No 24 (2004)
OD REDAKCJI
Zawarte w niniejszym numerze artykuły pochodzą z konferencji PTN, jaka odbyła się w 2003 roku w Zielonej Górze (zob. sprawozdanie). Dotyczyła ona zagadnienia integracji w nauczaniu językow obcych, zaprezentowanego poniżej w czterech blokach tematycznych odnoszących się do nauczania wczesnoszkolnego, kształcenia specjalistycznego, kształcenia nauczycieli i interkulturowego wymiaru glottodydaktyki.
W tematykę integracji wprowadza artykuł Elżbiety Zawadzkiej, omawiający język obcy jako część składową wielowymiarowej koncepcji kształcenia ogólnego, opierającego się na przesłankach kognitywnych, konstruktywistycznych, społecznych i kulturowych.
Anna Jaroszewska zestawia historyczne uwarunkowania postulatu wczesnoszkolnego kształcenia zintegrowanego z możliwościami jego realizacji we współczesnych realiach szkolnictwa polskiego.
Joanna Zawodniak przedstawia sposoby integrowania mechanizmów percepcyjnych i motorycznych na lekcji języka obcego, zaplanowanej z myślą o dzieciach wykazujących rożny stopień zdolności poznawczych i adaptacyjnych.
Katarzyna Karpińska-Szaj porusza złożony i nie zawsze właściwie rozumiany problem nauczania języka obcego dzieci niesłyszących, wyjaśniając neuropsychologiczną specyfikę tej grupy uczniów, jak też akcentując znaczenie metod kognitywnych w przygotowywanej dla nich edukacji językowej.
Anna W. Kierczak, Beata Lipińska i Agata Sitko podejmują empirycznie udokumentowaną próbę oceny znaczenia autonomii uczących się i promowania jej w procesie integracyjnego nauczania języka specjalistycznego.
Artykuł Magdaleny Sowy jest refleksją nad możliwościami osiągnięcia przez studentów neofilologii zarówno kompetencji językowej, jak i zawodowej.
Kazimiera Myczko omawia integracyjną koncepcję dydaktyki drugiego języka obcego, uwzględniającą czynne wykorzystywanie świadomości językowej nabytej przez ucznia podczas opanowywania pierwszego języka obcego; autorka nawiązuje do problemu kształcenia nauczycieli mających wcielić tę koncepcję w praktykę glottodydaktyczną.
Izabela Marciniak podejmuje próbę przypisania właściwego miejsca procesowi rozwijania zintegrowanych sprawności językowych w programie kształcenia nauczycieli.
Anna Niżegorodcew rozważa możliwości przygotowania nauczycieli do nauczania języka obcego w powiązaniu z rozwijaniem kompetencji interkulturowej uczniów, ukierunkowanej na porównywanie własnej kultury z kulturą ogółu użytkowników opanowywanego języka.
Weronika Wilczyńska omawia znaczenie mediacji kulturowej dla dydaktyki obcojęzycznej, nawiązując w swych dociekaniach do międzynarodowego projektu badającego rzeczywiste praktyki społeczne w zakresie gościnności w Europie.
Magdalena Pieklarz porusza problem interkulturowo nachylonego procesu glottodydaktycznego, szczególnie uwzględniając pojęcia stereotypów i obcości wraz z jej wpływem na realizację afektywnych celów uczenia się języka obcego.
Agnieszka Nowicki koncentruje się na roli rozwijania indywidualnych stylów interakcyjnych w procesie autonomizacji uczących się.
Mamy nadzieję, że lektura tak zestawionych artykułów stanowić będzie wielopłaszczyznową inspirację do dalszej owocnej wymiany poglądów i doświadczeń,
jak też do twórczych poszukiwań ukierunkowanych na optymalizację procesu glottodydaktycznego.
