie zdjęć grafikom wydrukowanym w innych publikacjach drukowanych w celu ich zreprodukowania. W przypadku braku alternatyw należy dokonać skanu w rozdzielczości co najmniej 300 dpi. Istnieje jednak wówczas ryzyko wystąpienia tzw. efektu mory – zaburzenia druku wynikającego z nałożenia się na siebie dwóch rastrów – oryginalnego i wtórnego.
Materiał ikonograficzny powinien być przesłany w odrębnych plikach (JPG lub TIFF), w rozdzielczości co najmniej 1600 × 1200 px. Plikom z ilustracjami należy nadać kolejne nazwy (il_01, il_02 itd.). Prosimy o nieumieszczanie ilustracji w pliku DOC. W miejscach tekstu, w których mają się znaleźć, należy wpisać nazwę pliku w nawiasie ostrokątnym <il_01>, <il_02> itd. Spis ilustracji powinien zawierać podpisy pod ilustracje oraz źródła.
Podpisy pod ilustracje, tabele i wykresy powinny znaleźć się w miejscu artykułu, w którym ma zostać zamieszczony dany element graficzny. Powinny zaczynać się od:
- Ilustracje: Ryc. 1, Ryc. 2 etc.
- Wykresy: Wykres 1, Wykres 2 etc.
- Tabele: Tabela 1, Tabela 2 etc.
Transliteracja w bibliografiach
W transliteracji stosujemy międzynarodową normę ISO-9.
https://transliteracja.marginalia.studio/cyrylica/
Po przekonwertowaniu bibliografii należy jeszcze w niej uzupełnić formatowanie – skrypt niestety usuwa wszelkie wyróżnienia, w tym kursywę.