Abstrakt
Zmediatyzowany sposób postrzegania i sukcesywne wypełnianie naszej rzeczywistości ruchomymi obrazami mają znaczący wpływ na percepcję odbiorcy, a co za tym idzie na interpretację dzieła filmowego. Nie możemy być twórcami współczesnego kina nie rozumiejąc zmian, jakie zachodzą obecnie w widowni filmowej i audiowizualnej. Współczesna widownia stała się bardziej niż kiedykolwiek nomadyczna, a widz uczestniczy w wielkim spektaklu formującym jego tożsamość.Bibliografia
W. Godzic, Rozumieć telewizję, zrozumieć widza, w: W świecie mediów, red. E. Nurczyńska-Fidelska, Rabid, Kraków 2001, s. 39.
A. Jackiewicz, Antropologia filmu, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1975, s. 253.
Z. Czeczot-Gawrak, Współczesna francuska teoria filmu, Ossolineum, Wrocław 1982, s. 137.
A. Helman, Widz kinowy – istota nieznana, w: Film i audiowizualność w kulturze Zagadnienia i wybór tekstów, cz. 2, oprac. J. Bocheńska, I. Kurz, S. Kuśmierczyk, red. S. Kuśmierczyk, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa 2002.
W. Godzic, Cyfrowy film i analogowy widz, „Kino” 1998, nr 12, s. 42.
I. Kokoszka, 20 pytań do... Zygmunta Baumana [online], <http://www.forbes.pl/artykuly/ sekcje/20-pytan-do-/20-pytan-do----zygmunta¬-baumana,5586,1> [dostęp: 1 października 2013].
A. Gwóźdź, Pochwała widzialności. Ze studiów nad niemiecką myślą filmową do roku 1933, UŚ, Katowice 1990, s. 129.
W. Benjamin, Gesammelte Schrifen – Suplement II, Suhrkamp, Frankfurt am Main 1987.
Ł. Demby, Poza rzeczywistością. Spór o wrażenie realności w historii francuskiej myśli filmowej, Rabid, Kraków 2002, s. 139.
E. Fromm, Ucieczka od wolności, przeł. O. i A. Ziemilscy, Czytelnik, Warszawa 1970.
A. Lewicki, Sztuczne światy. Postmodernizm w filmie fabularnym, Wydawnictwo UWr, Wrocław 2007, s. 174.
R. Kluszczyński, Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimediów, Rabid, Kraków 2001, s. 43.
J. Chyłkiewicz, Akupunktura rozumu, „Newsweek Polska” 2008, nr 1, s. 85.
P. Zawojski, Ciało, jako interfejs. O kilku (nie)przypadkowych sytuacjach, w których staję się (współ)twórcą [online], http://www.zawojski. com/2006/04/19/cialo-jako-interfejs-o-kilku--nieprzypadkowych-sytuacjach-w-ktorych-staje--sie-wspoltworca/ [dostęp: 9 września 2013].
T. Sobolewski, Kino jest psychoanalizą, „Gazeta Wyborcza” 2008, 5 stycznia, s. 14.
M. McLuhan, Wybór tekstów, red. E. McLuhan, F. Zingrone, przeł. E. Różalska, J. Stokłosa, Zysk i S-ka, Poznań 2001, s. 333.
Z. Melosik, Kryzys męskości w kulturze współczesnej, Wolumin, Poznań 2002, s. 16.
B. Brzozowska, Gen X. Pokolenie konsumentów, Rabid, Kraków 2005, s. 29.
A. Krzyżaniak-Gumowska, Pokolenie Klapki, „Newsweek Polska” 2013, nr 22, s. 16–17.
M. Hopfinger, Kultura audiowizualna u progu XXI wieku, Wydawnictwo IBL, Warszawa 1997, s. 60.
W. Welsch, Sztuczne raje? Rozważania o świecie mediów elektronicznych i o innych światach, w: Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, red. M. Hopfinger, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 474.
F. Jameson, Postmodernizm i społeczeństwo konsumpcyjne, w: Postmodernizm. Antologia przekładów, red. R. Nycz, Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków 1997, s. 212.
R. Kluszczyński, Artystyczno-kulturowe znaczenie Internetu, w: W świecie mediów, red. E. Nurczyńska-Fidelska, Rabid, Kraków 2001, s. 69.
A. Friedberg, Koniec kina – multimedia i zmiana technologiczna, „Kwartalnik Filmowy” 2001, nr 35–36, s. 43.
K. Prajzner, Narracja na rozstajnych ścieżkach. O konflikcie między narracją linearną a interaktywnością, w: Film – fabryka emocji, red. K. Klejsa, T. Kłys, Rabid, Kraków 2003, s. 139.
J.D. Bolter, Writing Space: The Computer, Hypertext, and the History of Writing, Erlbaum, New York 1991.
G. Weinbren, Kino interaktywne, czyli podróż zastępcza, „Kino” 1999, nr 5.
A. Gwóźdź, Technologie widzenia, czyli media w poszukiwaniu autora: Wim Wenders, Universitas, Kraków 2004, s. 8.
W. Benjamin, Anioł historii: eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac. H. Orłowski, przeł. K. Krzemieniowa, H. Orłowski, J. Sikorski, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1996.
S. Kracauer, Teoria flmu: wyzwolenie materialnej rzeczywistości, przeł. W. Wertenstein. WAiF, Warszawa 1975.
S. Buck-Morss, Dreamworld and Catastrophe: the Passing of Mass Utopia in East and West, MIT Press, London–Cambridge 2000.
U. Eco, Sześć przechadzek po lesie fikcji, przeł. J. Jarniewicz, Znak, Kraków 1996.
M. McLuhan, Zrozumieć media: prze-dłużenia człowieka, przeł. N. Szczucka, WNT, Warszawa 2004.
Z. Rybczyński, Uwolnić się od rzeczywistości, w: Film i audiowizualność w kulturze. Zagadnienia i wybór tekstów, część 2, oprac. J. Bocheńska, I. Kurz, S. Kuśmierczyk, red. S. Kuśmierczyk, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa 2002, s. 433.
Ih. Elsaesser, Kino cyfrowe, „Kwartalnik Filmowy” 2001, nr 35–36, s. 72.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie IMAGES są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie IMAGES udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku IMAGES tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).