Jak cytować
Abstrakt
Heorhij i Serhij Jakutowyczowie to ojciec i syn, wybitni ukraińscy artyści, laureaci najbardziej prestiżowej na Ukrainie nagrody im. Tarasa Szewczenki, członkowie korespondenci Akademii Sztuk Pięknych Ukrainy, którzy zasłynęli ze swoich prac w dziedzinie scenografii filmowej i grafiki książkowej.
Heorhij Jakutowycz (1930–2000) był scenografem legendarnego ukraińskiego filmu Cienie zapomnianych przodków (1964) w reżyserii Siergieja Paradżanowa. Paradżanow tak pochwalił wkład artysty: „To nie tylko artysta, ale myślący artysta. [...] Uratował nas od pejzanizmu, od fałszu”. Został również scenografem innego filmu nurtu “ukraińskiego kina poetyckiego” – Zachar Berkut (1971), wyreżyserowanego przez wybitnego ukraińskiego reżysera Leonida Osykę.
Był konsultantem artystycznym najsłynniejszego filmu Osyki, Kamienny krzyż (1968), a także późniejszego jego utworu Hetmańskie klejnoty (1993). W swojej twórczości opierał się na zasadach sztuki ludowej ukraińskiego artysty Mychajło Bojczuka, zamordowanego przez sowiecki reżim w 1937 roku. W 2000 roku odbyła się jedyna za życia Heorhija Jakutowycza wystawa jego prac.
Serhij Jakutowycz (1952–2017) był współtwórcą filmu fabularnego Modlitwa za hetmana Mazepę (2001) kolejnego znakomitego ukraińskiego reżysera, Jurija Illienki. W 2005 roku dołączył do pracy nad filmem Taras Bulba (2009) rosyjskiego reżysera Wołodymyra Bort’ko, za który w tym samym roku otrzymał nagrodę Złotego Orła (Moskwa) za „najlepszą pracę dyrektora artystycznego”.
Artysta zaprojektował około 200 książek.
Prace Serhija Jakutowycza zostały zgromadzone m.in. w: Narodowym Muzeum Sztuki Ukrainy (Kijów), Muzeum Książki i Drukarstwa Ukrainy (Kijów), Muzeum Literatury (Odessa), Państwowej Galerii Tretiakowskiej (Moskwa), Altes Museum (Berlin), Muzeum Katanii (Włochy), Ukraińskim Domu w Ameryce (Nowy Jork), Smithsonian Museum (Waszyngton), Białym Domu (Waszyngton).
Po stracie jedynego syna Antona Jakutowycza (1975–2014) i żony Olhy (1950–2009) artysta zmarł w wieku 64 lat.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Heorhij Jakutowycz, Serhij Jakutowycz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie IMAGES są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie IMAGES udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku IMAGES tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).