Abstrakt
The paper presents a critical reflection on the issue of transdisciplinarity in defining interculturality as an object of scientific cognition on glottodidac-tics and intercultural pedagogy. Specifically, the authors propose a compar-ative meta-analysis of conceptualization of terms and paradigms, as well as teaching aims connected with interculturality in these two disciplines. They pose the question whether the transdisciplinary orientation is appropriate for scientific modeling and for defining teaching objectives on the border-line between interculturality in glottodidactics and intercultural pedagogy.Bibliografia
Ablewicz K. (2003), Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej. Studium sytuacji wychowawczej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Aleksandrowicz-Pędich L. (2005), Międzykulturowość na lekcjach języków obcych. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Byram M., Risager K. (1999), Language Teachers, Politics and Cultures. Cleve-don: Multilingual Matters.
Bourse M. 2008, Interculturel ou multiculturel : itinéraires sémantiques et évolution idéologiques (w) „Signes, discours, sociétés”. Online: [DW 08.01.2019]
Braidotti R. (2014), Po człowieku. Warszawa: PWN.
Chrzanowska-Kluczewska E. (2016), Konsiliencja, czyli o porozumieniu między naukami w trzecim tysiącleciu (w) „Półrocznik Językoznawczy Tertium. Tertium Linguistic Journal”, nr 1 (1&2), str. 40-49.
Dakowska M. (2010), Glottodydaktyka jako nauka (w) „Lingwistyka Stosowana”, nr 3, str. 71-86.
Dakowska M. (2014), O rozwoju dydaktyki języków obcych jako dyscypliny naukowej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Folkierska A. (1990), Pytanie o pedagogikę. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Jaroszewska A. (2014), O glottodydaktyce słowami glottodydaktyków (w) „Języki Obce w Szkole”, nr 4, str. 52-66.
Jaskuła S., Korporowicz L. (2017), Współczesne paradygmaty dialogu (w) „Edukacja Humanistyczna”, nr 2 (37), str. 33-43.
Karpińska-Musiał B. (2015), Międzykulturowość w glottodydaktyce. O związku świadomości metajęzykoznawczej z kompetencją międzykulturową w akademickim kształceniu nauczycieli języków obcych. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Kita M. (2012), Razem: konsiliencja, interdyscyplinarność, transdyscyplinarność (w) Kita M., Ślawska M. (red.), Transdyscyplinarność badań nad komunika-cją medialną. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, str. 11-30.
Komorowska H. (2010), Dydaktyka języków obcych a nauki społeczne (w) Wą-sik Z., Wach A. (red.), Heteronomie glottodydaktyki: Domeny, pogranicza i specjalizacje nauczania języków obcych. Poznań: Instytut Filologii Angielskiej, str. 51-62.
Kwieciński Z. (2011), Spory o paradygmat w pedagogice (w) Kwieciński Z. (red.), Cztery i pół. Preliminaria – laminaria –varia. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, str. 370-376.
Mikułowski-Pomorski J. (2006), Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym. Kraków: Universitas.
Morin E. (2008), La Méthode. Paris: Seuil.
Narcy-Combes M.-F. (2018), La transdisciplinarité dans l’intervention en linguistique appliquée (w) „Études de Linguistique Appliquée”, nr 190, str. 183-193.
Nikitorowicz J. (2003), Kreowanie tożsamości dziecka. Wyzwania edukacji międzykulturowej. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo psychologiczne.
Nikitorowicz J. (2009), Edukacja regionalna i międzykulturowa. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Nikitorowicz J. (2017), Polityka edukacyjna w kontekście potrzeby nabywania kompetencji międzykulturowych (w) „Pogranicze. Studia Społeczne”, nr 30, str. 7-19.
Nikitorowicz J., Sobecki M., Danilewicz W., Muszyńska J., Misiejuk D., Bajkowski T. (2013), Kompetencje do komunikacji międzykulturowej w aspekcie wielokulturowości regionu i procesów migracyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
Niżegorodcew A. (2009), Dwie tradycje badawcze w językoznawstwie stosowanym dotyczącym języka drugiego (w) „Neofilolog”, nr 32, str. 7-16.
Nowicka A. (2016), Ethnic Categorization in Interviews in English as Lingua Franca. Frankfurt am Main: Peter Lang Edition.
Orchowska I. (2008), La formation interculturelle des futurs enseignants de FLE dans le contexte universitaire polonais. Kraków: FLAIR.
Orchowska I. (2019, w opracowaniu), O autonomii przedmiotu poznania polskiej dydaktyki J2 z perspektywy metaglottodydaktycznej. Od syntezy do metaanalizy dyskursu (meta)glottodydaktycznego. Poznań.
