The (Restored) Practice of DEFA Co-productions with the “Normalized” Czechoslovak Film Studio in the 1970s

Abstrakt

Po zakończeniu czterech koprodukcji, które NRD-owskie oraz czeskie studia zrealizowały w latach 1957-1965 miał okres pięcioletni okres przerwy w koprodukcyjnych przedsięwzięciach studiów DEFA i Barrandov. W czasach czechosłowackiego Nowej Fali czescy filmowcy niechętnie postrzegali współpracę z DEFA. Proces „normalizacji” po inwazji wojsk Układu Warszawskiego w roku 1968 sprawił, iż oba reżimy oraz struktury przemysłów filmowych ponownie zaczęły współdziałać. Koniec niezależnych zespołów produkcyjnych w studiach DEFA i Barrandov doprowadził do destrukcji kreatywnego otoczenia i jakości podejmowanych realizacji, miał jednak także nieplanowany efekt w postaci odnowienia współpracy koprodukcyjnej na linii DEFA-Barrandov. DEFA była zainteresowana współpracą z doświadczonymi praktykami, zwłaszcza scenarzystami. Z kolei filmowcy pracujący w studiu Barrandov – po 1968 roku pozbawieni wcześniejszych kontaktów z partnerami zachodnimi i poddani ścisłej kontroli ideologicznej – wkładali wiele wysiłku w kształtowanie projektów z NRD według własnych preferencji. Harmonizacja celów i środków szczególnie dobrze sprawdzała się w sferze filmów dla dzieci. Działo się tak dlatego, że ten typ produkcji rzadko prowadził do rozbieżnych interpretacji przeszłości pomiędzy dwoma partnerami. Dwoma dodatkowymi istotnymi powodami były: mniejsza kontrola ideologiczna, jaką zarząd Barrandova otaczał grupy dramaturgiczne pracujące nad filmami dla dzieci oraz ciągłość zatrudnienia w tej grupie od okresu poprzedzającego „normalizację”, która była w tej grupie znaczenie silniejsza niż w innych. W latach 70. oba opisywane studia miały własne motywy zachęcające do znalezienia efektywnego modelu koprodukcji.