Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie społecznych, ekonomicznych i środowiskowych uwarunkowań utraty i marnowania żywności. Według Urzędu ds. Badań Żywności i Rolnictwa ONZ każdego roku na całym świecie marnuje się 1,3 miliarda ton żywności, a około 1 miliarda ludzi cierpi z powodu niedożywienia. Aby przeciwdziałać tym negatywnym tendencjom, Komisja Europejska stworzyła nową europejską platformę internetową, której celem jest przeciwdziałanie utracie i marnowaniu żywności. Platforma ma wspierać wszystkich, którzy chcą angażować się w działania na rzecz eliminacji marnowania żywności na wszystkich etapach produkcji, promować najlepsze praktyki rynkowe w działalności rolniczej i produkcji, monitorować postępy w zwalczaniu strat i marnotrawienia żywności oraz zachęcać do współpracy międzysektorowej. Zdaniem autorki, choć działania podjęte w tym zakresie przez Unię Europejską zasługują na pochwałę, to są one niewystarczające. Marnowanie żywności jest spowodowane przez wiele czynników, które wpływają na ostateczną i rzeczywistą wartość produktu. Należą do nich koszty społeczne i środowiskowe generowane przy produkcji i transporcie żywności, a także koszty związane z procesem przygotowania żywności do spożycia. Aby temu przeciwdziałać, należy podjąć działania mające na celu wprowadzenie istotnych zmian w sposobie produkcji, przetwarzania, dystrybucji i konsumpcji żywności, które przyczyniłyby się do powstania bardziej zrównoważonego środowiskowo i odpowiedzialnego społecznie procesu produkcji.
Bibliografia
FAO (2011), Global food losses and food waste – Extent, causes and prevention, Roma.
FAO (2013), Food wastage footprint, Impacts on Natural resources, Summary report, Roma.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Ana Carretero García
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.