Zadania i role nauczycieli języków obcych w świetle potrzeb edukacyjnych młodzieży gimnazjalnej
PDF

Słowa kluczowe

role i zadania nauczyciela
podejście komunikacyjne

Jak cytować

Białek, M. (2017). Zadania i role nauczycieli języków obcych w świetle potrzeb edukacyjnych młodzieży gimnazjalnej. Neofilolog, (48/2), 233–252. https://doi.org/10.14746/n.2017.48.2.05

Abstrakt

The tasks that the contemporary teachers of foreign languages face as well as the roles that they should assume as leaders of the educational process are of complex nature. This complexity is a result of numerous social changes and transformational processes. In response to these changes, educators’ roles keep being redefined so that the tasks that the teachers take up could be as effective as possible in the given time and space. These modified roles of teachers are the subject of this article. In the theoretical part, the results of the analysis of the literature on foreign language teaching are presented, with the focus on teacher roles and tasks. The analysis indicates the main development tendencies in foreign language teaching after the breakthrough caused by the communicative approach. The empirical part presents the outcome of research into how contemporary middle school students identify the roles and tasks of the teacher of German. The results of the study may contribute to the scholarly reflection on the role of the teacher in the foreign language teaching process.

https://doi.org/10.14746/n.2017.48.2.05
PDF

Bibliografia

Brown, H. D. 2001. Teaching by principle – an interactive approach to language pedagogy. New York: Pearson Education.

Brzezińska, A. I. i Czub, T. 2013. „Zaufanie społeczne jako wyzwanie i ratunek dla polskiego systemu edukacji”. Nauka, 1: 31-44.

Dakowska, M. 2005. Teaching English as a foreign language. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dickinson, L. 1987. Self-Instruction in Language Learning. Cambridge: Cambridge University Press.

Jastrzębska, E. 2011. Strategie psychodydaktyki twórczości w kształceniu językowym (na przykładzie języka francuskiego). Kraków: Impuls.

Komorowska, H. 1988. Ćwiczenia komunikacyjne w nauce języka obcego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Komorowska, H. 2009. Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Miastkowska, B. 2010. „Użycie języka ojczystego na lekcji języka obcego: sukces czy porażka?” Języki Obce w Szkole, 1: 46-50.

Michońska-Stadnik, A. 1996. Strategie uczenia się i autonomia ucznia w warunkach szkolnych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Nęcka, E. 2005. Trening twórczości. Gdańsk: GWP.

Ortega, L. 2007. „Meaningful L2 practice in foreign language classrooms: A cognitiveinteractionist SLA perspective”. (w) Practice in a Second Language. Perspectives from Applied Linguistics and Cognitive Psychology. (red. R. DeKeyser). Cambridge: Cambridge University Press, str. 180-207.

Pfeiffer, W. 2001. Nauka języków obcych. Od praktyki do praktyki. Poznań: Wagros.

Siek-Piskozub, T. 2001. Uczyć się bawiąc. Strategia ludyczna na lekcji języka obcego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Szpotowicz, M. (red.). 2011. Europejskie Badanie Kompetencji Językowych ESLC. Raport Krajowy 2011. http://eduentuzjasci.pl/badania/110-badanie/179-europejskie-badanie-kompetencji-jezykowych.html, DW 20.08.2017.

Watson, M. J. i Emerson, S. 1988. „Facilitate learning with humor ”. Journal of Nursing Education, 2: 89-90.

Wilczyńska, W. 1999. Uczyć się czy być nauczanym? O autonomii w przyswajaniu języka obcego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Zawadzka, E. 2004. Nauczyciele języków obcych w dobie przemian. Kraków: Impuls.