Samorząd terytorialny w PRL

Abstrakt

Udział samorządu terytorialnego w sprawowaniu władzy publicznej uważa się za zasadę ustrojową cywilizowanego, nowożytnego państwa. Samorząd terytorialny jest traktowany jak wyodrębniona część administracji państwowej, która jest zdecentralizowana i niezhierarchizowana, lecz zależna od miejscowej ludności. Odrodzona po zakończeniu I wojny światowej Polska w marcowej konstytucji stwarzała podstawy prawne dla samorządu na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim. Jednak pełne wprowadzanie samorządu terytorialnego dokonało się dopiero w 1933 r., gdy wprowadzono ustawę o częściowej zmianie samorządu terytorialnego, zwaną ustawą „scaleniową”. W obu konstytucjach Polski międzywojennej samorząd terytorialny zaliczono do władzy wykonawczej. Do wybuchu II wojny poza województwami poznańskim, pomorskim i śląskim nie udało się jednak wprowadzić trzystopniowego samorządu terytorialnego.