Pfeiffer W. (2001), Nauka języków obcych. Od praktyki do praktyki. Poznań: Wagros.
Pfeiffer W. (2010), Esej o przywracaniu równowagi w glottodydaktyce polskiej (w) Wąsik Z., Wach A. (red.), Heteronomie glottodydaktyki: Domeny, pogranicza i specjalizacje nauczania języków obcych. Poznań: Instytut Filologii Angielskiej, str. 75-85.
Puppel S. (2007), Interlingwalizm czy translingwalizm? Interkomunikacja czy tran-skomunikacja? Uwagi w kontekście współistnienia języków naturalnych w ramach globalnej wspólnoty kulturowo-językowo-komunikacyjnej (w) Puppel S. (red.), Społeczeństwo-kultura-język. W stronę interakcyjnej archi-tektury komunikacji. Poznań: Katedra Ekokomunikacji UAM, str. 79-94.
Puren Ch. (2019), L'interculturel, une composante parmi d'autres de la compétence culturelle (w) „Neofilolog”, nr 52/2, str. 213-226.
Rada Europy (2001/2003), Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie. Warszawa: CODN.
Róg T. (2016), Glottodydaktyczne obszary badań nad kompetencją międzykulturową (w) „Neofilolog”, nr 47/2, str. 133-152.
Sitaram Roy K., Cogdell T. (1976), Foundations of Intercultural Communication. Columbus: Charles E. Merrill Publishing Company.
Sujecka-Zając J. (2016), Kompetentny uczeń na lekcji języka obcego. Wyzwania dla glottodydaktyki mediacyjnej. Lublin: Werset.
Szlosek F. (2001), Kompetencje czy kwalifikacje zawodowe nauczycieli akade-mickich? (w) Sałata E. (red.) Kompetencje zawodowe nauczycieli a pro-blemy reformy edukacyjnej. Radom: Wydawnictwo ITE
Talaś M., Galanciak S. (red.) (2018), Cyberprzestrzeń, Człowiek, Edukacja. Mistrz i uczeń w cyberprzestrzeni. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Torenc M. (2007), Nauczanie międzykulturowe – implikacje glottodydak-tyczne. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT.
Wilczyńska W. (2002a), Podmiotowość i autonomia jako wyznaczniki osobistej kompetencji komunikacyjnej (w) Wilczyńska W. (red.), Autonomizacja w dydaktyce języków obcych. Doskonalenie się w komunikacji ustnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, str. 51-67.
Wilczyńska W. (2002b), Słowniczek najważniejszych pojęć dotyczących autonomizacji (w) Wilczyńska W. (red.), Autonomizacja w dydaktyce języków obcych. Doskonalenie się w komunikacji ustnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, str. 319.
Wilczyńska W. (2005), Czego potrzeba do udanej komunikacji interkulturowej ? (w) Mackiewicz M. (red.), Dydaktyka języków obcych a kompetencja kulturowa i kompetencja międzykulturowa. Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej, str. 15-26.
Wilczyńska W. (2010), Obszary badawcze glottodydaktyki (w) „Neofilolog”, nr 34, str. 21-35.
Wilczyńska W. (2016), Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i jego przydatność poznawcza dla glottodydaktyki (w) Jaroszewska, A., Karpeta-Peć, B., Smuk, Maciej., Sobańska, J. i Sujecka-Zając J. (red.), Wielojęzyczność i międzykulturowość na lekcji języka obcego – między teorią a praktyką nauczania. Warszawa: Wydawnictwo UW, str. 95-110.
Wilczyńska W., Michońska-Stadnik A. (2010), Metodologia badań w glottodydaktyce. Kraków: Avalon/Flair.
Wilczyńska W., Mackiewicz M., Krajka J. (2019), Komunikacja interkulturowa. Wprowadzenie. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Zając J. (2010), Glottodydaktyka w ujęciu epistemologicznym (w) „Neofilolog” nr 34, str. 37-48.
NETOGRAFIA
Piaget J. (1972), L’épistémologie des relations interdisciplinaires. Online: http://www.fondationjeanpiaget.ch/fjp/site/textes/VE/jp72_epist_rel at_interdis.pdf [DW 15.01.2019]
Puren Ch. (2011), Composantes sémantiques du concept de conception [de l’action] Online: https://www.christianpuren.com/biblioth%C3%A8que -de-travail/045/ [DW 14.02.2019]
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Beata Karpińska-Musiał, Izabela Orchowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Przedstawiany utwór (artykuł) upubliczniany jest na podstawie umowy z autorem i na licencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Użytkownicy mają obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych,
- utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).