Jak cytować
Abstrakt
Glottodidactics is obviously to be seen as a rather new discipline, situated between the humanities and social sciences. This area of studies is delineated first of all by its object and research aims. Although there is a clear consensus about defining this object as L2 teaching/learning, it seems much harder to agree on how to structure this area in a tenable way. This article will argue in favor of organizing the field of glottodidactics in a way that would be propitious for the discipline as a whole, and for studies conducted within it. Further, a proposal is formulated to arrange this field around a central axis which could, in the author’s view, be the process of fostering learners’ communicative competence.
Bibliografia
Dakowska, M. 2008. „Determinanty przedmiotu badań glottodydaktycznych”. (w): Jaroszewska, A. i M. Torenc (red.), Kultury i języki. Poznawać – uczyć się – nauczać. Warszawa: Uniwersytet Warszawski – Instytut Germanistyki. 39 – 50.
Grucza, F. 1978. Glottodydaktyka, jej zakres i problemy. Przegląd Glottodydaktyczny 1. 3 – 35.
Michońska-Stadnik, A. i Wilczyńska, W. 2010. Metodologa badań glottodydaktycznych. Wprowadzenie. Kraków: Flair. (w druku).
Pfeiffer, W. 2001. Nauka języków obcych. Od praktyki do praktyki. Poznań: Wargos.
Wilczyńska, W. 2002. „Osobista kompetencja komunikacyjna. Między postawą a działaniem”. W: W. Wilczyńska (red.), Autonomizacja w dydaktyce języków obcych. Doskonalenie się w komunikacji ustnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 69 – 83.
Woźniewicz, W. 1987. Kierowanie procesem glottodydaktycznym. Warszawa: PWN.
Licencja
Prawa autorskie (c) 1970 Weronika Wilczyńska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Przedstawiany utwór (artykuł) upubliczniany jest na podstawie umowy z autorem i na licencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Użytkownicy mają obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych,
- utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).