Abstrakt
Model zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich uznaje konieczność rozwoju lokalnego w oparciu o lokalne zasoby. Inwestowanie we wzrost kapitału społecznego nawiązuje do postulatów wdrażania zintegrowanego modelu rozwoju obszarów wiejskich, w którym różne podmioty lokalne angażują się i współpracują na rzecz wspólnego dobra. Prawo rolne również stoi przed tymi wyzwaniami. Kapitał społeczny obszarów wiejskich charakteryzuje się działaniami oddolnymi, lokalnością i terytorialnością inicjatyw, podejściem zintegrowanym, działaniami partnerskimi za pośrednictwem lokalnych grup działania, innowacjami w rozwiązywaniu problemów, samodzielnym zarządzaniem i finansowaniem działań. Zachęca społeczności lokalne do wspólnej pracy na rzecz zmiany otoczenia, rozwiązywania pilnych problemów, inwestowania w działania dywersyfikujące ich dochody, np. poprzez małą przedsiębiorczość, zakładanie działalności pozarolniczej, wioski tematyczne, gospodarstwa opiekuńcze, produkcję tradycyjnych, regionalnych i ekologicznych produkty wysokiej jakości, rzemiosło i rękodzieło ludowe.
Bibliografia
Bogusz M., Kmita-Dziasek E. (2015), Zagrody edukacyjne jako przykład innowacyjnej przedsiębiorczości na obszarach wiejskich, in: W. Kamińska (ed.), Innowacyjność w turystyce wiejskiej a nowe możliwości zatrudnienia na obszarach wiejskich, Warszawa.
Bogusz M., Kmita-Dziasek E., Zagrody edukacyjne jako przykład innowacyjnej przedsiębiorczości na obszarach wiejskich, http://www.czasopisma.pan.pl/Content/97622/mainfile.pdf.
Budzinowski R. (2014), Prawo rolne wobec współczesnych wyzwań, “Przegląd Prawa Rolnego” No 2.
Cork Declaration 2.0 of 2016 “A better life in rural areas”, https://enrd.ec.europa.eu/sites/enrd/files/cork-declaration_en.pdf.
Document opening the debate on the future of the EU’s funds, Brussels, 28.06.2017, COM (2017) 358 final.
Domański B., (2001), Czynniki społeczne w lokalnym rozwoju gospodarczym we współczesnej Polsce, in: I. Sagan, M. Czepczyński (eds.), Wybrane problemy badawcze geografii społecznej w Polsce, Gdańsk.
Idziak W. (2008), Wymyślić wieś od nowa. Wioski tematyczne, Koszalin.
Jurczyk-Miżejewska A., Stępnik K., Król J., Działania na rzecz rozwoju gospodarstw opiekuńczych w Polsce na poziomie regionalnym i lokalnym, http://www.gospodarstwa-opiekuncze.pl.
Kmita-Dziasek E. (2014), Organizacja i funkcjonowanie Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych. Materiały informacyjne, II ogólnopolski Zlot Zagród Edukacyjnych, Centrum Doradztwa Rolniczego, Kraków.
Kościelecki P. (2007), Kultura w regionach – analiza dokumentów strategicznych polskich województw oraz piśmiennictwa przedmiotu, “Studia Regionalne i Lokalne” No 3.
Łobos-Kotowska D. (2015), Jednostki samorządu terytorialnego jako beneficjenci środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, in: P. Litwiniuk (ed.), Samorząd terytorialny w procesie rozwoju gospodarczego obszarów wiejskich. 25 lat doświadczeń. Nowe wyzwania, Warszawa.
Pastuszka S. (2005), Znaczenie partnerstwa publiczno-prywatnego dla przedsięwzięć finansowanych z funduszy europejskich, “Studia Regionalne i Lokalne” No 2.
Purchla J, (2011), Dziedzictwo kulturowe a kapitał społeczny, “Małopolskie Studia Regionalne” No 1.
Słodowa-Hełpa M., (2010), Zrównoważony rozwój a konkurencyjność w wymiarze lokalnym, in: Zrównoważony rozwój lokalny: warunki rozwoju regionalnego i lokalnego, Szczecin.
Słodowa-Hełpa M. (2013), Inteligentna specjalizacja polskich regionów – warunki, wyzwania i dylematy, “Roczniki Nauk Społecznych” Vol. 41 (5), No 1.
Sobolewski A. (2007), Przez współpracę do sukcesu. Partnerstwo lokalne na rynku pracy, Warszawa.
Zajda K. (2011), Nowe formy kapitału społecznego wsi. Studium przypadku lokalnych grup działania z województwa łódzkiego, Łódź.
Licencja
Zgodnie z polityką wdrożenia licencji CC na UAM w Poznaniu oraz warunkami określonymi w licencji do utworów z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
